Koersbericht - Spanje

28 mrt - Pinedo - camping: Coll-Vert
    93 km
30 mrt - Delta de L'Ebre - camping: Eucaliptus
   213 km
01 apr - Gavà - camping: Les Estrellas
   188 km

Oliva, Spanje, 27-3-2015

Iedereen die we onderweg spreken zegt ons dat Gibraltar met eigen auto niet te doen is. Je kunt hem nergens parkeren, de douane is erg vervelend en controleert overdreven paspoorten en autopapieren en als je je heilige koe buiten de rots op Spaanse grond parkeert, kun je er zeker van zijn dat er wordt ingebroken. Voor ons is overslaan geen optie, het rotslandje ligt op onze kustroute. We nemen onze voorzorgsmaatregelen, laten alle waardevolle spullen in de caravan en nemen de rest mee in twee rugzakken: gaan we de auto buiten parkeren en lopend naar Gibraltar. Om het vrachtverkeer een beetje te ontwijken, gaan we op een zondag en vroeg, al voor de koffie.

We sluiten aan in de file. Ik schil even een sinaasappeltje, dit zal wel even duren. De rij rolt toch aardig door en tot onze verbazing rijdt iedereen de parkeerterreinen voorbij en door naar de douane. Wat gaan Cees en Anneke doen? Dan ook maar mee naar Groot-Brittannië. De douane wenkt de auto’s voorbij, maar bij ons gaat de hand omhoog: parkeren, daar bij de collega. Cees begint over Shengen en ik geef de paspoorten af. Vrije grenzen in de EU daar heeft ie niks mee te maken, maar als de pas-scanner geen alarmbellen laat rinkelen, knikt onze man in pak vriendelijk en wenst ons: “A nice day in Gibraltar”. We staan voor we het weten, ze rijden hier gewoon rechts, al bij de benzinepomp om voor 1,06 Euro de liter dieselolie te tanken.

Het gaat allemaal zo snel, dat het fototoestel nog in de rugzak zit, als we in een drukke straat een geparkeerde auto voorbij komen met twee apen op het dak. Het is allemaal éénrichtingsverkeer, we kunnen niet terug. Dan maar door naar de zuidelijkste punt, Europa Point genaamd. Langs de weg allemaal geparkeerde auto’s, geen plaatsje vrij. Als er vlak voor ons een auto vertrekt, gooit Cees onze Kia er met een snelle zwaai tussen. Door een doffe knal schrikken we beide op. Waar zijn we tegenaan gereden?

Op het trottoir staan drie mannen, twee lachend, gierend en brullend en ééntje heel beteuterd. Het zijn Zweden, op golf-trip in Spanje, de beteuterde geeft uitleg. De auto, die hier voor ons stond, had een grote hond bij zich, die nodig een grote bruine boodschap moest doen. Netjes pakten de baasjes alles in een plastic zak, maar toen ze geen prullenbak konden vinden, gooiden ze de zak, denkend dat niemand het had gezien, onder hun auto en reden snel weg. Zolang het niet de nieuwe golfbroek is, zien de andere twee mannen er de lol wel van in.

Door naar de stillere oostkant van Gibraltar. Bij een restaurantje staan de baas, de kok en de ober aan de weg ksst-bewegingen te maken. Een aap op het muurtje langs de weg. Snel hun parkeerterrein op en, met een nu wel klaar liggend fototoestel, foto’s maken. De mannen weten dat de klant koning is en stoppen voor mij met wegjagen. Die aap is ook niet gek en pakt dat moment om een spurt naar hun openstaande keukendeur te doen. Roepen, schelden en  vloeken helpt niet. De verwijtende blikken gaan mijn kant op. Hoogste tijd om verder te rijden.

Misschien zitten die andere twee nog op het autodak. We kunnen ze niet terug vinden en raken in een wirwar van smalle éénrichtingsweggetjes met aan beide zijden auto’s geparkeerd en hellingpercentages boven de 12 %. We zien geen uitweg meer en vragen twee oudjes die net de boodschappen uit hun auto pakken, hoe we dit land langs de kortste weg kunnen verlaten. Gelukkig, het zweet van het hoofd vegend, terug op breder en vlakker terrein.

Ik zie op een kerkgebouw een Engelse vlag. Daar moet ik eigenlijk een foto van hebben om op de site te zetten. Die hoort er toch bij nietwaar? Cees slaat af. Die verrekte smalle en steile éénrichtingsweggetjes. De oudjes passeren we als ze de tweede lading boodschappen uit hun auto halen. Voordeel is nu wel dat we de knelpunten en de route kennen. De Spaanse douane staat niet bij de grens. Het was “A verry nice day” op Gibraltar.

Koersbericht - Spanje

23 mrt - Torrox Costa - camping: El Pino
    221 km
24 mrt - Cabo de Gata - camping: Cabo de Gata
    189 km
25 mrt - Águilas - camping: Bellavista
    122 km
26 mrt - Guardamar - camping: Marjal
    210 km - tol : 9,85 Euro
27 mrt - Oliva - camping: Rio-Mar
    137 km

Tarifa, Spanje, 20-3-2015

Vanmorgen vroeg opgestaan, we gaan de zonsverduistering zien. Ben je helemaal naar het zuiden van Spanje, volgens de reclame schijnt de zon hier altijd mits er geen zonsverduistering is natuurlijk, gekomen en is het bewolkt en nog mistig bovendien. Helemaal niks te zien. Het is hier trouwens de laatste vier dagen al Hollands weer. Laaghangende bewolking, meer hier dan daar een bui en een zon die maar niet door de wolken heen kan dringen.

Met slecht zicht en de ruitenwissers geregeld op hun snelste stand zijn we van El Puerto de Santa Maria naar camping Valdevaqueros aan het strand in de buurt van Tarifa gereden. De staanplaatsen zijn zo nat, dat er alleen op gravel gekampeerd kan worden. Wij manoeuvreren Flipper met één wiel op de weg en de andere in het moddergras, caravan-opstapje op de weg. Passanten stappen netjes uit, laten zich nat regenen om ons trapje even opzij te zetten en plaatsen het ook weer netjes terug voor onze deur.

Terwijl ik dit schrijf, doet de regen er nog een schepje bovenop. Hoosbuien komen over ons heen. We stonden naast een kleine beek, een rio-tje, maar nu er zo veel water van de berg achter ons moet worden afgevoerd, is ie veranderd in een Rio. In de caravan horen we het kabaal van stromend water en het gekletter van de stenen die er in liggen. Vannacht zal slapen moeilijk worden, of het groot geworden rio-tje houdt ons wakker, of je hoort de regen met hagelsteenkracht op Flipper zijn dak smakken. We willen de Spaanse zon weer zien!

Koersbericht - Spanje

14 mrt - El Rocio - camping: La Aldea
    116 km
17 mrt - Sevilla - camperplaats: Sevilla centro
    84 km
18 mrt - El Puerto de Santa Maria - camping: Las Dunas
    172 km
20 mrt - Tarifa - camping: Valdevaqueros
    113 km

Isla Cristina, Spanje, 13-3-2015

Al weer één dag in Spanje, zitten we nog een beetje na te praten over Portugal. Wat vonden we er van? Het is een beetje tegenstrijdig. Het land is mooi, de mensen zijn vriendelijk en aardig. Minder fraai zijn de krotwoningen en de straathonden en –katten. De temperatuur liep overdag op naar 23 graden, maar het koelt ook snel weer af. ’s Avonds was het kacheltje standby en ook ’s morgens was het rond de 10 graden aan de frisse kant.

Aan de ene kant is het op de wegen rustig, op de tolwegen, we konden weer niet elektronisch betalen, rijdt je zelfs vaak helemaal alleen, maar in de stad Lisboa is het een gekkenhuis. Wij waren er op zondag, ’s morgens geen centje pijn, maar ’s middags alleen maar file en een parkeerplek was helemaal niet te vinden. Kwam er ééntje vrij, dan werd er niet met woorden tussen de liefhebbers onderhandelt, maar diegenen die het meeste lef had met bumper-duwen won.

De campings waren allemaal prima. Wij stonden vaak met uitzicht over de oceaan. Omdat er altijd een hoog hek om het terrein staat, is de toegang tot het strand omslachtig. Op camping Orbitur Sitava te Vila Nova de Milfontes rijd je na het inschrijven bij de receptie door de slagboom, ’s avonds om 10.00 uur gaat het hek op slot en kun je er alleen lopend met een pasje in. De staanplaatsen liggen zo’n dikke kilometer verderop, mooi rustig, vlak bij zee. Maar dat akelige hek, er zit een deur in, maar omdat het voorseizoen is wordt dat hek om de twee uur tien minuten geopend, kom je te laat dan kun je een klere eind omlopen.

Op de wegenkaart zochten we waar de Algarve nu precies begint. Iedereen zegt dat het het mooiste stukje van Portugal is. Op de wegenkaart staat de naam Algarve helemaal niet vermeld. Bij een reorganisatie van de verschillende provincies, is de bekende naam komen te vervallen, het zuidelijkste deel heet officieel Faro, maar op de verkeersborden staat nog gewoon de oude naam. Het uiterste zuidwest puntje, Cabo de são Vicente, hebben we niet gezien, het was mistig.

 De zuidkust met ervoor een wad-achtig gebied is prachtig, de vakantieflats vonden we wat minder mooi. Wij zijn geen strandtypes, maar veel overwinteraars kiezen daarom wel voor dit gebied. Het waren vooral Engelsen en Nederlanders die we tegen kwamen. Met Portugezen hebben we nauwelijks contact gehad, met een groepje jeugd op het strand kwamen we niet verder dan Benfica en Ajax, maar dat ligt aan ons, wij spreken de taal niet. Terug hier op Spaanse grond zal dat wel ietsje beter gaan, we hebben Spaanse woordenboeken.

Koersbericht - Portugal - Spanje

07 mrt - Costa de Lisboa (P) - camping: Orbitur Costa de Carparica
    408 km - tol : 1,85 Euro
09 mrt - Vila Nova de Milfontes (P) - camping: Orbitur Sitava
    248 km
10 mrt - Alvor Portimão (P) - camping: Alvor
    172 km
12 mrt - Isla Cristina (S) - camping: Giralda
    163 km

Monfragüe, Spanje, 6-3-2015

Drie dagen zijn we al hier om vogels te kijken. De meeste trekvogels moeten nog komen, ze blijven liever nog drie weken in Afrika, maar de gieren zijn er altijd. Van de ooievaars zijn alleen de mannetjes vooruit gegaan om het nest vast op orde te brengen. Maar waar we echt naar op zoek zijn, zijn De Grote en Kleine Trap. Een soort kalkoen, maar dan zonder dat rode kin-aanhangsel, met wittere veren en knevelborstels. Die verstopt zich in het hoge gras en omdat het nu nog vroeg in het seizoen is, het gras heeft nog niet zoveel tijd gehad om te groeien, zijn hun kansen op verstoppen wat kleiner.

Door de bergen van ’t natuurpark naar de gras- en bouwlanden. Cees neemt de haarspeldbochten alsof ie op ’t circuit van Assen rijdt, maar ik voel me niet zo fit en moet even frisse lucht happen. Dat komt zo: Ergens heb ik iets opgedaan waardoor ik een rode uitslag heb gekregen. Zeker niet van het gene we gegeten hebben, Cees heeft nergens last van. Wat heb ik gedaan wat Cees niet heeft gedaan?

De damestoiletten onderweg? Nee, ik ben, dat vind ik zelf, erg pietluttig op die vreemde wc’s, de bril mijden, extra handen wassen en geen deurkrukken vastpakken. Een verkeerd doosje medicijnen? Kan ik niet controleren, het leek voor vertrek zo handig om alle pillen vast uit de doosjes te halen en bij elkaar in één bak te doen. Waspoeder? Of er de laatste keer een ander wasmiddel is gebruikt weet ik niet meer, maar voor de zekerheid draaien we een nieuwe was.

Is het de schuld van de Groene Specht? Op de camping van Burgos zag ik er zes! Stiekem onder een boom verstopt geprobeerd een foto te maken. Toch een boom met processierupsen geweest? Je ziet die beesten hier heel veel, maar ik dacht dat ik er op gelet had. Maar ja zes Groene Spechten, waar let je dan nog meer op? Of heb ik gewoon een zon-allergie? Zou ook best kunnen, het is op ’t heetst van de dag hier al 23 graden.

Echt ziek ben ik er niet van, alleen rood en het jeukt, daarom paracetamol bij elke maaltijd gebruiken. Echter vanmorgen viel ons uit de almanak zo’n “Grootmoeders wijsheid” in: Bier zuivert het bloed. Omdat iets pas helpt als je het hebt ingenomen, neem ik direct na de koffie een blikje. Het valt niet goed. Maar wat klaag ik nu over rode pukkels en wat jeuk, een alcoholist heeft het ook niet gemakkelijk in zijn leven.

De Grote Trap hebben we niet gevonden. Ja, bij het toiletgebouw was er één. Onze kampbeheerder gebruikte hem om het dak te repareren. Morgen gaan we naar Portugal. Ergens in de Algarve moeten er ook nog wat exemplaren van deze bruin-witte kalkoen rondlopen: nieuwe ronde met nieuwe kansen. Gelukkig is de douanepost tussen Spanje en Portugal afgeschaft, anders moest ik eerst twee weken in quarantaine voor ik het land in mocht.

Koersbericht - Nederland - België - Frankrijk - Spanje

27 febr - Lúnbert (N) - privé: Popke's oprit
    61 kilometer
28 febr - Callengeville (F) - parkeerpl: A28, Aire du bois Coudroy
    557 km
01 mrt - Bordeaux (F) - camping: Village du Lac de Bordeaux
    718 km - tol : 104,80 Euro
02 mrt - Burgos (S) - camping: Fuentes Blancas
    475 km - tol : 48,21 Euro
03 mrt - Plasencia (S) - camping: Parque Nacional de Monfragüe
    396 km

Lúnbert, 27-2-2015

We zijn op weg met Kia en Flipper.