Het miezert al de hele week. We hebben
er geen last van. Na al dat gedonder om weer op de wal, hadden we
even nergens meer zin in. Uitslapen, lang koffie drinken, een boek
lezen en alleen maar lui zijn. Cees had de as wel in het water weer
vast kunnen maken, maar vond het toch beter, hij was nu toch bezig,
om bij de schroef de zinkanodes er tussenuit te halen en nog meer
schroefaslengte binnen in de klembus vast te maken. Toch viel het
repareren van de schroefas achteraf wel mee, we hadden het al eens
eerder gedaan.
Vroeger, dit is beppe die vertelt uit de tijd dat er nog geen mobiele telefoon was, voeren we met onze Friendship 28 terug van een vakantie naar Denemarken. Op 't stuk Cuxhaven – Norderney hoorden we, het was windstil weer, een geluid onder de boot dat er daarvoor niet was. Op Borkum ging Cees te water om de schroef te controleren. Alles leek oké. Net boven Schiermonnikoog, er was nog steeds geen zuchtje wind, bleef de motor gewoon doordraaien, maar vooruitgang zat er niet meer in. De schroefas had geen verbinding meer met onze 10 pk Buck.
Daar drijf je dan. In de verte zagen we bij de uiterton de reddingsboot varen. We konden hem niet bereiken. Ons budget was net na het bouwen van de Friendship niet van dien aard dat er nog een marifoon af kon. Gelukkig was het tij nauwkeurig berekend en gingen we met het water mee langzaam in de goede richting. Bij het kenteren van het tij kwam er zo nu en dan ook wat wind opzetten. Zo zeilend doorscharrelend haalden we de sluis, waar door het trekken van een zielig gezicht en het ophouden van een meertouw altijd wel een sleepje te vinden was.
Hoe het kon gebeuren weten we niet, misschien toch iets in de schroef gehad? Het doet er ook niet meer toe. Als het maar twee keer in de dertig jaar gebeurt dan zijn we er nu wel weer een tijdje van af. Ook het weer zal wel weer beter worden, mistiger en natter kan bijna niet. Misschien wordt het kouder, maar dat is geen probleem, er is genoeg warme winterkleding aan boord.
Vroeger, dit is beppe die vertelt uit de tijd dat er nog geen mobiele telefoon was, voeren we met onze Friendship 28 terug van een vakantie naar Denemarken. Op 't stuk Cuxhaven – Norderney hoorden we, het was windstil weer, een geluid onder de boot dat er daarvoor niet was. Op Borkum ging Cees te water om de schroef te controleren. Alles leek oké. Net boven Schiermonnikoog, er was nog steeds geen zuchtje wind, bleef de motor gewoon doordraaien, maar vooruitgang zat er niet meer in. De schroefas had geen verbinding meer met onze 10 pk Buck.
Daar drijf je dan. In de verte zagen we bij de uiterton de reddingsboot varen. We konden hem niet bereiken. Ons budget was net na het bouwen van de Friendship niet van dien aard dat er nog een marifoon af kon. Gelukkig was het tij nauwkeurig berekend en gingen we met het water mee langzaam in de goede richting. Bij het kenteren van het tij kwam er zo nu en dan ook wat wind opzetten. Zo zeilend doorscharrelend haalden we de sluis, waar door het trekken van een zielig gezicht en het ophouden van een meertouw altijd wel een sleepje te vinden was.
Hoe het kon gebeuren weten we niet, misschien toch iets in de schroef gehad? Het doet er ook niet meer toe. Als het maar twee keer in de dertig jaar gebeurt dan zijn we er nu wel weer een tijdje van af. Ook het weer zal wel weer beter worden, mistiger en natter kan bijna niet. Misschien wordt het kouder, maar dat is geen probleem, er is genoeg warme winterkleding aan boord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten