Halverwege de Øresundbrug zijn we, afgelopen zaterdag, Zweden binnen gereden. Direct na de brug en het betalen van 440 Zweedse Kronen, namen we de eerste weg rechts. Zo zwerven we nu langs de kust, via Zuid-Zweden, richting Stockholm en noordelijker. We doen het langzaam aan om de winter de mogelijkheid te geven zich terug te trekken binnen de poolcirkel. Het doel blijft om een Eland te zien en het liefst ook een Beer.
Hier
in Zweden heeft men het allemansrecht. Dat betekent dat je overal
vrij mag kamperen, mits het natuurlijk geen privé terrein is. Dat
klinkt mooier dan het in de praktijk is. Op verscheidene
parkeerterreinen, vooral in de natuurgebieden, staat een bord met een
auto er op en daaronder de woorden klasse 1, of te wel hier mogen alleen
losse personenauto's staan. Dan vallen nog alle P-locaties met een
hoogtebeperking af en ook nog die met een beperkte verblijfsduur. In
de praktijk betekent dat dat alleen de parkeerplaatsen aan de
doorgaande wegen, met 's nachts veel auto- motorgeluiden,
overblijven.
Overal zijn wel camper-plaatsen te vinden.
Eigenlijk mogen wij daar niet staan. Maar omdat er nog niet veel
mensen zo gek zijn om in deze temperaturen rond de nul graden door
Zweden te reizen, worden we daar gedoogd. Als het dan ook nog een
betaalde camper-plek is, worden we vriendelijk welkom geheten. In de
jachthavens vinden we altijd wel een plekje. Hier in Svanevik houden
we pontificaal aan de haven vier parkeerplaatsen in beslag. Op de
officiële Ställplats staan nu nog de boten in de winterberging.
We
hebben het enorm naar onze zin, ook al is de temperatuur buiten onder
nul.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten