We zitten al weer zo'n 40 kilometer ten noorden van Lyon. Het weer heeft beslist dat het tijd werd om aan de terugreis te beginnen. In de nacht van woensdag op donderdag is het begonnen te regenen en omdat de weersvoorspellingen voor de komende vijf dagen nog meer regen en een koudere periode aan de Côte d'Azur voorspelden, hebben we het zoeken naar "de blauwe brug" van Vincent van Gogh gestaakt, denkt Cees dat de havens van Marseille er een volgende keer ook nog wel zijn en vind ik het een goed idee om onze kustroute dan weer in de Camargue op te pakken.
Dus gaan we op ons gemakkie. Opstaan wanneer we zin hebben, ontbijtje, opruimen, nog even een bakkie koffie, we hebben een Senseo-apparaat in de caravan geïnstalleerd, en dan op weg. Gisteren een toeristische tussenstop voor de Pont du Gard, een aquaduct van drie etages hoog over de rivier de Gardon, uit de eerste eeuw na Christus. Later is er een brug tegen aangezet, zodat ook vervoer over de rivier een stuk gemakkelijker werd. Allemaal heel oud, op de Werelderfgoedlijst van Unesco en erg kwetsbaar. Met ontzag lopen we over de brug, die Romeinen waren 2000 jaar geleden tot grote werken in staat. Komt er een man met een grote machine aanlopen, slijpt een goot in het wegdek en legt een elektriciteitskabel. Als het eeuwenoude bouwwerk 's avonds verlicht is, komen er nog meer toeristen, kassa: 18 Euro per auto met 2 volwassenen.
Vannacht op camping La Pinede Provence in Mondragon gestaan, met z'n zessen op een rij vlak naast elkaar op een verder lege camping. Vandaag de 255 kilometer naar hier gereden. In Lyon was het 't drukst en vonden we dat er te veel Fransen rondreden die niet goed de afstand konden inschatten bij het invoegen, maar verder was 't een mooie route. Nu staan we op een camping van 30 ha groot, bijna helemaal alleen, aan een binnenmeer met drijvende vakantiehuisjes die alleen per bootje bereikbaar zijn. Andere huisjes in de vorm van boomhut, pipo-wagen of indianentent en logeerverblijven op palen die per glijbaan, trap of touw moeten worden verlaten, wachten nog op bewoners. Achter de omheining lopen Wilde Zwijnen met van die gestreepte jonkies. Morgen blijven we hier een dag om La Route des Étangs, de meren-route, te rijden. Maar dan moet het natuurlijk niet gaan regenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten