Net terug van een fietstochtje hier in
en rondom Kalmar. In het park was een auto met muziek om de gymnasten
te ondersteunen bij hun work-out. Bij het oude slot verzorgde een
klein orkest een live optreden en in de haven had iemand een radio op
de wal gezet en werd er volop gedanst.
Het was toch een week met nog veel meer rumoer, maar dan van een ander genre. In Skillinge kwam vanaf zee een dikke onweersbui over de haven. Net toen we dachten die hebben we gehad, kwam de bui terug en bleef 4 uur precies boven ons en Skillinge hangen. Bliksem, stortregens en zoveel gedonder dat we elkaar nauwelijks konden verstaan.
Van Skillinge naar Nogersund kom je door een schietgebied. Het was op zondag en het was ook nog eens vaderdag. Toch moest er geoefend worden. We telden 11 marineschepen die volop aan het schieten waren. We zijn er net op het randje omheen gezeild, hebben gelukkig geen kogels gezien, maar het gebulder was wel zo luid dat we het zelfs in de haven nog konden horen.
Op het eilandje Utklippan was het mooiste kabaal. Zilvermeeuwen schreeuwden moord en brand omdat we te dicht bij hun kuikens kwamen. Oeverpiepers piepten zich een slag in de rondte omdat we toevallig op een steen stonden waaronder hun nest was verborgen en de af en aan vliegende Alken lieten een zwaar gebrom horen ten teken van dit is onze broedkolonie, alle mensen wegwezen hier.
Van al dit kabaal hopen we dat van de vogels nog vaak te horen hier op Öland en Gotland. Muziek mag natuurlijk ook altijd, maar dat zal wel lukken. Overmorgen is het midzomer en dat wordt hier in Zweden altijd uitgebreid gevierd.
Het was toch een week met nog veel meer rumoer, maar dan van een ander genre. In Skillinge kwam vanaf zee een dikke onweersbui over de haven. Net toen we dachten die hebben we gehad, kwam de bui terug en bleef 4 uur precies boven ons en Skillinge hangen. Bliksem, stortregens en zoveel gedonder dat we elkaar nauwelijks konden verstaan.
Van Skillinge naar Nogersund kom je door een schietgebied. Het was op zondag en het was ook nog eens vaderdag. Toch moest er geoefend worden. We telden 11 marineschepen die volop aan het schieten waren. We zijn er net op het randje omheen gezeild, hebben gelukkig geen kogels gezien, maar het gebulder was wel zo luid dat we het zelfs in de haven nog konden horen.
Op het eilandje Utklippan was het mooiste kabaal. Zilvermeeuwen schreeuwden moord en brand omdat we te dicht bij hun kuikens kwamen. Oeverpiepers piepten zich een slag in de rondte omdat we toevallig op een steen stonden waaronder hun nest was verborgen en de af en aan vliegende Alken lieten een zwaar gebrom horen ten teken van dit is onze broedkolonie, alle mensen wegwezen hier.
Van al dit kabaal hopen we dat van de vogels nog vaak te horen hier op Öland en Gotland. Muziek mag natuurlijk ook altijd, maar dat zal wel lukken. Overmorgen is het midzomer en dat wordt hier in Zweden altijd uitgebreid gevierd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten