Vanaf het thuisfront bereiken ons berichten over warm zomerweer, buiten eten en koffie drinken en te mooi weer om te werken. Hier is dat heel anders. We beginnen de morgen met mist; de ene keer wat dichter dan de andere. Om zo’n twaalf uur komt de zon door en wordt het toch wat warmer, met soms voor de afwisseling er een regenbui bij. De nachten zijn ook nog koud.
In twee dagen hebben we de boot uit de winterslaap gehaald. De zeilen van hun afdekmateriaal ontdaan en de hoezen opgeruimd. Cees heeft de motorolie ververst en de boot schoongemaakt. De meeste dingen staan weer slingervast. De afval-waterpomp ging kapot en, met de ergens ver verstopte onderdelen, gerepareerd. De afmeertouwen voor het eerste aanleggen zijn vervangen door veel lichtere.
Deze zomer hebben we natuurlijk ook allemaal goede voornemens. Gewoon varen wanneer we zin hebben, of zoals een buurvrouw uit Algerije zegt: ”piano, piano”. Zoveel mogelijk met zonnig weer zeilen. Havens aandoen die we op de heenweg hebben overgeslagen. En misschien wel het aller belangrijkste: afvallen. Eind dit jaar gaat onze Luitzen trouwen en dan willen we, als vader en moeder van, op ons voordeligst op de foto’s.
Het uitvoeren van deze goede voornemens, is nog niet zo gemakkelijk. Afgelopen zondag wilden we vertrekken naar Royan. Maar het regende, het was pal in de wind en dus motorwerk en de aankomst zou in de avond vallen. Toch maar niet. Nu moeten we zeker tot het weekend wachten, voor het nieuwe gunstige tij. Vertrek Paullac bij hoogwater, aankomst Royan vijf uur later, het is daar dan intussen laagwater. Wachten voor de haven tot opkomend water. Diepte momenteel in de invaart 1,20 mtr en we moeten zeker 1,50 mtr hebben.
De laatste twee dagen heeft ook het mooie, warme zomerweer de Gironde gevonden. Als nu de wind naar het oosten draait en de mist weer terug blaast naar de oceaan, gaan we. Is het wachten toch niet voor niets geweest.
