Koersbericht

 16 sept - Engwierum
               8 mijl - Marrekrite steiger Alde Lunen
18 sept - Dokkumerdjip
              3 mijl - Marrekrite boei nr 100
19 sept - Senneroog
              2 mijl - Marrekrite steiger zuideiland
20 sept - Lauwersoog
              5 mijl - Marrekrite boei nr 81
21 sept - Stropersplaat
              6 mijl - Marrekrite oever
22 sept - Senneroog
              3 mijl - Marrekrite box noord-eiland
23 sept - De Pomp
              2 mijl - Marrekrite boei nr 100
24 sept - Dokkumer Nije Silen
              1 mijl - Jachthaven Lunegat

Jannum, 15-9-2020

Zo langzamerhand gaan we weer op 'huis' aan. Onze kinderen zijn weer naar het werk en de kleinkinderen weer naar school. Het Coronavirus steekt stiekem de kop weer op. Hoogste tijd om de, niet zo drukke, Lauwersmar weer op te zoeken.

Om zo weinig mogelijk mensen tot last te zijn, gaan we op zondag door de 6 bruggen van Ljouwert. Even na negenen vertrekken we die morgen al uit de Kromme Ie bij De Feanhoop. Het is een beetje mistig, maar met het klein windje kan de grote fok ons genoeg vaart geven. De bruggen op de Staande Mastroute gaan vlot open. Het is helemaal niet druk. De 2 spoorbruggen houden ons respectievelijk 10 en 20 minuten aan het lijntje, zodat we rond twaalven in het centrum van Ljouwert zijn. Het is feest in de Prinsetûn.

Hebben we helemaal vergeten dat net vandaag de finish is van de 5-daagse SUP-Elfstedentocht. De eersten komen net aan, maar voor en na de Noarderbrêge komen de planken van alle kanten op ons af. Volgens internet betekent SUP Stand Up Peddling, maar deze peddelaars zakken een beetje heel veel door de knieën na 5 dagen. We laten onze boot drijven, bang dat het kleinste golfje iemand uit zijn, nu toch wel erg gammel, evenwicht brengt. We zijn niet helemaal eerlijk in onze aanmoedigingen. Klappen voor de vrouwelijke deelnemers, roepen naar uitgeputte mannen dat diegenen voor hen nog veel vermoeider zijn en dat ze met een tandje erbij gemakkelijk in te halen zijn en als er op beide zijden van onze boot iemand langs ploetert, moedigt Cees de ene en ik de andere aan met kreten als 'je bent beter dan hem' en 'je kunt van hem makkelijk winnen'. Suppers zijn geen vrolijke mensen, er kan geen lachje af.

Voorbij het kruispunt met de Bonkefeart zijn we ze kwijt en gaat de gashendel weer in de vooruit. Na de laatste huizen kan de fok uitgerold worden en met een hapje en een drankje zeilen we rustig door de Dokkumer Ie. Niks geen geploeter met peddels of pijn in je rug van het krom staan.

Koersbericht

02 sept - Enkhuizen
              10 mijl - anker Compagnieshaven
04 sept - Koudum
              15 mijl - Marrekrite oever Krusfeart
06 sept - De Fluezen
              4 mijl - Marrekrite steiger Nije Krúzpôle
07 sept - Heech
              5 mijl - Marrekrite eilandje Jeltesleat
08 sept - Dyken
              3 mijl - Marrekrite steiger Janesleat
09 sept - Aldskou
              9 mijl - kade De Boarn
10 sept - Grouw
              4 mijl - Marrekrite eilandje Sitebuorster Ie
11 sept - Earnewâld
              3 mijl - Marrekrite steiger Rengerspôle
12 sept - De Feanhoop
              7 mijl - Marrekrite steiger Kromme Ie
13 sept - Jelsum
              18 mijl - Marrekrite steiger Dokkumer Ie
15 sept - Jannum
              7 mijl - Marrekrite steiger Dokkumer Ie

Marker Wadden, 1-9-2020

 De Marker Wadden stonden al een hele poos op ons verlanglijstje. En we zijn er ook al een paar keer naar onderweg geweest, maar of het waaide te hard of er waren zo veel andere bezoekers dat zelfs de ankerplekken bij de haveningang al meer dan vol waren. Vandaag is het dus gelukt. We hebben met opzet gewacht tot de scholen weer waren begonnen en een dag door de weeks als de veerboot uit Lelystad geen dagjesmensen afzet. In de haven is het redelijk rustig en als we net overleggen in welke box we zouden passen, vertrekt er een motorboot van de langs-steiger en liggen we prachtig. Behulpzame buren wijzen ons er op dat je je direct moet melden en dat doen we dan ook maar. 

De Marker Wadden worden beheerd door Natuurmonumenten en de receptie wordt gerund door vrijwilligers. Op anderhalve meter afstand melden we ons. De vrijwilligster volgt de procedure: verwelkomen, vragen met welke boot er gekomen is, zeggen dat die boot prachtig is, gegevens noteren, telefoonnummer noteren voor het geval er later Corona op het kantoor aanwezig was, liggeld betalen, verkooppraatje lidmaatschap Natuurmonumenten en het 'zeer begeerde' Marker Wadden vlaggetje, folder overhandigen en daarna de informatie.

