Holbæk, Denemarken, 22-4-2010

Holbæk ligt mooi centraal in de bovenste helft van Seeland en geeft dus alle mogelijkheid om met alleen de auto de kust te verkennen. Eigenlijk voldoet ons dat het beste, de caravan ergens op een camping achterlaten en dan met de auto dagtochten maken. Op die kleine weggetjes langs de zee kunnen we dan wat makkelijker uit de voeten. Als we eens een keer verkeerd rijden, natuurlijk de schuld van de kaartlezeres, is het met aanhang moeilijk keren.

Bij aankomst op de camping zetten we Flipper met de auto zo goed mogelijk op z’n plekje. Dan een beetje recht duwen en de poten uitdraaien. Intussen leg ik de derde landvast, de stroomkabel, uit en zet de opvangbak onder de wasbakafvoer. We zijn nu me onze derde opvanger bezig.

De eerste was een wasteiltje. Op de camping in Toftum stond alles op z’n plek, maar de grond was zo drassig dat we met geen mogelijkheid de caravan een beetje waterpas konden krijgen. Dan toch maar verzetten naar een hoger stukje, poten indraaien, weer achter de auto koppelen en rijden maar. Toen er een knal klonk en mij de stukken plastic om de oren vlogen, waren we een afwasteiltje armer.

De tweede was een emmer. Die voldeed prima, was ook makkelijker bij het legen. Altijd als we wegrijden, kijk ik nog even op ons plekje of we niks hebben vergeten. Vanmorgen in Blommenslyst heb ik ook wel rondgekeken, maar dat was naar een Roodhalsfuut in het meertje van die camping. Nu we hier weer uitpakken is de emmer weg. Als we hem ook kapot hebben gereden, dan excuses aan mevrouw Angelika voor de achtergelaten rommel. Is hij nog heel, nou we halen hem niet weer op, veel plezier er mee.

Onderweg is de maggi omgevallen. Normaal als je het flesje gebruikt komen er maar een paar druppeltjes uit, maar leg het op zijn zij, dan loopt ie helemaal leeg. Als dan in het bovenkastje alle kartonnen doosjes zijn vol getrokken en alles kleeft, drupt het naar beneden, precies in het gasstel. Daar zit een afdekplaatje op en dus loopt een gedeelte van het aanrechtje op de vloer. Onbegrijpelijk dat er zoveel plakkerig spul in zo’n klein flesje kan. Maar verder gaat het goed met ons.

Ajstrup Strand, Denemarken, 15-4-2010

Århus, Ebeltoft, Grenaa, Randers, we zijn er al eens eerder geweest. Meestal met onze eigen boot, maar naar Randers was met de bus voor een studiereis van Cees zijn werk. We bezochten er een fabriek die combines maakt. Ze waren bruinrood van het merk Dronningborg en dat is ook alles wat ik er me nog van herinner.

Met de boot waren we meerdere keren in deze hoek. Aan Århus hebben we de minst prettige herinneringen. Op een nacht kwam het water zo hoog, dat was nog met de Friendship en het woei heel hard, dat de kade en steigers onder liepen. Wij bleven in onze box in de jachthaven mooi tussen de palen liggen en het was toch donker, dus van de boot afgaan wilden we toch al niet. De volgende morgen was het water al weer gezakt, er lag veel rommel op de kade en de karren die normaal gebruikt worden voor het aan boord brengen van je spullen moesten uit het water gevist worden.

Op een andere keer kwamen we met de Breehorn terug van Noorwegen. De bedoeling was om langs de westkust van Denemarken op huis aan te gaan, maar in het Skagerrak ging het mis. De Noorse kant gaf een windvoorspelling van 3 en de Deense kant hield het op een kleine, misschien dikke 6. Zo’n wind en dan ook nog ruim van achteren, dan moet je oversteken. Halverwege trok de wind steeds meer aan en werd er voor de tweede keer gereefd.

Vissersschepen haalden hun netten in en stoomden op naar de wal. Dat is nooit een goed teken als het nog maar net na koffietijd is. Toen Cees bezig was met de derde keer reven, de voorpunt was evenveel onder water dan er boven, gleed hij uit. Hij had zich goed vastgehaakt aan de looplijn over dek, maar hij viel zo akelig op z’n enkel, dat hij de dag verder kruipend tot een einde heeft gebracht. Thyborøn binnenlopen was gelukkig wel mogelijk met die rotwind.

