Dokkumer Nije Silen, 15-11-2011

Halverwege november, het jaar schiet al weer aardig op. Achteraf bekeken, terwijl we niet veel weg zijn geweest, is het jaar toch nog met alle drukte voorbij gevlogen. Wisten we voorheen nauwelijks waar de ingang van het ziekenhuis in Dokkum was, nu met al die bezoekuren kregen we bijna een vaste parkeerplaats. Voor onze dochter is het sowieso fijn dat dit rot jaar er op zit. De laatste kuur is achter de rug. Nu in de feestmaand weer een beetje bijkomen en dan in het nieuwe jaar de blik weer op de toekomst gericht!

November betekent ook dat de boot winterklaar gemaakt moet worden. Dus wachten we op mooie droge zonnige dagen. Dat wordt lang wachten, we lopen al dagen achtereen met ons hoofd in de wolken, zo mistig is het. Alleen het grootzeil is er klaar voor. Net buiten de haven zijn we voor anker gegaan, hebben het grootzeil opgehesen om het goed te laten drogen. Half dode, suffe muggen verwijderd, wat plekjes schoongemaakt en het daarna heel netjes opgevouwen.

Van de zeilhuik zijn wat losse stukjes en gaatjes gemaakt op de naaimachine. Hij heeft zijn beste tijd gehad. Het eerste item, nieuwe zeilhuik aanschaffen, staat al weer op de klussenlijst voor 2012. Verder heeft Cees de blauwe stof met een waterafstotend middel behandeld. Ook leggen we onder de huik nog stroken bubbeltjes-plastic over het grootzeil, om het zo droog mogelijk te houden. De beide fokken zijn aan de beurt zodra de wolken weer een beetje terug gaan naar normale hoogten en de zon ook een kansje gunnen.

Noordwijkerhout, 31-10-2011

Elke dag kopen we een krant. Ergens langs de kust parkeren we dan de auto, heeft Cees z'n krantje en ga ik op spotterstocht. We zoeken natuurlijk wel een plekje op een mooi vogelkijkpunt.

Maar er is niet zo veel nieuws op dit moment, Cees heeft de krant te snel uit. Het is allemaal te voorspelbaar. Griekenland moet geld hebben, anders gaan ze failliet. Ze kunnen wel stoppen met discussiëren en kranten er mee vol schrijven. We gaan ze dat geld uiteindelijk toch gewoon geven en dat het nog terug wordt betaald dat gelooft toch geen mens?

Het vluchtelingenbeleid is helemaal een aanfluiting. Komt er eens een jongere naar Nederland, die gewoon naar school gaat en straks graag wil werken, geen hangjongere is en zich helemaal heeft aangepast en Limburgs spreekt, gaan ze in Den Haag allemaal kronkels maken om hem uit te zetten.
Hun oplossing: Ze geven hem een studievisum. Moet ie verplicht studeren terwijl hij liever zijn handen uit de mouwen wil steken. Nee, hij zal leren, moet ie boven zijn niveau presteren, wordt ie overspannen van, komt onder doktersbehandeling vanwege de stress en wordt ziek. Ja dan mag hij blijven en krijgt een verblijfsvergunning, omdat er niet zo veel psychiaters in Angola zijn.

Nee, de krant is op dit moment niks en ik heb ook nog geen vreemde vogel gezien. Dus zijn we gaan winkelen in Den Burg. Hebben we een boek met 684 bladzijden gekocht over de Deense zeilvaart in de omgeving van Marstal, van voor De Tweede Wereldoorlog: “Wij, de verdronkenen” van Carsten Jensen. Daar zal Cees wel een poosje zoet mee zijn. Volop tijd om een nieuwe vogelsoort te ontdekken.