Vol ongeduld heb ik tijdens deze woordenvloed al stiekem een folder bemachtigd, maar op mijn interruptie 'wat er zoal te zien is' blijft het antwoord 'informatie komt later'. Cees heeft intussen het pand al verlaten, zijn geduld was op. Ook al weet ik dat de informatie nog niet aan de beurt is, in een pauze gooi ik er het woord Steltkluut tegen aan. Op de site waarnemingen.nl was namelijk doorgegeven dat hier een Steltkluut was gesignaleerd. De vrijwilligster denkt dat het de naam van een vogelkijkhut is en moet tot haar schrik bekennen dat ze het niet weet. Ze moet er iemand bij roepen. Die weet precies wat ik bedoel, wijst de plek aan en vermeld tussen neus en lippen door ook nog even dat er vanmorgen voor het eerst een Porseleinhoen is gezien.

Potverdikkeme, dat zou mooi zijn.. Al heel vaak, lopend of op de fiets, ben ik naar de uitkijkbult in het Zomerhuisbos, net oost van de jachthaven Lunegat op zoek geweest naar die Porseleinhoen. Elke keer in de buurt van de Babbelaar tuur ik met de verrekijker de oever af om die veredelde waterhoen te spotten. Het is tenslotte voor hem en haar dat er al jaren daar niet meer geankerd mag worden en dan verwacht je dat ze zich uitgebreid hebben vermenigvuldigd. Ik heb er nog nooit één gezien.

Maar vertel mij dat er een nog niet door mij geziene vogel in de buurt is en ik wil er naar toe. Met de overstemmende woorden “Sorry, we hebben geen tijd meer, anders vliegt ie weg” nemen we de benen. Gewapend met twee camera's, 3 lenzen en 1 statief naar een vogelkijkhut zonder naam. Wachten, wachten, nog langer wachten, we hadden het al opgegeven en staan al bij de deur. Zie ik hem stiekem rondkijken vanuit het struikgewas en op zijn gemakkie naar de oever lopen voor een slokje water. De Marker Wadden zijn prachtig!

Koersbericht

19 aug - Trintelhaven
              13 mijl - kade werkhaven
20 aug - De Fluezen
              25 mijl - Marrekrite steiger Nije Krúzpôle
21 aug - Earnewâld
              20 mijl - Marrekrite steiger Rengerspôle
24 aug - Grou
              0 mijl - Marrekrite oever Trijehûs
25 aug - Aldskou
              5 mijl - kade
27 aug - Dyken
              8 mijl - Marrekrite steiger
30 aug - De Lemmer
              8 mijl - Marrekrite eilandje Langesleat
31 aug - Lelystad
              27 mijl - anker Leleystad Haven
01 sept - Marker Wadden
              6 mijl - steiger Natuurmonumenten

Enkhuizen, 18-8-2020

Koersbericht

 05 aug - Ketelmeer
               18 mijl - anker IJsseloog
07 aug - Ketelmeer
               3 mijl - anker Kattendiep
08 aug - Ketelmeer
              4 mijl - anker IJsseloog
09 aug - De Lemmer
              25 mijl - anker buitenhaven
11 aug - Starum
              18 mijl - anker buitenhaven
12 aug - Koarnwertersân
              12 mijl - stellage reserve sluisdeuren
13 aug - Koarnwertersân
              5 mijl - stellage reserve sluisdeuren
15 aug - Den Oever
               17 mijl - steiger KNRM
17 aug - Medemblik
              11 mijl - anker haven Stoommuseum
18 aug - Enkhuizen
              11 mijl - anker Compagnieshaven

Lelystad, 4-8-2020

Na wat rondgedobberd te hebben in Fryslân, zijn we nu het grotere water van het IJsselmeer opgevaren. Elke dag zon. Wind uit het zuidoosten tot zuidwesten met een kracht van tussen de 3 en 4 Beaufort. We zoeken de ruime koersen op en met het grootzeil en de twee fokken er bij gaat het met een lekkere snelheid.

Soms doet de wind extra zijn best, kiest een verrassende hoek en gooit er een 5 Beaufort tegen aan. Dat duurt maar eventjes. De moeite van het reven niet waard. We gaan alleen maar een poosje extra scheef. Binnen horen we allerlei geluiden. We maken ons er niet druk om. Alles moet weer even zijn plaats aan boord vinden als de boot niet altijd meer waterpas ligt.

Aangekomen in de haven gaan de kussens terug op de bank en de boeken en weekbladen weer onder de tafel. Maar wat is dat witte spul onder mijn stoel? Op de kachel stond bij vertrek een vaas met tulpen. Dat was geen probleem, want die tulpen zijn van hout. Omdat het er niet zo mooi uitzag met de groene oase waarin ze gestoken waren, had ik dat aan het zicht onttrokken met fijn wit schelpenzand.

Met stoffer en blik, kruimeldief en stofzuiger gaan we de vloer te lijf. Het doet ons denken aan de tijd net na de bouw van de boot. Elke keer dat we gingen zeilen, ietsje schever dan scheef, kwam er uit onbekende hoeken en gaten zaagsel te voorschijn. We verwachten de komende dagen, hopelijk niet weken, bij aankomst na een zeiltochtje, steeds een witachtige vloer aan te treffen.

Koersbericht

22 juli - Wâldsein
              14 mijl - anker Noarder Ie
23 juli - Wâldsein
              15 mijl - anker Noarder Ie
24 juli - De Lemmer
              11 mijl - Marrekrite eilandje Lange Sleat
25 juli - De Lemmer
              3 mijl - Gemeentelijke ligplaats
26 juli - De Lemmer
              2 mijl - oever Lange Sleat
27 juli - De Lemmer
              0 mijl - Marrekrite eilandje Lange Sleat
30 juli - Enkhuizen
              27 mijl - anker Compagnieshaven
31 juli - Blocq van Kuffeler
              18 mijl - vrije aanlegsteiger
02 aug - Pampushaven
              14 mijl - anker oostelijk deel
04 aug - Lelystad
              15 mijl - anker Lelystad Haven

Heech, 21-7-2020

Het coronavirus heeft zich langzaam teruggetrokken, maar het is niet weg! Vanuit de regering blijven de maatregelen, anderhalve meter afstand houden en handen desinfecteren, van kracht. Met grote groepen samen komen wordt nog afgeraden, maar wij denken dat familiebezoekjes wel weer kunnen. Zo gaan we langs in Snits en De Gerdyk en komt De Pomp een útfanhûzer brengen. Het is fijn om weer nauw contact te hebben.

Het weer weet nog niet precies wat het wil. Is het de ene dag zonnig en nodigt uit tot zwemmen, de volgende dag is het guur en nat en wil je het liefst met een boek binnen in de boot op de bank kruipen. Maar volgens de weergoden van het KNMI, en Piet is het deze keer met hun eens, komt er een hittegolf aan die misschien wel een week kan duren.

Wij kijken er naar uit. Vangen we twee vliegen in één klap. Kunnen wij lekker rustigvoor anker liggen en, volgens de deskundigen, komen er minder coronabesmettingen als iedereen buiten leeft.

Koersbericht

08 juli - Snits
             3 mijl - Marrekrite steiger begin Houkesleat
10 juli - Dyken
             5 mijl - Marrekrite steiger Janeslaet
12 juli - Snits
             4 mijl - Marrekrite steiger Wite Brekken
13 juli - De Fluezen
             10 mijl - Marrekrite steiger Nije Krúzpôle
14 juli - Hearresyl
              13 mijl - oever Sâltpoel
16 juli - Hearrensyl
              6 mijl - oever Sâltpoel
17 juli - Grou
              7 mijl - Marrekrite oever Suderburds Wiid
18 juli - Grou
              13 mijl - anker Peanster Ie
19 juli - De Feanhoop
              4 mijl - Marrekrite steiger Grytmansrak
20 juli - De Kûfurd
              15 mijl - Marrekrite palen noordoever
21 juli - Heech
              2 mijl - Marrekrite eilandje Jeltesleat

Snits, 7-7-2020

Juli is nat en winderig begonnen. Gelukkig hebben we niet alles, windstoten van 9 Beaufort, heftige onweersbuien en wateroverlast, gekregen wat weerman Piet uit Harns had voorspeld. Maar het was toch lekker liggen aan de Marrekrite steigers van de Rengerspôle.

We scharrelen een beetje rond in de buurt van Jirnsum. Onze motor heeft wat lekkerij in het interne koelsysteem. Omdat het na elke trip bijvullen snel verveeld en ook wat ongerust maakt over de vraag waar dat water met antivries toch blijft, heeft de monteur van Jachtservice Smid er even naar gekeken. Er moet een nieuw buffertankje op. Zij bestellen het, wij halen het met de fiets op vanaf Aldskou en Cees zet het er weer op.

Vandaag proef gevaren. De motor loopt goed en het koelwaterpeil is niet gezakt. Wij blij! Maar dan blijft het scherm van onze Raymarine C80 navigatieplotter zwart. Potverdorie zitten we dit jaar op zo'n keerpunt dat verscheidene onderdelen aan boord het begeven nadat ze zo'n 15 jaar gebruikt zijn? Daarom liggen we nu in Snits. Daar kunnen we morgenvroeg bij Jachtservice Rimare terecht. Gaan ze kijken of onze plotter nog te repareren is of dat er een nieuwe gekocht moet worden.

Waar we dit jaar naar toe varen weten we nog niet. Hopelijk gaan de bezoeken aan jachtservice-bedrijven niet bepalen waar we terecht komen. Dan laten we toch liever onze koers bepalen door het weerbericht van Piet.