De Lemmer, 19-6-2018

Urk

Deze week zijn we drie dagen op Urk geweest. De bedoeling was om er maandag naar toe te gaan, daar in Urk zit namelijk de winkel om een nieuwe lens aan te schaffen. Nu zijn we er al op zaterdag, want onze tussenstop in Trintelhaven is mis gelopen omdat die haven tijdelijk verboden is voor sport. Er liggen allemaal werkschepen, op de wal zand en stenen en weet ik al niet wat om de dijk Enkhuizen-Lelystad te versterken. We varen door naar Urk.

We zijn er in tig jaren niet geweest. De laatste keer was net voor vlaggetjesdag. De hele haven lag vol vissersschepen en de havenmeester wees ons een plek naast een groene. Onze touwen werden vriendelijk aangepakt. Het was een vrolijke boel bij de buren. Familie en vrienden kwamen met kratten bier op bezoek en dat moest ook allemaal op. Later op de middag wilde men toch het schip er op zijn best uit laten zien en met pretoogjes en een losse hand werd de verfkwast gehanteerd. We hebben een heel seizoen met groene landvasten gevaren.

Nu zijn er nauwelijks vissersschepen meer op Urk. Motorboten en zeilschepen des te meer. Alle kades liggen al vol. Wij moeten bij iemand langszij. We zoeken een motorboot uit van ons formaat en gaan er op af. Ik sta voorop en heb de taak om te vragen of we langszij mogen. De eigenaar van ons doel duikt weg achter een schot. Dat is geen goed teken. Hij komt ook niet naar buiten. Als ik de eerste landvast wil vastmaken, schiet hij naar buiten, stort een bui van woorden over mij heen en roept: “Er is plaats genoeg achter in de haven. Ik bel de haven meester.” Vriendelijk blijven dat is meestal in zo'n geval het beste. “Nee, er is geen plaats meer achterin de haven, daar hebben we al gekeken. Volgens de havengids moeten we zelf een plek zoeken.” De man blijft doorschreeuwen. “Als jullie hier blijven liggen, ga je maar via jullie zwemtrap en rubberboot naar de wal.” Daarop past maar één antwoord: “Hufter!”

Bij een Doggersbank vinden we later toch noch een plek. Aardige mensen, heel gezellig gekletst, tips over het onderhoud van de boot uitgewisseld. Niks geen gezeur. Als later op de avond de havenmeester een zeilboot met zeker 6 man naast de schreeuwlelijk parkeert, is enig leedvermaak ook ons niet vreemd.

Geen opmerkingen: