Kollum; Middelburg, 25-3-2008

Kollum
We hebben een paar dagen vrij genomen. De boot ligt op een mooie plek in de binnenhaven van Middelburg en Cees en ik houden vakantie bij de kinderen.

De planning van dit tussendoortje had misschien wel wat beter gekund. Aan boord gaat de kachel natuurlijk uit als we afwezig zijn; wat gebeurt, het gaat sneeuwen en vriezen. Als vertrekplaats kozen we het station in de hoofdplaats van Zeeland; doen ze direct het spoortraject daar een maand in de renovatie. Maar met een Lentetoer-treinkaartje komen we na vijf uren reizen toch in Kollum aan.

In de drie maand dat we nu onderweg zijn, is er ook “thuis” veel veranderd. Zo is Popke op zoek naar een koophuis, hebben Luitzen en Nynke hun huis verkocht en schiet de bouw van het nieuwe goed op. Bij Jitske en Gerdjan is de aanbouw van keuken en woonkamer al veel verder en groeit onze kleinzoon Gerke als kool.

We laten ons verwennen door de kinderen en genieten van al die gewone dingen: pake en beppe zijn, een auto voor de deur, een douche met loopruimte of de hele dag internet.

Dat internet onderweg kun je vergelijken met de telefoon tijdens vakanties, zo’n dertig jaar terug. Toen keek je op de kaart of ergens een telefooncel stond of belde met een telefoon van de jachthaven. Nu proberen we in de havens een wifi-verbinding te vinden of zoeken op de KPN-lijst een hotspot-locatie in een stationsrestauratie of iets dergelijks. We zijn nog nooit zo vaak in een café geweest als de laatste twaalf weken.

Toch is het internet onze belangrijkste verbinding met het thuisfront, vooral de reacties op onze site zijn erg leuk en lezen we met plezier. Bij deze reacties wordt niet automatisch het e-mailadres van de afzender aangegeven, waardoor het niet bij ons bekend is. Als het adres in de reactie vermeld wordt, kunnen wij wel een persoonlijk antwoord geven.

Schutteplaat, 18-3-2008

Veerse Meer
Weerbericht voor de komende vijf dagen: Wisselend bewolkt en buien met regen, hagel, natte sneeuw en mogelijk ook onweer. Wind NW tot W rond kracht 5, aan zee krachtig 6 Bft. met windstoten. Temperatuur overdag tussen de 5 en 7 graden en ’s nachts rond het vriespunt; gevoelstemperatuur verscheidene graden lager. Als het weer zo wil, dan zoeken wij wel kleiner water op en draaien de kachel wat omhoog.

Dus hebben we de Oosterschelde verlaten en varen nu op het Veerse Meer. Korte stukjes zeilen, alleen met de grote fok, hoppend van eilandje naar eilandje. Helemaal voor ons alleen de Sabbingeplaat of de Schutteplaat. Natuurlijk is dat niet helemaal waar, want vogels zijn hier overal en de zeilboten komen ook langzaam uit de winterslaap.

Het Veerse Meer is altijd bijzonder tussen de veel grotere en zoutere Ooster- en Wester- Schelde. Ook de sfeer is anders, door de dichtere begroeiing en meer bomen. Zelfs de betonning is speciaal, of beter gezegd was.

Toen we het meer op kwamen, misten we direct de karakteristieke palen in een driehoek om de rode en groene kant aan te geven. Alles was verdwenen. Nu weet ik wel dat de betonning moet voldoen aan het afgesproken stelsel, en dat waren deze palen zeker niet, maar het hoorde zo echt bij het Veerse Meer.

Ik vind het erg jammer dat dit soort onderscheidende accenten verdwijnen. Natuurlijk is het niet nodig om al het oude te bewaren en moeten er verbeteringen worden aangebracht, maar iets eigens van een gebied moet je koesteren.

Het ergste is nog wel dat wij ons niet eens meer goed kunnen herinneren of de palen in een driehoek of vierkant stonden en dat we bij vorige bezoeken er nooit een foto van hebben gemaakt. Nu ze er niet meer zijn, valt het op.

Brouwershaven, 11-3-2008

Brouwershaven
Toen wij nog gewoon in een huis woonden, zijn we jaren lang lid geweest van zowel de Waterkampioen als de Zeilen. Op ’t laatst is daar de Boat Owner ook nog bijgekomen en weet ik niet hoeveel losse nummers van de rest van al die watersportbladen. Eigenlijk komt het er op neer dat Cees alles las wat hij kon bemachtigen.

Ook moest natuurlijk al die nuttige informatie worden bewaard. Zo’n twintig jaar watergebeuren, keurig gerangschikt per jaargang, in vele dozen, op zolder. Als je iets wilde opzoeken, kon je het niet vinden of was je vergeten dat er ooit een artikel over geschreven was.

Bij de keuze van vijf jaar terug, om aan boord te gaan wonen, hebben we tegelijk besloten geen opslag aan de wal te houden; of het is aan boord, of het is niet belangrijk genoeg om te bewaren. Uiteindelijk zijn er zes dozen bij Popke op zolder achtergebleven. Voor de dozen met tijdschriften bleven maar twee opties over, of in de container van de muziekvereniging, of gebruik maken van al die dingen die een ander al heeft ontdekt.

Omdat zomaar zoveel abonnementsgeld weggooien, ons toch te gortig werd, is het uitzoeken en interessante artikelen houden, geworden. Dagen, zeg maar weken is er geknipt, op stapels gelegd, opgeborgen en bij het oud papier gezet, met als resultaat 57 mappen. Dat zijn 9 met technische gegevens, 8 over één enkele zeiler en 40 vol vaarinformatie en havengegevens per werelddeel, land of vaarwater ingedeeld.

Tot nu toe hebben we van de provinciemappen van Nederland al veel plezier gehad. Vooral de stadskaartjes en vermeldingen van waar je geweest moet zijn, komen uitermate van pas. Er zijn nauwelijks VVV’s open in de winter en de websites zijn niet allemaal even bruikbaar. Ook is het leuk om te zien of plannen zijn uitgekomen. Het is alsof je een oude Privé bij de kapper leest en al weet hoe iets in het echt is afgelopen.

Vandaag hebben we de drie mappen van België, Luxemburg, Frankrijk en de Kanaaleilanden ter hand genomen. Alvast een beetje warm draaien voor het vaargebied dat na Zeeland er aan zit te komen.

Bruinisse, 4-3-2008

Bruinisse
De ramen zijn bedekt met natte sneeuw en het is winters koud. Nu hebben we deze week ook wel alle weer gehad. Van mist, zijn we naar volop zon gegaan en toen natuurlijk in de nacht van 28 op 29 februari storm met onweer en hagelstenen toe.

In Willemstad, mooi in de lij van de vesting met de kop op het westen, hebben we het over ons heen laten komen. Onder het kijken naar Pauw en Witteman begon het al flink te waaien en de digitenne stoorde al zo erg, dat we hem net zo goed uit konden zetten. Dan maar vroeg naar bed; waar we al zo pittig schommelden dat we er geregeld wakker van werden.

Plots word ik wakker van een schurend, hoestend geluid. Dus Cees wakker maken, zegt hij: ”Ga slapen, dat is gewoon een toeter.” Ik controleer nog even of hij ook koorts heeft, maar hij slaapt alweer. Een toeter, om drie uur ’s nachts, onmogelijk. Dan zelf maar opstaan, alles controleren, niets te vinden, maar het geluid blijft. Maar zie, voor het cafe staat een auto, raampje naar beneden, daar doorheen zo’n koperen geval, dat type dat helemaal om zijn bespeler heen gekronkeld zit. Nou ik ben niet muzikaal maar hier is talent ook ver te zoeken. Welterusten.

Als ik weer wakker wordt, vliegt de hagel me om de oren, ik lig onder het ventilatieluik, en is de hele boot van binnen blauw van de bliksem met tegelijk de klap van de donder. Ik schiet omhoog om alle luiken te sluiten, maar de hagel is zo fijn en het waait zo hard, dat er al heel veel naar binnen is gewaaid. We dweilen de vloer, de ene al schaatsend op de dweil en de ander op twee aanrechtdoekjes, bijgelicht door flitslicht.

We zijn te koud om naar buiten te gaan om op de windmeter te kijken, maar we hebben zo ook wel door dat de windsnelheid van dien aard is dat je gelukkig bent dat je in de haven ligt. Als het onweer voorbij is, kruipen we weer in bed, het rukken in de touwen tijdens de windstoten blijft, maar we slapen nu door alles heen.

De volgende morgen meldt de havenmeester dat het nog windkracht 8 is. Ja, het knapt al weer op.