Ownice, Polen, 20-4-2019

Ownice, Polen

Wanneer campings in Polen in het voorjaar open gaan, blijft voor ons een raadsel. Gisteren op internet en in alle boekjes, die we hebben, gezocht naar een camping in de buurt van natuurpark Ujście Warty in het stroomgebied van de Warta. Die in Lubniewice zou 1 april open zijn, maar dat is een grapje het is er treurig verlaten stil. Dan maar weer 30 km door de bossen terug en omrijden naar Ownice. Gefrustreerd staren we links van de weg naar een gesloten hek. Potver, ook deze moet nodig zijn internet bijwerken. Wat nu te doen? Eerst maar draaien, want dat is vaak een probleem op die smalle doodlopende zandpaden. We kijken in het rond. Staan we rechts voor een visvijver waar je met de camper bij mag overnachten. Hebbes, de beheerder komt al aanlopen, wijst ons een mooie plek direct naast één van de vijvers en we zouden, als we hadden willen vissen, direct een hengel door het raam kunnen uitgooien.

Het geluk is met de d….., degenen die het verdienen, zullen we maar zeggen. Vier dagen geleden in Białowieża. Er zijn drie campings. Twee er van geven geen openingsdatum op en de derde weet het zelf niet, op de ene site is het 15 april, op een andere 1 mei en zelfs vinden we ergens dat op 1 juni het hek pas open gaat. We zoeken het hele dorp door. Hebben alle ingangshekken geprobeerd en alle mogelijkheden bestudeerd, maar hebben nog steeds geen staanplaats. Voor de zoveelste keer rijden we door de hoofdstraat. Bij de ingang van het Oerbos van nationaal park Białowieski zit een informatiepunt. De mevrouw in het kleine kantoortje legt mij in het Engels uit dat ze alles weet over oerbos en nationaal park, maar niets van kamperen. Misschien kunnen we het proberen bij iemand die nu al wel kamers verhuurt en dan noemt ze voor de zoveelste keer de Poolse naam. Ik versta d'er niks van. Verder als 2 x rechts en aanbellen bij Brzzzew... kom ik niet.

Twee keer rechts en dan alleen maar huizen, die wel kamers verhuren, maar geen tuin hebben. Op het einde van de straat staan we weer vast op een zandpad. Nu zijn we er klaar mee. Terwijl Cees uitstapt om de laptop, voor een zoekopdracht in een ander stadje, uit de caravan te halen, verschijnt er in één van de opritten een man. Geen Engels, geen Duits, alleen Pools en gebarentaal. Het enige woord dat we verstaan is “kameradski”. Hij maakt fietsgebaren en volggebaren. Dat is Cees te gortig, hij maakt voor onze redder plaats op de achterbank en zo met klopjes op Cees zijn schouder en een vinger die soms naar rechts wijst en dan weer naar links, gaan we op weg naar de 'kameradski'. Die is even niet thuis te vinden, maar we rijden toch het hek door in een mooie ruime tuin met een echte Ooievaar, die naar eten zoekt in het gras. Als de 'kameradski' verschijnt doet ie moeilijk in het Pools. 'We begrijpen het niet?' De 'kameradski' haalt mama die in het Duits vertelt dat we mogen blijven maar omdat het 's nachts nog steeds vriest, de wc's en douches nog afgesloten zijn, maar dat er wel stroom te krijgen is. Prima, toilet hebben we zelf, slaan we het douchen over en kunnen we in deze koude nachten toch het elektrische kacheltje gebruiken.

Daarvoor op 7 april rijden we ons klem voor het dichte hek van een camping in het druk met zondagse dagjesmensen bezochte kustplaatsje Stegna. Kia en Flipper moeten in de achteruit. Daarvoor krijg ik van mijn chauffeur opdracht om de rotonde achter ons te ontruimen en hem met gebaren tussen -tig geparkeerde motors en fout geparkeerde auto's door te loodsen. Tip: ga nooit op een warme mooie zondag in Polen naar een camping, als je niet zeker weet of ie open is, midden in een dorp aan zee zoeken. Gelukkig vinden Polen zo'n gebarenactie met Fryske krachttermen op hun vrije zondag wel lachwekkend. De volgende camping zit maar een dikke 20 km verderop, maar dan moeten we wel met de autopont over de Wisly volgens TomTom en onze wegenkaart. Via een hele slechte weg hobbelen we naar een gehuchtje aan de rivier waar ze het laatste jaar geen pont meer hebben gezien. Dat wordt dus een heel stuk omrijden naar de camping in Sobieszewo. Geen kampeerders te zien, maar het hek staat open. Uit een huisje komt een bewaker. Nee de camping is niet open. Ja, er is in de buurt geen andere camping. Oké, jullie kunnen blijven. Heel vriendelijk maakt hij een toilet open, waarschuwt dat de douche alleen koud water geeft, brengt ons een afvalemmer en sleept een picknickbank aan zodat we buiten, het is rond de 10 graden, kunnen eten.

We zijn al deze vriendelijke Poolse mensen heel erg dankbaar dat ze ons hebben geholpen met het vinden van een staanplaats.
ps Toevoegen aan het lijstje 'offers' gebracht door de hobbelwegen: 1 caravan-wieldop.

Geen opmerkingen: