Even een dikke week vakantie. En wat het mooiste is: de zon schijnt en het is al drie dagen bijna helemaal droog geweest. Hadden we dinsdag en woensdag nog stormachtige wind, vandaag was het ideaal zeilweer. Vanuit Harns was Koarnwertersân bezeild en konden we zo door naar de steiger bij de vrachtschepensluis hier in Enkhuizen. Alleen maar vrolijke gezichten op 'e Iselmar.
Zelfs de sluiswachters hadden er zin in. Drie sluizen zijn we de afgelopen dagen gepasseerd en in een onvoorstelbaar tempo. Het begon in Dokkumer Nije Silen al direct goed. Aan beide kanten van de kolk stonden de sluisdeuren open. De brugwachter zag ons aankomen en gooide direct de bomen dicht en de brug de hoogte in. Doorvaren maar. Geen stootwillen uithangen en geen snelheid minderen, recht zo die gaat.
De zeesluis van Harns deed ook z'n best. In de grote sluis lag al een sleepboot met een bak langszij en wij mochten er zo maar bij. Nog voor het blauwe werkschip van Waddenbeheer. De deuren gingen vlot daarop dicht. Even wat water er bij, sluisdeuren op de andere kant open en ondertussen vast de brug draaien, niks niet wachten op busdienst of wat voor verkeer dat anders altijd precies moet passeren als wij daar in de sluis liggen. Het ging zo snel, dat we niet eens tijd hadden om tijdens het schutten koffie te zetten. Geeft niet, komt het bakkie troost wel in de sluis van Koarnwertersân.
We zijn nog buiten de havenkom aan het aftuigen, als in de Afsluitdijk alle bruglichten op groen springen. Als de wiedeweerga bijdraaien, haveningang invaren en het gas er vol op. “Die brugwachter wacht echt niet op ons, dat duurt te lang” Maar hij doet het wel en zo racen we de kom tussen brug en sluis binnen. Drie stuks bruine vaart, twee motorboten en vier zeiljachten voor ons. Alles moet in de grote sluis: dat wordt passen en meten. “Doorschuiven, aansluiten” klinkt het uit de omroepinstallatie. Maar dat is moeilijk voor de meeste vaarders, ze zijn blij als ze met hun touw ergens op de sluismuur hebben vastgemaakt en staan die vastigheid niet zo maar af.
Het mooie droge zonnige weer maakt ook sluiswachters mild. Alleen voor ons gaat de kleine sluis open. We liggen nog niet eens vast of de deuren gaan al dicht. Snel koffiewater opzetten. Daar klinkt het bekende belletje dat de deuren open gaan. Voor dat de grote sluis kan uitvaren hijsen wij het grootzeil al weer. Prachtige zeildag, koffie met slagroom drinken we voorbij Makkum en vanavond hebben we buiten gegeten. Enkhuizen zorgde met vuurwerk voor het toetje.
