Dokkumer Nije Silen, 4-4-2021

TE KOOP

vertrekkers-zeilschip 'Marida'

Koopmans midzwaard ontwerp

aluminium 13,00 x 3,76 x 1,15/2,35 mtr

Marrekrite Boei 100, 30-3-2021

Voor ons is het vaarseizoen weer aangebroken. Jammer genoeg bepaalt Corona nog steeds het dagelijkse leven. Winkelen op afspraak, een avondklok en in het buitenland alleen welkom met een negatief testbewijs. Rondzwervend op 't Lauwersmar wachten we onze inentingsbeurten af. Zelfs met het op de wal zetten van onze 'Antje C' voor de jaarlijkse onderwaterschip-beurt, wachten we betere tijden af.

Ook andere dingen lopen niet op rolletjes. Bij het stemmen voor de tweede kamer zijn we geschrokken van Nederland; zo veel naar rechts opgeschoven. De formatie van een nieuw kabinet kan nog voor verrassingen zorgen. En boven op dat alles, is Tupperware ook nog gestopt met de verkoop in Nederland. Nu ben ik niet een enorme fan, maar de 'wasemmer' is hier aan boord een blijvertje. En net nu heb ik vorig jaar een gat in het deksel geknipt om een, in de praktijk mislukte, nachtvlinder-lichtval te maken. Het mij zelf beloofde nieuwe deksel zit er dus niet meer in.

Er is een voorraad boodschappen aan boord gesleept. Op het internet zijn allerlei 'nuttige' apparaten en onderdelen ingekocht. Boeken, puzzelboekjes, brei- en haakgaren zijn verzameld. Eet-, klus- en vrije tijds-materiaal genoeg. Wij gaan ons niet vervelen.

Dokkumer Nije Silen, 8-2-2021

We waren er helemaal klaar voor. Code rood. De hele week werd ons een sneeuwstorm van antarctische proporties voorspeld. De kans was groot dat we ingesneeuwd zouden raken. Dus hadden we boodschappen voor veertien dagen ingeslagen. We zijn namelijk al eens eerder ingesneeuwd en toen hadden we geen overlevingspakket. Van code rood is bij ons in het Lauwersmeergebied niets terecht gekomen. Oké het heeft wel hard gewaaid en het vriest ook, maar het is bij een beetje stuifsneeuw gebleven. Voor echte sneeuwduinen moeten we in de stapel fotoalbums duiken. Het zijn echt kiekjes uit de oude doos, kwaliteit miserabel, maar het gaat om de sneeuwhoogte en die is er wel goed op te zien.

Die winter van 1978-1979 was er toch al eentje met heel veel sneeuw. Beppe vertelt: Omdat we hadden besloten dat het leven niet alleen uit werken en kinderen bestaat, spraken we af dat we elk iets mochten kiezen wat we altijd al eens hadden willen doen. Cees koos voor het samen afbouwen van een zeilboot, zodat we de zomervakantie op het water konden doorbrengen. Ik regelde een winter lang dansles, om in de toekomst ook eens met z'n beiden een wals op de dansvloer te draaien.

Op 29 januari moest het casco om 8.00 uur opgehaald worden uit Balk. Cees vertrok met mijn vader zijn trekker, zonder cabine, met daar achter een tot botenkar omgebouwd vrachtwagen onderstel. Vanuit Reahel bij Buitenpost was hij al om 4 uur 's morgens onderweg. Warm ingepakt met matige vorst en pittige wind met hier en daar een sneeuwbui. Bij Grou in het Leeglân werd hij aangehouden door arbeiders van melkfabriek Frico in Warga. Ze zaten vast in één meter hoge sneeuwduinen, blij met Cees zijn trekkracht, maar verbaasd over zijn plannen. Blauw van de kou, een route over hoofdwegen die verboden zijn voor trekkers kiezend, kon hij met een slakkengangetje het casco in een loods bij ons in de buurt stallen. De mast ging mee naar huis, het ene uiteinde in onze kofferbak, het andere op de slee van de kinderen.

In de nacht van 13 op 14 februari kwamen we thuis van de verjaardag van Cees zijn vader. Het ijzelde, de schuurdeur zat vastgevroren. Onze auto moest buiten blijven. De volgende morgen had een sneeuwstorm al huisgehouden. De voor- en achter- en terrasdeur keken voor de helft tegen sneeuw aan, ze waren al niet meer open te krijgen. De tuindeur in het hok ging wel open, maar dan kon je nergens naar toe, overal meters hoge sneeuw. We zaten vast en het bleef maar sneeuwen. Het brood was op, 's morgens ontbeten we met een koekje, tussen de middag gekookte aardappelen en 's avond gebakken aardappelen.

We zijn na 3 dagen bevrijd door een sjofel van houtbedrijf van der Wal. Met lange stokken had Cees de positie van onze auto onder die sneeuwmassa aangegeven. Verder dan de bumper kon er niet met groot materiaal gewerkt worden, de rest moest door handwerk met de schep gebeuren. Eén dansles hadden we al gehad, de tweede moest worden afgezegd omdat we ingesneeuwd waren, tijdens de derde werd er nog sneeuw geschept rond onze auto. Voor de vierde les zag Cees het niet meer zitten, we waren volgens hem te veel achterop geraakt. Het is nooit meer wat geworden met dat dansen. De Friendship 28 is wel afgekomen, we hebben er 10 jaar mee gevaren. Pas in april was onze tuin weer sneeuwvrij.

