Dokkumer Nije Silen, 15-3-2013

Midden maart en we liggen al weer twee dagen in het ijs. Het ijs is nog niet zo sterk dat we direct aan een Elfstedentocht denken, maar het is toch dik genoeg om Meerkoet en Wilde Eend te dragen. Door de harde oostenwind is het winterkoud en lijkt de lente heel ver weg.

Met zo lang nog nachtvorst, moet onze dieselkachel overuren maken. Als het niet vriest gaat de kachel 's avonds om elf uur uit. Cees staat dan 's morgens om zes even op om hem weer aan te zetten en als we dan opstaan voor 't ontbijt of de koffie, is het lekker warm in de kajuit. Met gemiddeld zo'n 600 liter dieselolie kunnen we het koude seizoen doorkomen, maar deze maartse winternachten hebben een grote aanslag op onze dieselvoorraad gepleegd.

Elk voorjaar moeten de dieselolietanken leeg zijn. Zodra het wat warmer wordt gaat de boot de wal op, onderwaterschip behandelen, ophaalbaar zwaard, anodes en schroef controleren. De kraan hier in de haven kan 20 ton hijsen. Zo gewichtig zijn we niet, maar dan moeten wel alle tanks leeg zijn, dus ook de dieselolietanken. Dit jaar zien we ietsje te vroeg de bodem. Omdat we ze zo leeg mogelijk willen houden, nemen we als we gaan tanken met de auto, ook drie tien liter jerrycannetjes extra mee.

Zo halen we de week op de wal wel, we gaan tenslotte eerst nog met Flipper op pad. Flipperend naar reisbestemming Spanje is uitgesteld tot het najaar. We blijven een beetje in de buurt. Zal wel het Drie-landen-punt worden, kunnen we alle kanten op.

Dokkumer Nije Silen, 28-2-2013

Het is een mooie dag, de zon schijnt. We doen een auto-rondje om 't Lauwersmar. Kijken of er nog ergens vreemde vogels te vinden zijn. Nou is het zoeken naar iets bijzonders op een zonnige dag niet zo moeilijk. Zodra je meer dan twee auto's bij elkaar ziet staan met van die camouflage toeters uit het raam, is er wat te zien.

Bij het Nieuw Robbengat, die uitloper van 't meer tegenover de windmolen van het militaire oefenterrein, staan er zelfs zes fotografen op een rij. We sluiten aan. Dat moet haast wel om de IJseend gaan. Al weken wordt er op Lauwersmeer.com melding van gemaakt, maar op onze speurtochten heeft ie zich nooit laten zien. Ook nu zien we haar, 't is een vrouwtje, niet. Met de verrekijker volg ik de richting van de lenzen en kom uit vlak naast onze auto. Daar zwemt en duikt ze, op nog geen tien meter van onze auto, zo dichtbij dat de lage begroeiing haar aan 't zicht onttrekt.

De auto weer starten en tikje terug, is altijd een hachelijke onderneming met zoveel medespotters. Als je de vreemde vogel met 't motorgeluid wegjaagt, kun je je beter uit de voeten maken of je moet graag scheldwoorden willen bijleren. We wagen het er op en het lukt. Een vrouwtjes IJseend, mooi in beeld: een nieuwe soort.

Verderop staat weer een rij teletoeters. Het gaat om een Nonnetje-echtpaar. We slaan ze over. Volgende keer gaan we met bewolkt weer op pad. Zo met elkaar vogels kijken krijgt het wat dierentuin-achtigs. Het is spannender om zelf iets te ontdekken. Heb je 't idee dat die vogel alleen voor jouw fototoestel paradeert.