Het voorjaarsweer werkt niet echt mee. ‘s Morgens mist, de hele dag bewolkt en de laatste twee dagen regent het alleen maar. We hebben dan ook niet veel gedaan; alleen zijn we zondag naar de carnavalsoptocht in Bordeaux geweest. Wel hebben we definitief besloten wat we verder gaan doen. De auto brengen we terug naar Nederland en nemen dan de trein weer naar hier. Dan vertrekken we zeilend, maar wel terug naar Nederland.
Nu mijn voeten zich bij mijn handen hebben aangesloten, en ze niet meer altijd doen wat ik wil, kan ik aan boord mijn deel van de taken niet meer uitvoeren. Ook op de wal zijn we erg beperkt, alles moet tenslotte lopend of fietsend worden gedaan. Deze winter is er wel wat in de situatie verandert, maar niet in de richting waarop wij hadden gehoopt. Ik wil wel toegeven dat ik er meer dan één traantje om heb gelaten, maar Cees zegt, net zoals hij dat vroeger op zijn werk zei: “Er zijn geen teleurstellingen, alleen maar nieuwe uitdagingen en kansen.”
Voor ons betekent dat: In het warmste deel van de zomer willen we in en rond Nederland zoveel mogelijk zeilen. In de rest van het jaar gaan we gewoon verder langs de kusten en rivieren van andere landen trekken. Maar het vervoermiddel zal een andere moeten worden. Ja, wat blijft er dan nog over? Een sleurhut! We gaan dus kamperen!
In de veertig jaar dat Cees en ik elkaar kennen, hebben we altijd gezeild en slecht één keer, één nacht gekampeerd. Dat was geen onverdeeld succes. De bekende beginnersfouten: geen vlakke ondergrond, vergeten dennenappels en stenen op te zoeken en omdat het maar voor zo’n korte tijd was, wildkamperen en ook geen kookgerei meegenomen. Dus geen lekker warm bakje thee of koffie, geen deuren op het toilet, maar wel een lekker fris bosgeurtje.
De plek waar we stonden was onvergetelijk. Omdat onze kinderen toen nog klein waren; acht, vier en eentje van nog geen jaar, hadden we die vakantie onze zeilboot, een Friendship 28, al vooruit gebracht naar Denemarken. De autoreis er naar toe vonden we, vooral met drie kinderen op de achterbank, te lang om in één ruk te rijden. Eureka, we gaan onderweg één nacht een tent opzetten. En waar moet dat dan gebeuren? Natuurlijk ergens langs het Kielerkanaal. Het was een prachtige plek, voor herhaling vatbaar.
8 opmerkingen:
De Imray Pilots zullen dan straks ingeruild moeten worden voor Lonely Planets. Op welke data vallen vaderdag en moederdag dit jaar?
Cees en Anneke, Wat in teleurstelling moat dit foar jimme wêze. Hjir ha jimme altyd nei útsjoen en no dit beslút! Dit hâldt wol yn dat jimme faker by de pake-en beppesizzer wêze kinne en dat is fansels fijn. En no kinne we ris yn sintanne sjen te boadskipjen. Sterkte en groeten fan Frâns en Sietske
Met de carvan kan als het hard waait ook nog altijd gezeild worden op de weg. Het is dus een uitbreiding van het zeilen op het water. Zeilen over de weg. Tijdens deze nieuwe hobby is er ook tijd voor de andere hobby aapjes kijken, want op de wal valt veel meer te zien dan op het water. Behalve blauw/groen water, witte wolken en blauwe luchten kunnen jullie straks volop genieten van: Groen gras, bruine bomen, grijze stenen, blauwe luchten in combiniatie met groen gras, mooie herfstkleuren aan bomen en natuurlijk het altijd mooie zwarte asfalt. Voor het gevoel willen we straks wel af en toe de carvan laten schommelen.
We hebben enorm met jullie te doen, maar gezien jullie positieve houding komt het vast allemaal weer goed. We begrijpen heel goed dat de emoties soms hoog op zijn gelopen aan boord van jullie prachtige Antje C. We wensen jullie een hele mooie reis richting Nederland deze zomer, en knoop het schip dan maar weer lekker vast aan het grasveldje bij het Lunegat. Het is daar tenslotte ook erg gezellig.
We hopen wel dat jullie blijven schrijven op jullie weblog als jullie gaan kamperen, want we genieten altijd erg van de verhalen die jullie schrijven.
Groetjes,
Maarten en Marsha a/b Vida Vagabunda.
Booster zegt slik en toen werd het stil (we hebben even een dag gewacht met het schrijven van een reactie). Het is echter ook goed om weer vooruit te kijken en al weer met nieuwe plannen bezig te zijn.
Heeeeel veel succes met de terug reis en misschien zien we jullie wel weer verschijnen in Lunegat.
Groetjes Booster
hey luitjes!
nou dat was even slikken hoor
maar anneke we gaan het er niet over hebben , we zien vooruit!!!
de zomer voor de boeg jullie maken er wel wat van daar zijn we van overtuigd!
we volgen jullie op deze manier en zien of horen jullie nog wel
een veilige reis en een goeie zomer gewenst
gr bemanning broederschap
Hallo Cees en Anneke,
Wij hebben zojuist jullie weblog ontvangen, en wilde op deze manier jullie onze groeten overbrengen.
We hebben natuurlijk niet het hele verslag gelezen maar hebben wel al gezien dat jullie de afgelopen jaren weer veel hebben meegemaakt.
Leuk dat jullie op deze manier iedereen toch op de hoogte houden van jullie reis en bezienswaardigheden. Wij wensen jullie veel geluk samen en hopen dat jullie toch samen kunnen blijven reizen zoals jullie dat graag wilde.
Bij ons is er ook inmiddels een en ander veranderd, Jan Peters is Jan Peters & Zonen geworden. Ook is Jan nu Opa Jan de eerste kleinzoon is 13 februari jl geboren ons ander kleinkind wordt als alles goed gaat a.s. juli geboren.
Voor de rest blijft het druk druk druk en hopelijk blijft het ook zo al is de melkprijs niet echt gunstig. Nogmaals heel veel groetjes van Jan en Anja Peter Dreumel
Luitzen, voor moederdag staat er op het verlanglijstje een boek met de titel: "Kamperen voor dummies"
Ja Sietske der is no tiid genôg foar eat dat it besjen wurdich is yn Sintanne.
Popke, we zullen nooit weer het woord sleurhut gebruiken, voortaan wordt het "zeilcaravan"
Zowel aan Vida Vagabunda, Booster en Broederschap kunnen we bevestigen dat we zeker terug gaan naar Lunegat, dat is en blijft onze tuishaven. Aan een grasveldje liggen is en blijft toch het mooiste.
Jan en Anja Peters, wat leuk om ook eens van jullie te horen. Dat klinkt goed Peters en Zonen, en met nog meer opvolgers in het verschiet.
Een reactie posten