Vaarwegstremmingen in de staande
mast-route. Vanmorgen al om 8 uur de boot in Koarnjum vaarklaar
gemaakt. We willen op tijd voor de Ee-brug in Ljouwert liggen. Het is
Reuzen-weekend in de stad en dat trekt heel veel toeristen aan. Delen
van de stad zijn afgesloten en ook de bruggen draaien niet op normale
tijden.
Gisteren zijn we zelf op de fiets naar het Reuzen-gebeuren geweest. Het hele centrum was afgesloten voor verkeer en dus ook voor fietsers. Ergens in een buitenwijk de fietsen aan een regenpijp vergrendeld en lopend naar de locatie waar de grootste reus, een duiker van 11 meter, uit het water wordt gehesen. Een plek vinden waar je ook nog wat kan zien is er niet meer bij, het is ontzettend druk. Het enigste wat we kunnen zien is het topje van de takelende kraan.
Dan maar lopend een omweg gemaakt naar het plein bij De Waag. De meisjes-reus is al een uur onderweg, maar met haar wandeltempo van 2,5 km per uur denken we haar nog wel te kunnen treffen in het centrum. De weg er naar toe staat zo vol, de schatting is dat er een kleine 100.000 mensen door de stad lopen, dat de massa niet meer voor- of achteruit kan. Wij komen net aanlopen, maar voordat het volk dat achter ons aankomt ook ons klem zet, nemen we de benen en lopen nog verder vele straatjes om. Als we uiteindelijk ons doel bereiken is het meisje al lang voorbij.
Wil je in deze chaos wat zien, dan moet je ergens aan de routes, ruim voordat er ook maar iets voorbij komt, een plekje vooraan veroveren. Op het plein bij de Oldehove lukt dat prima en kunnen we de wachttijd leunend op de afzetting doorbrengen. Op de parkeergarage in de buurt van het gymnasium gaat het iets moeilijker. Eerst alleen een hand op de leuning, dan een beetje de schouder ertussen en op 't laatst een krappe plek om half-leunend in de brandende zon anderhalf uur te wachten.
We hebben de Reuzen, een duiker en een meisje met hond, gezien, maar deze drukte willen we geen tweede dag meemaken. Vandaar dat we op de terugweg van onze Reuzen-dag langs de brugwachter van de Ee-brug fietsen. Hij belooft, ons er om 9 uur door te laten. En hij houdt woord. Wij doen de 7 Euro tol in zijn klompje en samen met nog een platbodem varen we de stad in. Maar dan bij de Noorderbrug blijft het licht op rood. De brugwachter verlaat zijn hokje. We zijn not amused, zo druk is het nu ook weer niet met lopend volk over de brug. Onze ambtenaar belt en belt en dan loopt ie langs de oever naar de platbodem. Er gaan harde woorden heen en weer. Geen stremming door Reuzen, maar door een wanbetaler. Als die uiteindelijk met geld over de brug komt, verlaten we in een reuzen-tempo de stad.
Gisteren zijn we zelf op de fiets naar het Reuzen-gebeuren geweest. Het hele centrum was afgesloten voor verkeer en dus ook voor fietsers. Ergens in een buitenwijk de fietsen aan een regenpijp vergrendeld en lopend naar de locatie waar de grootste reus, een duiker van 11 meter, uit het water wordt gehesen. Een plek vinden waar je ook nog wat kan zien is er niet meer bij, het is ontzettend druk. Het enigste wat we kunnen zien is het topje van de takelende kraan.
Dan maar lopend een omweg gemaakt naar het plein bij De Waag. De meisjes-reus is al een uur onderweg, maar met haar wandeltempo van 2,5 km per uur denken we haar nog wel te kunnen treffen in het centrum. De weg er naar toe staat zo vol, de schatting is dat er een kleine 100.000 mensen door de stad lopen, dat de massa niet meer voor- of achteruit kan. Wij komen net aanlopen, maar voordat het volk dat achter ons aankomt ook ons klem zet, nemen we de benen en lopen nog verder vele straatjes om. Als we uiteindelijk ons doel bereiken is het meisje al lang voorbij.
Wil je in deze chaos wat zien, dan moet je ergens aan de routes, ruim voordat er ook maar iets voorbij komt, een plekje vooraan veroveren. Op het plein bij de Oldehove lukt dat prima en kunnen we de wachttijd leunend op de afzetting doorbrengen. Op de parkeergarage in de buurt van het gymnasium gaat het iets moeilijker. Eerst alleen een hand op de leuning, dan een beetje de schouder ertussen en op 't laatst een krappe plek om half-leunend in de brandende zon anderhalf uur te wachten.
We hebben de Reuzen, een duiker en een meisje met hond, gezien, maar deze drukte willen we geen tweede dag meemaken. Vandaar dat we op de terugweg van onze Reuzen-dag langs de brugwachter van de Ee-brug fietsen. Hij belooft, ons er om 9 uur door te laten. En hij houdt woord. Wij doen de 7 Euro tol in zijn klompje en samen met nog een platbodem varen we de stad in. Maar dan bij de Noorderbrug blijft het licht op rood. De brugwachter verlaat zijn hokje. We zijn not amused, zo druk is het nu ook weer niet met lopend volk over de brug. Onze ambtenaar belt en belt en dan loopt ie langs de oever naar de platbodem. Er gaan harde woorden heen en weer. Geen stremming door Reuzen, maar door een wanbetaler. Als die uiteindelijk met geld over de brug komt, verlaten we in een reuzen-tempo de stad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten