Uitgeteld liggen we beiden op een bank, net terug van een dag Kopenhagen. We zijn gewoon met onze eigen auto gegaan. Gisteren moesten we, met caravan, van noord naar zuid Kopenhagen. TomTom kreeg de leiding en die heeft ons via koninklijk paleis en Nyhavn midden door de stad geloodst. Waarschijnlijk wel de kortste route maar niet de snelste. Met Flipper vrolijk achter ons aan zijn we er zonder een krasje door gekomen, dan moest het vandaag alleen met de auto ook wel lukken.
Bij het paviljoen naast de jachthaven Langelinie laten we de auto achter. De maximum parkeertijd is drie uur, maar omdat je geen kaartje hoeft te kopen, is dat moeilijk te controleren, het zal wel loslopen. Het is trouwens helemaal niet druk en toch is het beeld(je) van De Kleine Zeemeermin hier vlakbij. Maar, geen beeld te bekennen. De meningen lopen uiteen van gestolen, weer het hoofd er af gezaagd en dus weg voor reparatie, tot het is toch niet verplaatst? Ja, dat is het wel, en wel naar China op de wereldtentoonstelling.
Terug gelopen naar het park, waar we de fontein zoeken die we jaren terug, toen we met de Friendship hier in de stad lagen, zo mooi vonden: De Gefion Springvandet. Hij lijkt kleiner dan in onze herinnering, maar zowel het beeld als het verhaal er achter blijft mooi. De godin Gefion maakte in Zweden een deal met de koning. Al het land wat zij in één nacht kon omploegen, mocht zij houden. Ze veranderde haar vier zonen in ossen en werkte zich het apelazarus. De volgende morgen pakte zij de grote lap grond op en gooide het in zee. Dat is nu het Deense Seeland, het gat is het Vänernmeer geworden.
Door naar het paleis, geen koningin gezien, de wacht liep maar wat op en neer voor reclame. In Nyhavn was het een drukte van belang en een vrij tafeltje was niet te vinden. Iedereen is toch niet op dat bekroonde visrestaurant afgekomen? Gelukkig is de good old Deense hotdog overal te koop. Nou de rest van onze toer zal ik jullie besparen, maar dat het veel loopwerk was, laat zich raden. We waren blij dat we in de auto onze schoenen uit konden doen.
Bij het paviljoen naast de jachthaven Langelinie laten we de auto achter. De maximum parkeertijd is drie uur, maar omdat je geen kaartje hoeft te kopen, is dat moeilijk te controleren, het zal wel loslopen. Het is trouwens helemaal niet druk en toch is het beeld(je) van De Kleine Zeemeermin hier vlakbij. Maar, geen beeld te bekennen. De meningen lopen uiteen van gestolen, weer het hoofd er af gezaagd en dus weg voor reparatie, tot het is toch niet verplaatst? Ja, dat is het wel, en wel naar China op de wereldtentoonstelling.
Terug gelopen naar het park, waar we de fontein zoeken die we jaren terug, toen we met de Friendship hier in de stad lagen, zo mooi vonden: De Gefion Springvandet. Hij lijkt kleiner dan in onze herinnering, maar zowel het beeld als het verhaal er achter blijft mooi. De godin Gefion maakte in Zweden een deal met de koning. Al het land wat zij in één nacht kon omploegen, mocht zij houden. Ze veranderde haar vier zonen in ossen en werkte zich het apelazarus. De volgende morgen pakte zij de grote lap grond op en gooide het in zee. Dat is nu het Deense Seeland, het gat is het Vänernmeer geworden.
Door naar het paleis, geen koningin gezien, de wacht liep maar wat op en neer voor reclame. In Nyhavn was het een drukte van belang en een vrij tafeltje was niet te vinden. Iedereen is toch niet op dat bekroonde visrestaurant afgekomen? Gelukkig is de good old Deense hotdog overal te koop. Nou de rest van onze toer zal ik jullie besparen, maar dat het veel loopwerk was, laat zich raden. We waren blij dat we in de auto onze schoenen uit konden doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten