Dokkumer Nije Silen, 15-2-2011

Vanuit Zeeland is bericht gekomen van vogelopvang De Mikke over onze Kerkuil die we vorig jaar oktober in Paal uit het prikkeldraad hebben gehaald. Zij was snel helemaal hersteld, maar om haar in november niet direct de vrieskou in te sturen, hebben ze haar langer asiel verleend. Toen er ook nog een Kerkuil van het andere geslacht binnenkwam, hebben ze die twee bij elkaar gezet. Nu de winter voorbij is zijn ze, met nestkast, uitgezet bij een boerderij op het platteland. Je kunt dus zeggen dat onze Kerkuil is uitgehuwelijkt.

Intussen is hier bij ons in Friesland de winter ook voorbij. Nog een enkele nachtvorst en in de eerste week van februari vijf dagen stormachtige wind om de winter af te sluiten. Bij zo veel dagen harde wind gebeurt er van alles in de jachthaven, tijd om een rondje door ons deel van de haven te lopen. Iemand zijn giek was los, van twee boten waaiden de vlaggelijntjes over de steiger, op een andere boot hadden de meertouwtjes het begeven, enkele kuiptenten hadden een los hoekje en er dreef een blauwe stootwil rond. Cees vist hem op en na het vergelijken van grootte en touwkwaliteit, denken we dat ie aan de goeie boot is teruggeknoopt.

Er is ergens een stag losgewaaid en op verschillende boten klapperen vallen tegen de mast. Voor onze rust, pakken we de ergste kabaalmakers aan door de staaldraden zo vast te binden, dat ze de mast niet meer kunnen raken. Met al die tuigage's om ons heen, wonen wij dus eigenlijk in een tuigdorp. En, daar komen we eerlijk voor uit, we liggen hier prachtig met de boot en het voldoet prima. We hopen wel, dat in de categorie hoofddeksels onze beide zuidwestertjes niet onder de hoofddoekjes vallen.