Dokkumer Nije Silen, 19-10-2020

De Zeearend heeft ons uitgezwaaid op 't Lauwersmar en zo zijn we nu teruggekomen in jachthaven Lunegat. Het seizoen van dit door Corona bijzonder geworden jaar loopt langzamerhand op zijn eind. Omdat we in Nederland zijn gebleven, vanwege de gedachte dat als je heel ernstig ziek van het virus mocht worden er hier altijd nog de beste ziekenhuizen zijn en je in je eigen taal toch het best elk pijntje kunt omschrijven, hebben we niet veel mijlen op de teller erbij gekregen. Totaal 833 mijl. Bij elk zuchtje wind zijn de zeilen omhoog getrokken en dus moeten er maar een kleine 114 motoruren bijgeteld worden.

Havens, en dus besmettingskansen, hebben we zoveel mogelijk vermeden. Als we het vlaggetje van de Marrekrite, voor al die fijne gratis ligplaatsen met de mogelijkheid om je vuilniszak kwijt te raken, meerekenen, wordt het totale bedrag besteed aan ligplaatsen 223,22 Euro. Bruggeld 37 Euro.

Het was een rustig 2020. Varen door Fryslân en zeilen op het IJsselmeer, Markermeer en Lauwersmar met klusjes doen als we er zin in hadden, de gezelligheid opzoeken met bezoekjes aan de kinderen, luieren en zeilen met mooi weer. Pech was het lek gaan van het expansievat op de motor en het op zwart gaan van de kaartplotter, maar een gelukje was het spotten van de Roze Spreeuw en de Porseleinhoen. Alhoewel we in de lente door veel klusjes te doen de lijst van 'things to do' bijna tot nul hadden terug gebracht, beslaat ie intussen al weer meerdere bladzijden en hoeven we ons komende winter niet te vervelen.