We zijn weer terug in de thuishaven.
Wat eerder dan gedacht, maar dat was een beetje buiten onze schuld.
Een weekje terug vertrokken we uit Earnewâld, via het Prinses
Margrietkanaal naar De Staande Mastroute om voorbij Grou een plekje
voor de nacht te zoeken. Er komt ons een zeiljacht met Zweedse vlag
tegemoet. We zeggen tegen mekaar “Als die binnendoor richting
Zweden wil, vaart ie wel de verkeerde kant op. Gaan we ons er mee
bemoeien of niet?” Na wat getwijfel pakt Cees de marifoon en vraagt
naar de bestemming. Zweden. Cees doet zijn relaas over foute koers,
enz. Hij bedankt voor de tip.
Het duurt een poosje en dan roept ie ons op. Of we het zeker weten dat ie niet op De Staande Mastroute zit? Ja we weten het zeker! Hij begrijpt het niet: “We are on a breed kanaal en er komen ons redelijk grote containerschepen voorbij en dan zou dit kanaal niet naar Delfzijl gaan?” “Yes it goes to Delfzijl, maar niet voor plezierjachten met een mast er op.” Er wordt overlegd en dan komt ie terug: “We trust you, we turn, may we follow you?” Oké, onze gashendel gaat een heel stuk terug.
Voorbij Grou wordt 'Antje C' weer opgeroepen. Of we het echt zeker weten, want hij heeft een diepgang van 2 mtr en zijn dieptemeter geeft precies 2 mtr aan. We denken dat het geen probleem is, maar beloven na aandringen dat we hem zullen waarschuwen als het ondieper wordt. “We trust you.” Intussen zijn we onze nachtbestemming voorbij gevaren. Ook goed, gaan we wel naar Ljouwert, daar willen we wat nieuwe kleren gaan kopen. Dan 1,90 mtr op de dieptemeter, we geven het door met de tip om meer gas te geven, dan schuiven ze er wel door. Het gaat steeds langzamer. Wij hebben nog nooit zo lang over het stuk Grou – Ljouwert gedaan.
Cees pakt maar weer eens de marifoon. Meer gas, dit is Zweden niet, er liggen hier geen dikke stenen onder water, het is alleen maar 'mud' modder. Het helpt niet, het tempo gaat niet omhoog. Dat lukt wel bij de eerste spoorbrug in de stad als we doorgeven dat als ie nu geen gas geeft wij er door kunnen en hij 20 minuten moet wachten. “We trust you.” Bij de volgende spoorbrug moeten we beide wachten en varen we een stukje terug en laten ons naast de Zweed drijven. Vier mannen. Ze hebben het schip in Engeland gekocht en varen 'm naar Göteborg. Door te harde wind zijn ze Den Helder binnengevaren, toen door naar Den Oever en over het IJsselmeer naar Makkum. Daar hebben ze hun naar Starum doorgestuurd om dan de Staande Mastroute te nemen. Net voor vier uur halen we de steiger voor de supermarkt in Ljouwert.
De Zweed parkeert achter ons en vraagt wanneer de bruggen weer open gaan. “18.00 uur.” Ze vragen of we voor hun uit willen varen door de stad. “We trust you.” Ze hebben erg veel moeite om de bruggen open te krijgen. Wij snappen dat wel, als je zo ver voor de brug blijft liggen gaat die echt niet open. Cees heeft al geknikt, hij zag die kledingwinkels toch al niet zitten. Als we terugkomen met onze boodschappen staan ze al weer op ons te wachten. Ze hebben begrepen dat ze 7 Euro moeten betalen. Maar ze kunnen de betaalautomaat niet vinden of moet er een app gedownload worden? Nee het is heel makkelijk: “The man on the bridge is fishing with a wooden shoe.” Ze begrijpen het niet, maar “We trust you.”
Buiten de stad pakken wij een steiger en onze Zweden varen door naar Birdaard. Zij zitten lekker warm in het stuurhuis, wij krijgen het een beetje koud buiten. De volgende dag varen we naar Dokkum, daar zijn ook genoeg winkels volgens Cees. Ben je in Dokkum dan ben je eigenlijk al thuis. O ja de Zweedse boot is via Lauwersoog naar de Limfjorden gevaren. We wensen ze daar veel succes met het krijgen van brugopeningen.
Het duurt een poosje en dan roept ie ons op. Of we het zeker weten dat ie niet op De Staande Mastroute zit? Ja we weten het zeker! Hij begrijpt het niet: “We are on a breed kanaal en er komen ons redelijk grote containerschepen voorbij en dan zou dit kanaal niet naar Delfzijl gaan?” “Yes it goes to Delfzijl, maar niet voor plezierjachten met een mast er op.” Er wordt overlegd en dan komt ie terug: “We trust you, we turn, may we follow you?” Oké, onze gashendel gaat een heel stuk terug.
Voorbij Grou wordt 'Antje C' weer opgeroepen. Of we het echt zeker weten, want hij heeft een diepgang van 2 mtr en zijn dieptemeter geeft precies 2 mtr aan. We denken dat het geen probleem is, maar beloven na aandringen dat we hem zullen waarschuwen als het ondieper wordt. “We trust you.” Intussen zijn we onze nachtbestemming voorbij gevaren. Ook goed, gaan we wel naar Ljouwert, daar willen we wat nieuwe kleren gaan kopen. Dan 1,90 mtr op de dieptemeter, we geven het door met de tip om meer gas te geven, dan schuiven ze er wel door. Het gaat steeds langzamer. Wij hebben nog nooit zo lang over het stuk Grou – Ljouwert gedaan.
Cees pakt maar weer eens de marifoon. Meer gas, dit is Zweden niet, er liggen hier geen dikke stenen onder water, het is alleen maar 'mud' modder. Het helpt niet, het tempo gaat niet omhoog. Dat lukt wel bij de eerste spoorbrug in de stad als we doorgeven dat als ie nu geen gas geeft wij er door kunnen en hij 20 minuten moet wachten. “We trust you.” Bij de volgende spoorbrug moeten we beide wachten en varen we een stukje terug en laten ons naast de Zweed drijven. Vier mannen. Ze hebben het schip in Engeland gekocht en varen 'm naar Göteborg. Door te harde wind zijn ze Den Helder binnengevaren, toen door naar Den Oever en over het IJsselmeer naar Makkum. Daar hebben ze hun naar Starum doorgestuurd om dan de Staande Mastroute te nemen. Net voor vier uur halen we de steiger voor de supermarkt in Ljouwert.
De Zweed parkeert achter ons en vraagt wanneer de bruggen weer open gaan. “18.00 uur.” Ze vragen of we voor hun uit willen varen door de stad. “We trust you.” Ze hebben erg veel moeite om de bruggen open te krijgen. Wij snappen dat wel, als je zo ver voor de brug blijft liggen gaat die echt niet open. Cees heeft al geknikt, hij zag die kledingwinkels toch al niet zitten. Als we terugkomen met onze boodschappen staan ze al weer op ons te wachten. Ze hebben begrepen dat ze 7 Euro moeten betalen. Maar ze kunnen de betaalautomaat niet vinden of moet er een app gedownload worden? Nee het is heel makkelijk: “The man on the bridge is fishing with a wooden shoe.” Ze begrijpen het niet, maar “We trust you.”
Buiten de stad pakken wij een steiger en onze Zweden varen door naar Birdaard. Zij zitten lekker warm in het stuurhuis, wij krijgen het een beetje koud buiten. De volgende dag varen we naar Dokkum, daar zijn ook genoeg winkels volgens Cees. Ben je in Dokkum dan ben je eigenlijk al thuis. O ja de Zweedse boot is via Lauwersoog naar de Limfjorden gevaren. We wensen ze daar veel succes met het krijgen van brugopeningen.