Na wat rust, hebben we de rollen omgedraaid. De kapitein aan het roer met één voet op een kussen, aanwijzingen en bestellingen gevend. Omdat het op de andere kant van Denemarken wat rustiger zeilwater is, zijn we door de Limfjorden, langs de oostkust en door het Kieler Kanaal weer terug gevaren. Onderweg zijn we niet veel de wal op geweest en hebben van de meeste havens alleen maar de købmand gezien. Dat hebben we nu met de auto ruimschoots ingehaald.

Øster Hurup, Denemarken, 8-4-2010

Nu staan we op een camping zoals we ze altijd vanaf het water hier hebben gezien. Eerst een flink stuk strand, dan een rijtje lage duinen en dan een veld helemaal vol met caravans. Het enige verschil met dat beeld en nu is dat de camping lang niet vol is. Vanaf onze staanplaats, op de vierde rij, hebben we gewoon vrij zicht op zee, de andere gasten komen pas over een paar maanden.

Vandaag kwamen we, na één hele week op dezelfde plek te hebben gestaan, via Aalborg aan op de oostkust. Zo’n beetje ter hoogte van het oog, als je tenminste Denemarken als een gezicht bekijkt. Het was maar een tochtje van 95 km en we konden daarom onderweg vaak stoppen en langer op een plek blijven hangen.

In de haven van Egense viel het op dat het linker wiel van Flipper wel erg warm werd. Maar even laten afkoelen. Intussen helpt Cees een zeiler met het demonteren van zijn klapschroef. Na een uurtje gaan we verder, maar tien kilometer later is’t al weer mis. We slepen Flipper nog zo’n zelfde stukje door en pakken een camping. Werk aan de winkel, de krik komt erbij en ergens van onder de bagage wordt een tasje met gereedschap opgediept.

Conclusie: De hele dag is de handrem van de caravan erop blijven zitten, ondanks dat we de rem er wel hadden afgehaald, de hendel staat ook in z'n vrij. Iets met een stelschroef of zo op het wiel, in een uurtje was het weer klaar. Prettige bijkomstigheid: de koffer van de auto is eens schoongemaakt en weer op orde gebracht. De Kattegat Strand Camping is ook een verrassing: internet in de caravan en een luxe toiletgebouw, en ook nog helemaal gratis. Tijd dus om de mail bij te werken en de was te doen. Die vijf sterren zijn terecht, we blijven hier lekker een paar dagen.

Toftum, Denemarken, 1-4-2010

Intussen zijn we in Denemarken aangekomen en zitten we ook al aan de Limfjorden. Het weer is winderig en het regent veel, gelukkig valt het meeste in de nacht. We kunnen dus nu met zekerheid melden dat onze Flipper waterdicht is. Ook is het nog koud, er liggen op veel plaatsen nog sneeuwresten. We weten nu ook dat de kachel de gasfles leeg vreet, elektrisch verwarmen is een stuk makkelijker.

Wat valt ons op in Denemarken? De ruimte en de rust, geen politie, de autolichten moeten altijd aan en er wordt helemaal niet hard gereden. De Denen gaan zelf ook met een caravan op pad, dat in tegenstelling tot de Duitsers die veel meer een camper hebben. Vogels, en dat is een tegenvaller, zijn er niet veel. Zwarte Kraaien zie je bijna niet, maar de Bonte Kraai, in het Lauwersmeer valt die onder bijzondere waarnemingen, zie je elke dag.

Zo waren we maandag gestopt aan de zuidzijde van de Ringkobing Fjord. In die fjord loopt geen eb en vloed, dus het lag niet op onze route. Maar als in alle boekjes dit gebied, Tipperne genaamd, omschreven wordt als vermoedelijk het belangrijkste watervogelgebied van Denemarken, dan zou je toch gek zijn om voorbij te rijden. Dus speciaal een parkeerterrein gezocht om de caravan los te koppelen en achter te laten.

Met alleen de auto kun je dan verscheidene kilometers door het gebied rijden. Een ander stuk is verboden en voor het bewaren van de rust, alleen enkele uren per week toegankelijk. Nou het landschap is mooi, waterpoelen genoeg, maar geen vogel gezien. Nee, dat is geen overdrijven, 20 ganzen, 4 graspiepers en 6 kieviten, daar zou je tureluurs van worden. Of wij waren er in het verkeerde seizoen of de vogels waren het zat om maar één keer in de week, alleen op zondagmorgen bezoek te krijgen en zijn verhuisd. Hopelijk naar de Limfjorden; nou dan komen we ze nog wel tegen.

O ja, de spelling van alle Deense woorden is niet correct, ik weet niet waar op het toetsenbord van onze computer dat streepje door de o zit. En al helemaal niet waar de combinatie van toetsen is om dat kleine rondje boven de a te krijgen. Tips zijn welkom.