Door de week en buiten de herfstvakantie, hebben we het Lauwersmeer voor ons alleen. Aan alle steigers hebben we afgemeerd, behalve dan die ene in het Dokkumerdiep, daar ligt al een tijdje een oud verbouwd beurtschip. Bij de drie eilandjes konden we met onze diepgang van 1,50 mtr. de wal niet bereiken en ook het kleine haventje ten zuidoosten van Lauwersoog heeft geen invaartkanaaltje dat de diepte van de Antje C aan kan.
Helaas is de Raskes naar Ezumazijl te ondiep geworden, en ons ankerplekje achter het eilandje in’t hoekje bij ’t voormalige YMCA is ontdekt door aalscholvers. Daar zijn de bomen en wij niet blij mee. Maar er blijven nog genoeg beschutte ankerplekken over, met witte reigers of iets anders vliegends waar het vogelboek bijgehaald moet worden. De arenden hebben we jammer genoeg nog niet gespot. Door het bezoek aan Schiermonnikoog hebben we een streep gehaald. Ook het afmeren in de drie andere jachthavens hier aan het meer, is er nog niet van gekomen. Maar dat is de schuld van de Jaarbeurs in Utrecht.
Een reconstructie: Twee weken terug was er in Utrecht de Kampeer en Caravan Jaarbeurs. The place to be voor de toekomstige caravanreiziger. Dus wij er op af. Na een hele dag trapje op, keukentje keuren, proefzitten op de dinettebankjes, badkamers bekijken en weer trapje af, waren we caravan-moe. Dan rest als laatste de afdeling met nuttige, goed te missen, accessoires.
Tussen de stand van Texel en de zithoek van het Jaarbeursrestaurant blijven we staan, je bent toch nieuwsgierig of een nacht op een camping daar net zo veel kost als een nacht in de haven. Plotseling beginnen mensen om ons heen te roepen. Cees steekt in een reflex zijn hand uit en vangt een ijzeren hek van 3 bij 1,5 mtr op. Ik vang één van de palen, waar het hek aan hoorde te hangen, op met mijn hoofd en rug. De EHBO rukt uit, maar Friezen hebben dik vel, dus pleisters zijn niet nodig. IJs des temeer, het wordt al een aardige bult op m’n kop.
Een uur later verlaten we de parkeergarage met een hersenschudding en een plastic tas vol folders. We zijn er wel twee weken zoet mee geweest. Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij vermelden dat het beurspersoneel erg vriendelijk was. Zo kregen we een gratis uitrijkaart en vrijkaartjes voor de beurs van volgend jaar. Ook moet ik de catering nog bedanken voor de grote bos bloemen, die deze week is bezorgd.
3 opmerkingen:
Hoezo varen is gevaarlijk en dit was alleen nog maar een beurs. Kan je nagaan hoe gevaarlijk camperen kan zijn.
Hoi Cees en Anneke,
we volgen jullie nog steeds en genieten elke keer weer van de stukjes. Bedankt voor de mooie foto's van het l'meer. Zijn we weer even thuis.
Groeten Maarten en Marsha.
a/b Vida Vagabunda.
Ja Booster het begin was niet hoopgevend, maar het betekent tevens dat het alleen maar beter kan worden.
Hoi Maarten en Marsha. We hebben op jullie site gelezen dat de koers van de Vida Vagebunda naar het westen is verlegd. Zet 'm op, goede vaart.
Een reactie posten