Dokkumer Nije Silen, 31-1-2021

 Vannacht serieuze nachtvorst gehad. Zes graden onder nul, gevoelstemperatuur nog kouder. Je zou je hond nog niet eens de deur uit sturen. Maar ja dat is op dit moment wel de enigste mogelijkheid om 's avonds naar buiten te gaan. De regering heeft vanaf 23 januari een avondklok, van negen tot half vijf 's morgens ingevoerd, maar de hond uitlaten mag. Het Corona-virus wil maar niet zijn biezen pakken en nu komen er ook nog allerlei mutaties van het virus ons land binnen. Daarvan wordt gezegd dat ze besmettelijker zijn en het nog maar de vraag is of de ontwikkelde vaccins tegen deze nieuwe variaties wel helpen.

Wij hebben geen hond. De vaccinatie hebben we ook nog niet gekregen. Er zijn nog vele wachtenden voor ons. Dus blijven we 's avonds binnen. Gaan niet op bezoek. Dat mag wel met één persoon tegelijk, maar je gaat je kinderen toch niet vragen “Wie van ons beiden heb je het liefst dat er komt?” Nee, dat gaan we dus niet doen. Het ergste zijn de verjaardagen van de kleinkinderen. Zingen en zwaaien via face-timen is een oplossing, maar 't blijft op afstand.

Onze dagen worden gevuld met een ommetje lopen. Dat is echt niet zo gemakkelijk als het lijkt. Het is overal ontzettend druk in de natuur, vandaag was er zelfs een lopende file op de zeedijk langs de Waddenzee. Zoeken op de fiets nog niet eerder verkende routes. Ook niet eenvoudig, vele anderen hebben net zulke plannen gemaakt. Plakken eindelijk eens al die oude kiekjes, uit de tijd dat er nog niet digitaal achterop een datum werd vermeld, laat staan de namen van de gekiekten, in fotoalbums. Kijken meer tv dan ooit te voren. Wordt je ook niet blij van. Het is ondoenlijk om een programma te vinden waarin het woord Corona niet om de haverklap valt. En als laatste tijdverdrijf, bedenken we klussen aan boord, die we onder normale omstandigheden niet zo dringend nodig hadden gevonden.

Komende nacht wordt er weer vorst voorspeld. Wij houden daar wel van. Het liefst met een mooie laag sneeuw er bij. Hopelijk kan Corona niet tegen temperaturen onder nul.

Dokkumer Nije Sylen, 1-1-2021

Dokkumer Nije Silen, 15-12-2020

Dokkumer Nije Silen, 8-12-2020

Vandaag een nieuwe persconferentie van de regering. We moeten met z'n allen beter ons best doen, de besmettingen lopen langzaam weer op. Alle regels blijven gehandhaafd. Knalvuurwerk blijft verboden, omdat de ziekenhuisopnames nog steeds zo hoog zijn, kunnen ze er daar geen vuurwerkslachtoffers meer bij hebben.

Uit de geregistreerde cijfers blijkt dat er nu zo'n 10.000 mensen in Nederland aan het virus zijn overleden. Het geschatte aantal, door niet geteste overlijdens-gevallen, ligt 30 tot 50 % hoger. Het vaccinatieprogramma zal vermoedelijk januari 2021 op gang komen, maar nog wel mondjesmaat en kan wel tot na de zomer duren.

Hier aan boord gaat het leven, met een paar aanpassingen, zijn gewone gangetje. We vragen niemand meer binnen en bieden op droge dagen koffie aan buiten in de kuip. Sinterklaas hebben we met zijn beiden gevierd, na een hulpsinterklazen-rondje langs stoepen van kleinkinderen. Cees is twee weken terug 70 geworden. Volgens de regering, zelf vindt hij van niet, hoort hij nu bij de 'kwetsbare' ouderen Dat wordt dus extra Corona-proof leven de komende weken.

Dokkumer Nije Silen, 17-11-2020

We blijven in de greep van het Coronavirus. Vanavond was er weer een persconferentie van premier Mark Rutte en de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport Hugo de Jonge. Het goede nieuws is dat de besmettingen wat minder worden en het slechte nieuws is dat we er nog niet zijn en dat we ons nog steeds aan de volgende regels moeten houden.

Thuis mag je 3 gasten, kinderen tot en met 12 jaar niet meegeteld, per dag ontvangen:
Voor ons geen probleem, veel meer plek binnen in de boot hebben we toch niet.

Buiten maximaal met 4 personen samen zijn:
Ook een makkie, de meeste boten staan hier in de jachthaven al op de wal, dus veel volk loopt er niet meer rond.

Reis zo weinig mogelijk en werk zoveel mogelijk thuis:
Werken doen we niet meer, als je tenminste klusjes doen onder hobby's schaart en in de winter lagen we toch meestal al stil.

Mondkapje dragen in 't openbaar vervoer en voor publiek toegankelijke gebouwen, zoals winkels:
Oké, de boodschappen bestelden we steeds al online en verder pakken we voor vervoer onze Kia.

Cafés en restaurants zijn gesloten:
Ook geen probleem, Cees is een uitstekende kok.

Regels over sluitingstijden en maatregelen voor coffeeshops, alcoholverkooppunten, sportclubs en theaters:
Waren we toch al niet zulke vaste bezoekers van.

Verder natuurlijk als van ouds:
Afstand van 1,5 mtr houden, nies en hoest in de elleboog, handen wassen en thuis blijven bij verkoudheid en koorts.

Al met al is het, zeker voor ons, wel te doen.

Dokkumer Nije Silen, 19-10-2020

De Zeearend heeft ons uitgezwaaid op 't Lauwersmar en zo zijn we nu teruggekomen in jachthaven Lunegat. Het seizoen van dit door Corona bijzonder geworden jaar loopt langzamerhand op zijn eind. Omdat we in Nederland zijn gebleven, vanwege de gedachte dat als je heel ernstig ziek van het virus mocht worden er hier altijd nog de beste ziekenhuizen zijn en je in je eigen taal toch het best elk pijntje kunt omschrijven, hebben we niet veel mijlen op de teller erbij gekregen. Totaal 833 mijl. Bij elk zuchtje wind zijn de zeilen omhoog getrokken en dus moeten er maar een kleine 114 motoruren bijgeteld worden.

Havens, en dus besmettingskansen, hebben we zoveel mogelijk vermeden. Als we het vlaggetje van de Marrekrite, voor al die fijne gratis ligplaatsen met de mogelijkheid om je vuilniszak kwijt te raken, meerekenen, wordt het totale bedrag besteed aan ligplaatsen 223,22 Euro. Bruggeld 37 Euro.

Het was een rustig 2020. Varen door Fryslân en zeilen op het IJsselmeer, Markermeer en Lauwersmar met klusjes doen als we er zin in hadden, de gezelligheid opzoeken met bezoekjes aan de kinderen, luieren en zeilen met mooi weer. Pech was het lek gaan van het expansievat op de motor en het op zwart gaan van de kaartplotter, maar een gelukje was het spotten van de Roze Spreeuw en de Porseleinhoen. Alhoewel we in de lente door veel klusjes te doen de lijst van 'things to do' bijna tot nul hadden terug gebracht, beslaat ie intussen al weer meerdere bladzijden en hoeven we ons komende winter niet te vervelen.

Koersbericht

14 okt - Senneroog
             1 mijl - Marrekrite oever noord-eiland
17 okt - Stropersplaat
            3 mijl - Marrekrite palen
18 okt - De Pomp
            5 mijl - Marrekrite steiger 't Lytse Gat 
19 okt - Dokkumer Nije Silen
            1 mijl - Jachthaven Lunegat

Dokkumerdjip, 13-10-2020

In het haventje 'Lytse Gat' zoeken we een ligplaats tussen de palen en steiger. We liggen dus dwars in de boxen. Dat moet wel, want het water staat zo hoog, dat de steigers nog maar 10 cm boven water uitsteken en dus het schip niet meer kunnen keren.

Het regent maar door. De buien volgen elkaar snel op. We kunnen spreken uit ervaring. Met een klein zonnetje, volgens buienradar blijft het een poos droog, gaan we een ommetje te voet maken. Al snel betrekt de lucht weer. Oké, de regenboog is mooi, maar de stortbui die er op volgt wast ons tot op het vel schoon. Het zanderige pad daarentegen zorgt er voor dat, na een paar uitglijders, de modder op onze mutsen zit. De steiger en onze landvasten staan nu helemaal onder water, wat weer als voordeel heeft dat de laarzen makkelijk schoon te wassen zijn. Binnen is het lekker knus met een kop warme chocolademelk.

Na een paar dagen vertrekken de buien naar ons buurland en wordt het droog. Het water zakt wat en in een vrolijk zonnetje zitten we buiten van de rust te genieten. Op de hoge bult naast ons worden twee benzine-motortjes gestart. Gaat Staatsbosbeheer net deze dag voor het laatst dit jaar hier het gras maaien. Cees loopt er nog even naar toe om te melden dat er op verschillende plekken naast het vaarwater een wildgroei ontstaat van verstikkende waterplanten die hier helemaal niet thuishoren. En met de belofte dat Staatsbosbeheer er naar zal kijken, maken we ons uit de voeten en zoeken op voldoende afstand van maaimachine-kabaal de volgende steiger in het Dokkumerdjip op.

Koersbericht

 05 okt - Senneroog
             0 mijl - Marrekrite steiger zuid-eiland
07 okt - De Pomp
            2 mijl - Marrekrite boei nr 100
08 okt - Dokkumer Nije Silen
            0 mijl - Jachthaven Lunegat
09 okt - De Pomp
            1 mijl - Marrekrite steiger 't Lytse Gat
12 okt - Dokkumerdjip
            1 mijl - Marrekrite steiger