Nieuwpoort, België, 30-7-2009

De 63 zeemijl van Dieppe naar Boulogne-sur-Mer hebben we zondag de 26ste bijna helemaal gezeild. Toen we de haven al zagen, zat de wind zijn werkdag er op. De motor moest er nog bij om het laaste uur, op een knobbelige zee, een beetje op te schieten. Om zes uur hadden we een kopsteiger te pakken. Die was wel door iemand anders telefonisch gereserveerd, maar zodra de bestellende boot binnen komt, geven we wel door dat de beloofde plek bij ons langszij is.

Maandag is Popke overgekomen om een week met Cees mee te varen. Ik zal dan weer met de auto gaan. Echter deze keer ben ik mijn eigen chauffeur. Dat zal wennen zijn, sinds april zijn we al zonder eigen auto en daarvoor reed ik ook niet veel meer. De geduldige auto-eigenaar geeft me eerst nog een rijles. Op de heenweg naar het winkelcentrum buiten Boulogne, neigt het naar gezakt, maar op de terugweg, kan het er mee door.

Dinsdag willen ze vertrekken en Cees haalt nog snel een stokbrood. Hij koopt er direct maar twee. Aan het begin van de overkapte loopbrug zit al twee dagen een oude vrouw, keurig opgemaakt, in een rolstoel te bedelen. Op een stapeltje oude kleren ligt haar hond. De dag ervoor begon het heel hard te regenen en zat ze net onder een lekkend gat in het afdak. Ze bleek toch te kunnen lopen, en ook wel redelijk snel. Cees geeft haar een stokbrood: "Als je elke dag stipt, zo vroeg op je werk bent, heb je wel een beloning verdiend".

Met de auto, het rijden went al weer, zoek ik, nou eigenlijk TomTom, Cap Gris Nez op. De "Antje C" rond die kaap redelijk dichtbij en dan kan ik wat foto's maken. Daarna in één stuk door naar Gravelines, waar we voor de nacht hebben afgesproken. De haven met sluis is via een invaartkanaal van ca. 1 mijl te bereiken. Omdat ik de boot de eerste uren nog niet verwacht, loop ik tot het eind van de strekdam en zoek een plaatsje in de luwte. Daar in de zon, met het 551 pagina's tellende boek "Het spel van de engel" van Carlos Ruiz Zafón, kom ik de tijd wel door.

Ondertussen houd ik een oogje op het in- en uitvarende verkeer. Dat is gemakkelijk, want er komt niemand binnen varen en er gaat ook niemand uit. Als Cees en Popke na drie uren in de buurt zijn, volgt er telefonisch overleg. Ja, het zou moeten kunnen. Nee, niemand doet het. Ja, meer naar binnen is vaardiepte genoeg. Nee, tussen de invaart van de strekdammen zijn nog steeds witte schuimkoppen op de golven te zien. Oké, dan wordt het Duinkerken.

Gisteren zijn we in Nieuwpoort aangekomen. Geen Franse weerberichten meer, maar de Belgische: Voor donderdag harde wind, variërend van 6 tot 9 Beaufort. Dus zijn we vandaag met z'n drieën met de auto op pad geweest. Heb ik lekker twee privé-chauffeurs.