Chłapowo, Polen, 6-4-2019

Vandaag wilden we drie op een rij doen. De steden Gdnyia, Sopot en Gdańsk hebben langs de kust ongeveer een lengte van 35 km. Volgens ons Michelin boekje, De Groene Gids van Polen, gaan alle Polen in het weekend naar de kust en dus moet zaterdag een rustige dag zijn voor het verkennen van deze steden. Nou vergeet het maar, dat boekje moeten ze opnieuw schrijven. Files en nog meer files, voor de Mediamarkt, voor Franse en Engelse super- en bouwmarkten, voor meneer Li del en ga zo maar door. Zelfs files voor elk klein stukje strand of boulevard dat hier nog te vinden is. Alleen bij de Mac vinden we met moeite een parkeerplaatsje. Daar naar toe gaan ging natuurlijk niet om het eten, maar om het vergelijken van de prijzen in Polen met die in Nederland.

De Duitse eigenaar van de camperplaats in Gogolice, die net over de grens met Duitsland in Polen was gaan wonen, vertelde ons dat het dagelijkse leven hier ongeveer 30 procent goedkoper is dan in zijn eigen thuisland. Aan de prijzen op de dieselpomp zien we dat niet terug. Die schommelt zo rond de 1,30 Euro. Aan de campingprijzen is dat ook niet te merken. Deze zelfde Duitser durfde zelfs 15 Euro per nacht te vragen voor een plaats zonder toilet en douche. Dat is zelfs voor Nederlandse begrippen, in het voorseizoen, duur.

Op het strand bij Łeba, had Cees in dat zelfde boekje gelezen dat je heel mooi door het Słowiński Nationaal Park kon fietsen, dan op het eind de wandelende duinen bewonderen en over het strand terug kon fietsen. Via een hard pad en stevig zand pakken we de strandbelevenis op. Precies boven de waterlijn is het goed fietsen, alleen op de onvlakke rotplekken moeten we door het water. Met klotsende schoenen en nat tot aan de knieën houden we halt bij een mevrouw om te vragen waar de duinovergang is die ons terug brengt bij de auto. Ze is lerares Engels, is benieuwd waarom 2 Nederlanders hier in Polen op elektrische fietsen door de Oostzee fietsen. Ze vertelt ons dat de prijzen in razend tempo op het zelfde niveau komen als hun westerburen, dat zij evenveel gastarbeiders uit Oekraïne hebben als wij Poolse, dat op school nu Engels de voorkeur krijgt boven Russisch en dat ze de weg hier ook niet weet omdat ze uit het zuiden van Polen komt.

De Mac viel mee. 9,45 Euro voor 2 Big Mac menu's, maar de drukte op straat is alleen maar erger geworden. We zijn er klaar mee. Gauw terug naar Flipper die heel mooi op een hoge klif, met uitzicht op de rustige Oostzee, staat. O ja, we hebben de weg van het strand, ploeterend, zwetend en fiets duwend door het meest losse duinzand wat we ooit hebben gezien, terug gevonden. Anders waren we hier natuurlijk ook niet in de stad geweest. Morgen maken we samen met Kia en Flipper een omtrekkende beweging en als we dan weer een beetje moed hebben verzameld, doen we misschien maandag, vanaf de andere kant, een nieuwe stad-poging.