Langs de zuidkant van Walcheren en Zuid Beveland hebben we de Westerschelde gevolgd en komen zo langzamerhand in het Belgische stroomgebied van de Schelde. Door het grote industriegebied van Antwerpen volgen we de rivier verder langs de steden Hoboken, Hemiksem en Schelle. Dit laatste stuk is wat ouder Scheldekade-terrein en dat is aan de weg wel te merken. Natuurlijk past het bij de oudere fabrieken, kades en ijzeren hekwerken dat er kinderkopjes liggen, maar onze inboedel is daar niet tegen bestand.
Als we een hapje willen eten en even een parkeerplaats opzoeken, moeten we eerst aan het werk. Kastjes zijn opengesprongen, de zitkussens liggen op de grond en doosjes met nuttige, handige dingen rollen er tussen door. De prullenbak vult zich en de dweil zorgt er voor dat we niet aan de vloer blijven plakken. Dit kan zo niet langer, Flipper moet naar een camping, op de Belgische wegen springt ie wat al te vrolijk.
In het Nederlandse Zeeuws Vlaanderen vinden we bij Hoek een mooie camping. Met de losse auto gaan we weer op pad. De zon schijnt lekker, ideaal weer om wat foto’s te maken in het Verdronken Land van Saeftinge. Op een kaartje van internet zoeken we de plaatsen waar al die vreemde vogels moeten zitten. Het houdt niet over, het rolletje is nog leeg. Bij Paal zie ik wat fladderen, een Kerkuil, maar hij zit vast in het prikkeldraad!
Als echte dierenvrienden komen we in actie. Cees wil hem losmaken, maar schrikt achteruit. Ik zeg nog dat ie niet zo zielig moet doen, zijn handen waren nog niet eens in de buurt van de snavel of klauwen. Hernieuwde poging. Nu schrikken we beide, er staat schok op, het is -piep-piep- prikkeldraad die is aangesloten op een schrikdraadapparaat.
Om een verhaal van drie uren kort te maken, een buurman aangeklampt, die belt de dierenopvang, antwoord: “Vangen en brengen.” Boer opgezocht, schok uitgezet, uil losgemaakt met lashandschoenen aan, vogel ingepakt in een handdoek en in doos gelegd, 25 kilometer rijden naar opvang in Axel en geholpen met ontsmetten van de linkervleugel.
Na deze eerste behandeling wordt de Kerkuil door het verzameladres naar ‘t vogelopvangcentrum in Middelburg gebracht. De verwachting is dat hij het wel zal halen, een paar weken bijvoeren zodat de vleugel zich kan herstellen. Het dierenziekenhuis zal per mail laten weten hoe de patiënt herstelt. Er is weer een nieuwe soort aan ons vogelalbum toegevoegd.
2 opmerkingen:
Mooi om te lezen en mooie foto's ook. Ben benieuwd of meneer de uil weer herstelt.
Zodra we iets horen uit Zeeland, laten we het weten.
Een reactie posten