Mooi weer de afgelopen week. Elke dag
zon en daarbij oostenwind. We hebben tot hier alles kunnen zeilen.
Een prachtig begin van onze vakantie. Nou, vakantie? Eerst moesten de
zeilen er weer opgezet worden en daarna binnenin de boot de rommel
nog weggewerkt. Een doos met spullen die teruggekomen is van de
veiling op het havenfeest, al het gereedschap dat zo handig dichtbij
voor het pakken in de kajuit ligt en de laatste dozen met rommel uit
de botenloods, die overgebleven zijn van onze klusmaanden. De oude
bootramen staan nog te koop op Marktplaats, maar de windvaan is
verkocht, niet één, maar drie keer, want dat is scheepsrecht!
Er kwamen direct veel reacties op de Windpilot-advertentie. Meneer H, onze eerste belangstellende wilde graag een optie tot zondag 12.00 uur. Na de koffie komt ie en na uitgebreid bekijken en tekeningetjes maken hoe die gemonteerd moest worden, wat heen en weer gehandjeklap over de laatste 50 Euro, wordt de koop bevestigd met een ferme handdruk. De volgende dag betalen en halen. Terwijl Cees soep met een broodje maakt, haal ik de advertentie van Marktplaats en bedank en wis alle belangstellenden op de mail. Telefoon. Onze koper, hij ziet er van af. Wat moet je met zo iemand? Een discussie beginnen over een man een man, een woord een woord of medelijden met hem hebben omdat ie thuis iemand met veto-recht heeft zitten?
Onze tweede, Meneer S die we net hadden afgebeld, staat met zijn nummer nog in de telefoongeschiedenis. We bellen snel terug en hij wil de Windpilot Windvaan nog steeds graag hebben. Of we 'm een week kunnen vasthouden, ze zijn op dat moment onderweg naar Engeland met hun zeilboot, even een weekje er tussen uit. We gaan akkoord. Keurig belt ie een week later om 8.00 uur 's morgens terug. Hij staat voor zijn bod, maar de trip naar de overkant is op de terugweg geëindigd in een kleine ramp. 40 Mijl uit de kust door een hoge golf plat geslagen, mast overboord, ramen er uit. Zelf, gelukkig wel aangelijnd, overboord geraakt en met het oprichten van het schip weer aan boord geslingerd. Met moeite van boord gehaald, blij dat ze nog leven, schip total loss. Als je geen boot meer hebt, heb je ook geen windvaan nodig. We ontheffen hem van zijn: een man een man, een woord een woord.
Via Rob, onze havenmeester, heeft er ook nog iemand geïnformeerd of de windvaan nog te koop was. Wij mailen hem terug : Ja, de Windpilot Windvaan is niet verkocht. Onze derde koper komt op zondagavond, intussen zijn we drie weken verder, om half zeven, bekijkt, geeft geld en neemt hem een half uur later mee. Hoe moeilijk kan het leven zijn?
Er kwamen direct veel reacties op de Windpilot-advertentie. Meneer H, onze eerste belangstellende wilde graag een optie tot zondag 12.00 uur. Na de koffie komt ie en na uitgebreid bekijken en tekeningetjes maken hoe die gemonteerd moest worden, wat heen en weer gehandjeklap over de laatste 50 Euro, wordt de koop bevestigd met een ferme handdruk. De volgende dag betalen en halen. Terwijl Cees soep met een broodje maakt, haal ik de advertentie van Marktplaats en bedank en wis alle belangstellenden op de mail. Telefoon. Onze koper, hij ziet er van af. Wat moet je met zo iemand? Een discussie beginnen over een man een man, een woord een woord of medelijden met hem hebben omdat ie thuis iemand met veto-recht heeft zitten?
Onze tweede, Meneer S die we net hadden afgebeld, staat met zijn nummer nog in de telefoongeschiedenis. We bellen snel terug en hij wil de Windpilot Windvaan nog steeds graag hebben. Of we 'm een week kunnen vasthouden, ze zijn op dat moment onderweg naar Engeland met hun zeilboot, even een weekje er tussen uit. We gaan akkoord. Keurig belt ie een week later om 8.00 uur 's morgens terug. Hij staat voor zijn bod, maar de trip naar de overkant is op de terugweg geëindigd in een kleine ramp. 40 Mijl uit de kust door een hoge golf plat geslagen, mast overboord, ramen er uit. Zelf, gelukkig wel aangelijnd, overboord geraakt en met het oprichten van het schip weer aan boord geslingerd. Met moeite van boord gehaald, blij dat ze nog leven, schip total loss. Als je geen boot meer hebt, heb je ook geen windvaan nodig. We ontheffen hem van zijn: een man een man, een woord een woord.
Via Rob, onze havenmeester, heeft er ook nog iemand geïnformeerd of de windvaan nog te koop was. Wij mailen hem terug : Ja, de Windpilot Windvaan is niet verkocht. Onze derde koper komt op zondagavond, intussen zijn we drie weken verder, om half zeven, bekijkt, geeft geld en neemt hem een half uur later mee. Hoe moeilijk kan het leven zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten