In het haventje 'Lytse Gat' zoeken we een ligplaats tussen de palen en steiger. We liggen dus dwars in de boxen. Dat moet wel, want het water staat zo hoog, dat de steigers nog maar 10 cm boven water uitsteken en dus het schip niet meer kunnen keren.
Het regent maar door. De buien volgen elkaar
snel op. We kunnen spreken uit ervaring. Met een klein zonnetje,
volgens buienradar blijft het een poos droog, gaan we een ommetje te
voet maken. Al snel betrekt de lucht weer. Oké, de regenboog is
mooi, maar de stortbui die er op volgt wast ons tot op het vel
schoon. Het zanderige pad daarentegen zorgt er voor dat, na een paar
uitglijders, de modder op onze mutsen zit. De steiger en onze
landvasten staan nu helemaal onder water, wat weer als voordeel heeft
dat de laarzen makkelijk schoon te wassen zijn. Binnen is het lekker
knus met een kop warme chocolademelk.
Na een paar dagen
vertrekken de buien naar ons buurland en wordt het droog. Het water
zakt wat en in een vrolijk zonnetje zitten we buiten van de rust te
genieten. Op de hoge bult naast ons worden twee benzine-motortjes
gestart. Gaat Staatsbosbeheer net deze dag voor het laatst dit jaar
hier het gras maaien. Cees loopt er nog even naar toe om te melden
dat er op verschillende plekken naast het vaarwater een wildgroei
ontstaat van verstikkende waterplanten die hier helemaal niet
thuishoren. En met de belofte dat Staatsbosbeheer er naar zal kijken,
maken we ons uit de voeten en zoeken op voldoende afstand van
maaimachine-kabaal de volgende steiger in het Dokkumerdjip op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten