Terug op de boot. We voelen ons direct weer thuis. Onze “Antje C” heeft netjes op ons gewacht. Buitenom moet er worden schoongemaakt. Binnenin gaat een gedeelte van de koelkast in de prullenbak. De schimmel die op de uien onder de vloer zit zou een franse kaas niet misstaan en kunnen ook weggegooid. We doen elke dag een beetje en daarna maken we met de auto verkenningstochtjes in de omgeving.
Voor de winter willen we een ligplek in Bordeaux zoeken, maar dat valt tegen. In Nederland zijn in de winter de havens altijd half leeg omdat de meeste boten de wal op gaan; hier blijven veel in het water. Zowel in Bordeaux, Royan en Pauillac krijgen we te horen: “C’est complet.” Of te wel: “Helemaal vol.”
Toch is de havenmeester in Pauillac ons goed gezind. We mogen op dezelfde plek blijven liggen, omdat we de hele winter aan boord blijven en dit de beste plek in de haven is. De booteigenaar waaraan de ligplaats was beloofd moet dan maar naar een andere steiger, die minder beschutting geeft; hij woont toch niet op zijn zeilboot. We huren de ligplaats voor een heel jaar; dat is goedkoper dan alleen zes maanden in de winter betalen.
De autotocht hier naar toe was prettig. We hebben nu pas gezien hoe enorm groot dit land is. Jammergenoeg waren de zonnebloemen al uitgebloeid, maar wat druiven betreft zitten we in het goede seizoen. De tussenstop in Oradour Sur Glane heeft veel indruk op ons gemaakt.
Het enige wat niet meewerkte was het weer. Heel veel regen. De auto heeft het prima gedaan, er is maar één dingetje stuk gegaan. En ja, wat gaat er dan kapot als het regent: logisch, de ruitenwisser. Dan zijn er twee mogelijkheden welke wisser er de brui aan geeft: natuurlijk die voor de bestuurder. Een garage onderweg doet een noodreparatie, helemaal gratis. Bij de plaatselijke VW-garage is het onderdeel nu in bestelling, en dat kan morgen al binnen zijn. Al met al hebben we al weer heel veel Frans gesproken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten