In Karlskrona nemen we ons voor om deze
week eens die plekken te bezoeken die we hier altijd hebben
overgeslagen. Als eerste op de planning staat een ankerplek in het
scherengebied west van de brug. Maar als we om 10.00 uur door de brug
zijn gekomen staat er zo'n mooi windje en schijnt de zon zo lekker
dat de zeilen weer omhoog gaan. Als er dan later op de middag
dreigende onweersbuien komen opzetten, zoeken we toch weer een
bekende plek op om zo beschut mogelijk te liggen.
De volgende dag is er geen wind en op de motor gaat het 10 mijl verderop naar het voor ons onbekende Hörvik. In de kleine haven staat op de kade een bordje met gasthamn, maar daar liggen allemaal vaste liggers. Er is geen vrije plek voor ons. Langszij een motorboot vinden we ook prima. De havenkroeg, ook restaurant, havenkantoor en campingreceptie is open en voor 150 Zweedse Kronen, maakt niet uit hoe groot of klein je bent, met gratis stroom worden we hartelijk welkom geheten.
Ook onze buren zijn erg vriendelijk. Ze gaan de volgende dag op vakantie en willen om 4.00 uur vertrekken. Hun boot heet 'Slurp', wat we wel begrijpen. Als zo'n snelle motorboot, een 65 ft Princess, gas geeft draait de dieselolie in de tank rond zoals bij ons het spoelwater in het elektrische toilet. Diezelfde avond nog wordt het vertrek uitgesteld tot 6.00 uur. En zoals afgesproken zitten wij op die tijd, snel aangekleed en nog half slapend, in de kuip om los te maken en op hun plek aan de kade te gaan liggen. Naast ons is er niet zoveel haast. In het half uur dat we hopen onze slaap zo snel mogelijk weer op te pakken, trekt het helemaal dicht met mist. Zeven uur liggen we aan de kade en kunnen we terug naar ons bed, zetten de wekker uit en geven de mist de tijd om optrekken.
Na de koffie schijnt de zon weer volop, goed zicht, we kunnen. Hanø is nog wel wat in nevelen gehuld. Hoog aan de wind, straks om de hoek bij Nogersund krijgen we het ruimer, willen we naar Hällevik of Sölvesborg. We zeggen nog tegen elkaar, hoe mooi het zeilen nu ook gaat, we gaan naar één van die onbekende havens en varen niet weer door. Nog geen kwartier later is de wind weg, zitten we midden in de mist en zien van achter het roer nauwelijks de voorpunt van de boot. Gelukkig is Nogersund, zijn we op de heenreis ook al geweest, op één mijl. Onder het bergen van de zeilen komt de veerboot van Hanø al misthoorn toeterend voorbij. Achter hem aan gaat het richting haven. We weten precies waar we kunnen liggen.
Twee dagen blijven we in Nogersund. Naar Hällevik zijn we op de fiets geweest. We kenden het niet, maar het is er gezelliger dan waar we nu liggen en er zijn ook genoeg ligplaatsen. Echt een tussenstop voor een eventuele volgende zomertocht. Plannen maken is leuk, maar met één onbekende haven in één week, is het resultaat magertjes en nu de wind zo gunstig naar het noorden is gegaan, varen we toch verder zuidwaarts, huiswaarts.
De volgende dag is er geen wind en op de motor gaat het 10 mijl verderop naar het voor ons onbekende Hörvik. In de kleine haven staat op de kade een bordje met gasthamn, maar daar liggen allemaal vaste liggers. Er is geen vrije plek voor ons. Langszij een motorboot vinden we ook prima. De havenkroeg, ook restaurant, havenkantoor en campingreceptie is open en voor 150 Zweedse Kronen, maakt niet uit hoe groot of klein je bent, met gratis stroom worden we hartelijk welkom geheten.
Ook onze buren zijn erg vriendelijk. Ze gaan de volgende dag op vakantie en willen om 4.00 uur vertrekken. Hun boot heet 'Slurp', wat we wel begrijpen. Als zo'n snelle motorboot, een 65 ft Princess, gas geeft draait de dieselolie in de tank rond zoals bij ons het spoelwater in het elektrische toilet. Diezelfde avond nog wordt het vertrek uitgesteld tot 6.00 uur. En zoals afgesproken zitten wij op die tijd, snel aangekleed en nog half slapend, in de kuip om los te maken en op hun plek aan de kade te gaan liggen. Naast ons is er niet zoveel haast. In het half uur dat we hopen onze slaap zo snel mogelijk weer op te pakken, trekt het helemaal dicht met mist. Zeven uur liggen we aan de kade en kunnen we terug naar ons bed, zetten de wekker uit en geven de mist de tijd om optrekken.
Na de koffie schijnt de zon weer volop, goed zicht, we kunnen. Hanø is nog wel wat in nevelen gehuld. Hoog aan de wind, straks om de hoek bij Nogersund krijgen we het ruimer, willen we naar Hällevik of Sölvesborg. We zeggen nog tegen elkaar, hoe mooi het zeilen nu ook gaat, we gaan naar één van die onbekende havens en varen niet weer door. Nog geen kwartier later is de wind weg, zitten we midden in de mist en zien van achter het roer nauwelijks de voorpunt van de boot. Gelukkig is Nogersund, zijn we op de heenreis ook al geweest, op één mijl. Onder het bergen van de zeilen komt de veerboot van Hanø al misthoorn toeterend voorbij. Achter hem aan gaat het richting haven. We weten precies waar we kunnen liggen.
Twee dagen blijven we in Nogersund. Naar Hällevik zijn we op de fiets geweest. We kenden het niet, maar het is er gezelliger dan waar we nu liggen en er zijn ook genoeg ligplaatsen. Echt een tussenstop voor een eventuele volgende zomertocht. Plannen maken is leuk, maar met één onbekende haven in één week, is het resultaat magertjes en nu de wind zo gunstig naar het noorden is gegaan, varen we toch verder zuidwaarts, huiswaarts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten