Langwar, 23-9-2016

Met een ruime milde wind en een klein zonnetje gaat het van Lelystad richting De Lemmer. Nauwelijks helling, kopje koffie er bij. Op het laatste stuk krimpt de wind en trekt speels aan. Direct wordt duidelijk dat we te slordig zijn geweest met slingervast zetten. De schade valt mee, niets kapot dat we niet kunnen missen, het losse toetsenbord, die van de laptop is al een poosje kapot, bungelt rustig aan zijn verbindingskabel. Pas later bij 't opstarten van de computer blijkt dat ie niet meer meewerkt.

Cees schroeft hem uit elkaar. Er is een draadje los. Dat moet met de soldeerbout op te lossen zijn. Omdat er zich toch wat een schroeiende geur verspreidt, zetten we voor de zekerheid de buitendeur open; kunnen we 'm bij brand snel over boord kieperen. Met een mesje houd ik de verschillende lagen plastic en andere kwetsbare delen op afstand en bakt Cees het draadje vast. Dit ging nog redelijk snel, maar het weer in elkaar zetten is andere koek.

Achter elke toets op het bord zit een plastic dopje-achtig iets. Die moeten allemaal weer precies recht boven hun toets liggen en dan kan het zaakje weer gesloten worden. Het moet verscheidene keren overnieuw, maar dan klikt de achterwand er plotseling mooi op. Tegelijk lanceert ie wel al die kleine zwarte schroefjes, voor het definitief vastzetten, in het rond. De leesbrillen moeten er bij om ze allemaal terug te vinden.

Na al dat gepriegel en gezoek zijn we er helemaal klaar mee. Het toetsenbord doet het nog steeds niet. Heeft ie al die harde wind in Zweden en Noorwegen overleeft en wordt het IJsselmeer hem fataal. Gelukkig werken we zelf niet meer voor een uurtarief, we zijn er een hele middag zoet mee geweest. Morgen gaan we naar It Hearrenfean, kopen we een nieuwe. Nu we gezien hebben wat er allemaal binnen in zo'n los toetsenbord zit, kosten die dingen bijna niets.