Dokkumer Nije Silen, 15-6-2015

Dokkumer Nije Silen

We staan met onze Flipper op een heel mooi plekje in de jachthaven met uitzicht op de boten die de sluis in- of uitvaren. Nu dit jaar de zomer maar moeilijk op gang komt en de voorbij-vaarders in regenpakken gekleed gaan en hun zwemkleding achterin de kast moet blijven, hebben we er geen spijt van dat we niet kunnen varen maar aan het klussen zijn in een geïsoleerde droge loods. Vanuit onze caravan, met 's avonds het kacheltje aan, wuiven we hun een prettige vakantie toe.

Op onze kampeerplek is het een drukte van belang. Vroeg in de morgen bestaat de wekdienst uit een koor van zangvogeltjes, vlakbij in het riet vliegen pa en ma Karekiet af en aan, op de lantaarnpaal zingt een zwarte Merel de hele dag en 's avonds koekoekt een Koekoek ons in slaap. Op de caravan, de luifel, het buitentafeltje en onze twee terrasstoelen rennen miammels heen en weer.

Nu hebben we ontdekt dat deze mieren onweer kunnen voorspellen. Gewoonlijk blijven ze buiten, maar gaat het onweren, dan komen ze in optocht naar binnen. Via de afvoer van het wasbakje lopen ze van de wastafel om het tussenschot, waar ze op het aanrecht in de keukenwasbak terecht komen. Daar verdwijnen ze dan weer in de afvoer met een beetje hulp van ons door het openzetten van de kraan. Of miammels kunnen aanvoelen wanneer het gaat donderen of ze prefereren, net als ons, een droog plekje binnen.

Dokkumer Nije Silen, 1-6-2015

Dokkumer Nije Silen

Onze “Antje C” staat op de wal. Vanmorgen om zeven uur zijn we al begonnen met alles klaarmaken. Dat stond eigenlijk voor gisteren in de planning maar toen viel de regen met bakken uit de lucht en dan is 't een beetje dom om mast-kabelgaten in het dak open te maken. Drupt binnen dan zo op je hoofd. Gelukkig was het vanmorgen beter weer, het was droog en windstil, de zon scheen zelfs.

Bij tienen liggen we voor de kraan. Na het moed indrinken, dit is de eerste keer dat de mast eraf gaat, met twee bakjes cafeïne, gaat het los. Havenmeester Rob gaat de mast in om de hijsband te bevestigen. Jaring en Rob van de “Gup” zijn de onmisbare extra handen. Als de mast voorzichtig omhoog wordt getild is het even spannend. Is het hijspunt goed bepaald? Blijft die 19 meter lange mast een beetje in evenwicht en handelbaar? Alles gaat prima, anderhalf uur later ligt ie al op de geleende “Tortuga”-bokjes naast de loods.

Om één uur is de boot zelf aan de beurt. Een routine klus, we gaan hier immers elk jaar een paar dagen uit het water. Maar deze keer is de kraan opstandig. Hij vertikt het om meer dan 19 ton te tillen. Helaas zijn wij net ietsje zwaarder. Hij kan best 20 ton tillen, maar bij de jaarlijkse controle is ie te krap afgesteld. De telefoon en een kundige monteur zorgen er voor dat Cees om vier uur toch nog kan beginnen met het afspuiten van het onderwaterschip. Voor ons geen probleem maar voor de booteigenaren die na ons ook in de kraan willen, wordt het een latertje.

De deur van de loods is zes meter hoog. Maar nu onze boot op de bok staat, zijn de toppen van de wieken van de windmolen 6.50 meter boven de grond. Dus is vandaag onze “Antje C” nog even buiten gebleven en moet morgenvroeg eerst de windmolen gedemonteerd worden. Wij maken ons logeeradres, caravan achter de loods, voor de volgende weken klaar. Intussen is het weer begonnen te regenen en moet Cees de ladder op met een stuk plastic om de open kabel-doorvoeren waterdicht te maken.