Er moeten boodschappen gehaald worden.
In Lelystad gaan we vanuit de Houtribhaven op de fiets naar de
supermarkt. Ergens in woonerf De Jol moet de Jumbo zijn. De zon komt
mooi door en met een westenwindje in de rug fietsen we gezellig naast
elkaar langs de Bataviawerf. “O kijk daar een informatiecentrum
over De Markerwadden en heb je gezien dat de hele Bataviahaven vol
ligt met een club van single-hand-zeilers. Waar was die winkel ook al
weer?” Cees slaat rechtsaf en ik rij rechtdoor. Dat kan, maar als
de rechtdoorfietser aan de binnenkant rijdt: 'it kin net!'
Cees houdt het met wat apensprongen op de been, maar ik kan bevestigen dat het asfalt in Lelystad van degelijke harde kwaliteit is. Toeschietende hulp helpt me overeind en wil me naar de dokterspost brengen. Dat zijn we bij ons thuis in Fryslân niet gewend. 'Earst mar in pear dagen oansjen, de dokter kin altyd noch wol' De supermarkt is vlakbij en terwijl Cees de boodschappen verzameld, dank ik de architect voor de op zithoogte gemaakte muurtjes in het winkelcentrum. De rugzakken worden verdeeld, Cees het zware spul en ik het pakje thee, de filterzakjes en 't zakje soepgroente. Op de terugweg is het fietstempo er een beetje uit, we worden ingehaald door voetgangers. Bij de boot aangekomen kan de schade worden bekeken. Het goede nieuws is dat het bloeden van de schaafwonden al is gestopt, dat spieren minder zeer doen als je ze niet gebruikt en dat de opkomende blauwe plekken nu nog niet heel erg pijnlijk zijn. Het slechte nieuws betreft mijn fototoestel. 'K had het voor de zekerheid meegenomen omdat je nooit weet wat je onderweg tegenkomt. De hele lens is er afgebroken. Die kan de prullenbak in.
Omdat ik nu niet zo'n handige matroos ben, blijven we in de Houtribhaven liggen. Op zatermorgen worden we vroeg gewekt door een helikopter. Als die even later weer over ons heen komt wordt het tijd om te gaan kijken wat er gaande is. Het is een heli met reclame van de Plus supermarkt er op. Hij landt steeds achter het clubgebouw. Nu had de havenmeester ons wel verteld dat we misschien vandaag wat lawaaioverlast zouden ondervinden vanwege de feestelijke afsluiting van het seizoen, maar dat het hier zo'n rijke club zou zijn dat ze een helikopter hebben gehuurd om vandaag de boodschappen te doen, hadden we niet verwacht. Later blijkt dat het een verkoopactie van De Plus was, waarbij gespaard kon worden voor een rondvlucht. Een kleine 50 keer brult de wentelwiek over onze boot. Ter compensatie brengt de winkelmanager 4 grote koeken voor bij de koffie. Te laat. Cees had al een kledder nat pak gehaald toen ie net daarvoor alleen naar de winkel was gefietst.
Na een week trekken we verder en pas in Ljouwert is er weer behoefte aan een supermarkt. Mooi meren we af aan de speciale winkelsteiger. Echter nadat de brugwachter van de Hermesbrug ons lang moest laten wachten op een brugopening, omdat een fietser heel rustig voor de dichte bomen stond te wachten, maar wel aan de verkeerde kant. Om het brugdeel zo vlak achter de fietser zijn achterwiel omhoog te draaien was de brugbeheerder te gortig, maar hij deed het toch omdat de fietser het vertikte te vertrekken. Door de Dokkumer Ie gaat het in twee rukjes terug naar onze jachthaven. Kunnen we weer met de auto gaan winkelen. Elk een andere kant opsturen kan dan niet meer gebeuren.
Cees houdt het met wat apensprongen op de been, maar ik kan bevestigen dat het asfalt in Lelystad van degelijke harde kwaliteit is. Toeschietende hulp helpt me overeind en wil me naar de dokterspost brengen. Dat zijn we bij ons thuis in Fryslân niet gewend. 'Earst mar in pear dagen oansjen, de dokter kin altyd noch wol' De supermarkt is vlakbij en terwijl Cees de boodschappen verzameld, dank ik de architect voor de op zithoogte gemaakte muurtjes in het winkelcentrum. De rugzakken worden verdeeld, Cees het zware spul en ik het pakje thee, de filterzakjes en 't zakje soepgroente. Op de terugweg is het fietstempo er een beetje uit, we worden ingehaald door voetgangers. Bij de boot aangekomen kan de schade worden bekeken. Het goede nieuws is dat het bloeden van de schaafwonden al is gestopt, dat spieren minder zeer doen als je ze niet gebruikt en dat de opkomende blauwe plekken nu nog niet heel erg pijnlijk zijn. Het slechte nieuws betreft mijn fototoestel. 'K had het voor de zekerheid meegenomen omdat je nooit weet wat je onderweg tegenkomt. De hele lens is er afgebroken. Die kan de prullenbak in.
Omdat ik nu niet zo'n handige matroos ben, blijven we in de Houtribhaven liggen. Op zatermorgen worden we vroeg gewekt door een helikopter. Als die even later weer over ons heen komt wordt het tijd om te gaan kijken wat er gaande is. Het is een heli met reclame van de Plus supermarkt er op. Hij landt steeds achter het clubgebouw. Nu had de havenmeester ons wel verteld dat we misschien vandaag wat lawaaioverlast zouden ondervinden vanwege de feestelijke afsluiting van het seizoen, maar dat het hier zo'n rijke club zou zijn dat ze een helikopter hebben gehuurd om vandaag de boodschappen te doen, hadden we niet verwacht. Later blijkt dat het een verkoopactie van De Plus was, waarbij gespaard kon worden voor een rondvlucht. Een kleine 50 keer brult de wentelwiek over onze boot. Ter compensatie brengt de winkelmanager 4 grote koeken voor bij de koffie. Te laat. Cees had al een kledder nat pak gehaald toen ie net daarvoor alleen naar de winkel was gefietst.
Na een week trekken we verder en pas in Ljouwert is er weer behoefte aan een supermarkt. Mooi meren we af aan de speciale winkelsteiger. Echter nadat de brugwachter van de Hermesbrug ons lang moest laten wachten op een brugopening, omdat een fietser heel rustig voor de dichte bomen stond te wachten, maar wel aan de verkeerde kant. Om het brugdeel zo vlak achter de fietser zijn achterwiel omhoog te draaien was de brugbeheerder te gortig, maar hij deed het toch omdat de fietser het vertikte te vertrekken. Door de Dokkumer Ie gaat het in twee rukjes terug naar onze jachthaven. Kunnen we weer met de auto gaan winkelen. Elk een andere kant opsturen kan dan niet meer gebeuren.
