Bij ons in de agenda staat voorgedrukt op 21 juni: begin van de zomer (00.34 uur). Dit feit wordt hier in Denemarken en Zweden uitgebreid gevierd. Het is het feest van de zonnewende of kortweg het midzomernachtfeest. Toen we op de 20ste in Hals in Denemarken aankwamen, waren we te laat, ze waren de tafeltjes en stoeltjes al weer aan het opruimen. Op het eiland Læsø, ook nog in Denemarken, hebben ze op de 23ste een groot strandvuur, maar dat hebben we niet meegemaakt. Het zat wel in de planning, maar omdat de wind op die dag het gunstigst was om over te steken naar het land van de blauwe vlag met geel kruis, is dat feest aan onze neus voorbij gegaan. Vermoedelijk wilde het vuur toch niet branden, want 's avonds, tenminste bij ons op Dönsö in Zweden, heeft het alleen maar geregend. Dit jaar wordt op de 24ste in heel Zweden het midzomernachtfeest gevierd. Ze denken hier wat commerciëler. Omdat er veel drank bij hoort, valt de zonnewende altijd aan het begin van het weekend, kunnen de mensen nog een paar dagen bijkomen en zijn ze maandags weer helemaal 100 procent inzetbaar voor de baas.
Intussen zijn wij doorgevaren naar Styrsö. De ankerplek die we op het oog hadden, valt tegen. We liggen er veel te veel open naar zee en de wind blijft maar pittig uit de westhoek waaien. Toch maar naar de jachthaven, waar natuurlijk geen plaats meer is. Een Zweed roept ons, we mogen wel aan de fabriekskade liggen. Dit weekend wordt er immers door niemand gewerkt. We liggen er lekker uit de wind, stil en rustig. Langzaam verzamelt zich aan de overkant van het smalle water een grote familie met heel veel kinderen. Het gaat er vrolijk en luidruchtig aan toe. Er wordt gezwommen, geschreeuwd en gelachen. Als de barbecue zijn werk doet, keert de stilte 'vreetzaam' terug. De volgende fase is muziek, zang, dans en gejuich.
Om twee uur 's nachts gaat de volumeknop op slaapsterkte, maar om vier uur schrik ik weer wakker. Het geluid is veel sterker en bonkt door de hele boot. Niet zeuren, het is feest. Eén oor op het kussen en de andere onder de dekens. Het helpt niet. Na een uurtje sta ik op. Ligt er vlak voor onze voorpunt een vissersboot met draaiende motor. Wat is dat toch met die visserslui, weten ze niet dat er geluiddempende isolatie te koop is? Horen ze hun kabaalmaker niet meer omdat ze door de jaren heen allemaal doof geworden zijn? Komen ze pas in de goede vismodus door het motorgeluid? Is voor hun de dieselolie gratis? Deze visserman laadt op z'n gemak lege visbakken en kratten met ijs en staat, wel een stuk verderop anders kunnen ze elkaar natuurlijk niet verstaan, te kletsen met de man van de ijsfabriek. Als hij eindelijk vertrekt pakken we voor de koffie nog een uurtje slaap. De Zweden hebben gelijk, van de 24ste op de 25ste was inderdaad de kortste nacht van het jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten