Kurowo, Polen, 13-4-2019

Goniadz, Polen

Staan hier op een prachtige plek. De camping is van het Narwiański Park Narodowy, te vergelijken met onze Staatsbosbeheer. Het toiletgebouw is helemaal voor ons alleen en dat allemaal naast een vogelkijktoren. Jammer genoeg zijn er nog niet veel vogels te zien. Het blijft bij de Kraanvogel en de Ooievaar. Geen wonder dat er van die laatste veel exemplaren zijn, want van de totale Europese populatie kleppert 25% in het Pools. We zijn een beetje aan de vroege kant, 's nachts rond het vriespunt en overdag krap aan 8 graden, maar als de zon schijnt is het in een mum van tijd 15 graden. Vogels zijn ook niet gek, die wachten gewoon op warmer weer.

Nog geen enkele nieuwe soort vogel gezien, maar daarentegen meer buitenlandse garages dan ons lief is. Vandaag de tweede. Zo'n 30 km buiten de bewoonde wereld, midden in het Biebrzanski Natuurpark, terwijl we op een brugje van het landschap genieten, valt ons onder de auto aan de voorkant een plasje water op. Het druppelt ook lekker door. Cees kruipt onder de auto, roept “koelvloeistofslang los pak snel tie-rips en 'n mes” Het lukt niet, Cees kan er niet goed bij. Dan maar een fles water er bij gieten en in snel tempo naar een garage. In Goniadz werkt de monteur voor vrachtauto's, personenauto's, tractors en landbouwmachines ook gewoon op zaterdag. Zorgzaam laat hij de koelvloeistof, die er nog in zit, in lege jerrycannetjes lopen, lapt de slang weer op, giet alles terug en vult af met iets roods uit zijn magazijn. 50 Zloty's en we kunnen weer.

“Dat komt allemaal door die rot wegen hier in Polen” moppert Cees. De binnenwegen, en vooral die in de natuurgebieden, zijn veelal slecht. We hobbelen en rammelen wat af, terwijl we de grootste gaten toch proberen te omzeilen. Betonstroken, losse stenen, kasseien met al of niet afbrokkelend asfalt er over heen, of gewoon een zandweg, de kuilen zijn steeds diep en groot. De 4-baans wegen zijn prima, de 2-baans zijn ook goed, maar is het een weg met een brede vluchtstrook dan doet zich een ander probleem voor. Polen halen constant in en verwachten van hun voorganger dat die over de getrokken streep, in Nederland een doodzonde, naar rechts uitwijkt om hem voorbij te laten. Vooral in de spits, als iedereen zo snel mogelijk naar huis wil, mijden we deze wegen. De slechte wegen hebben ons tot nu toe 3 glazen, 2 theekopjes, 1 pot augurken en 1 raamscharnier gekost met daarbij vandaag dus ook nog een lekkende koelvloeistofslang.

De auto is weer gerepareerd. Met die vogels blijft het wat teleurstellend en ook de Eland heeft niet de behoefte om voor ons aan de weg te gaan staan. Jammer, maar Polen blijft een mooi land met heel veel ruige natuur. Volgende week gaan we in en rondom het oerbos van het Bialowieski Park Nardowy opnieuw de strijd aan met hobbelpaden, hopen we tegen beter weten in een Eland tegen het lijf te lopen en houden onze vingers gekruist om toch noch een vreemde vogel te spotten.

Geen opmerkingen: