Vijf dagen staan we nu al op camping Armorique in Telgruc-sur-Mer. Het is een zogenaamde terrassencamping. Dat heeft niets te maken met lekker buiten zitten en dan een drankje bestellen. Nee, het betekent dat de beheerder met zijn huis onder aan de weg woont en de kampeerveldjes achter zijn huis omhoog langs de helling van een uit de kluiten gewassen heuvel liggen.
Met vier grote S-bochten en een hellingspercentage van 9 % zoeken we in de eerste versnelling onze weg naar boven. Daar zijn de kampeerplaatsen gelukkig wel redelijk vlak gemaakt. Met één enkel oprijblok onder het linker wiel, staan we bijna waterpas. Exact helemaal recht hoeft ook niet, op de boot zijn we niet anders gewend en zo lijkt kamperen toch een beetje op varen.
Op de kasteelcamping Des Tilleuls in Port-le-Grand bij Abbeville was het net andersom, de weg was goed te rijden en te lopen, maar de staanplaatsen hadden zoveel helling dat het niet meer op varen maar op omslaan leek. Achteruit reden we langzaam de caravan op het scheve terreintje, tot de achterkant van Flipper de grond raakte. De voorste poten moesten zelf op dubbele blokken om een beetje in de buurt van een vlak bed te komen. Het disselwieltje zweefde ergens in de lucht.
Met grote stenen voor de wielen probeerden we wat vertrouwen in het staan blijven van Flipper op te bouwen. Voor de zekerheid bonden we, zoals we gewend zijn, de caravan nog met een dik touw aan een betonnen paal vast, voor als er eens harde wind zou komen. Een extra hoofdkussen maakte het geheel leefbaar. Een beetje redelijk buiten zitten met een kopje thee op tafel zat er niet in.
Toch was er bij dat kasteel meer te beleven. Er waren rondom de oude gebouwen veel vogels en vlinders te vinden. Hier is niet zo veel drukte. Ik denk dat ze het te ver vinden, om naar deze hoogte te vliegen; boven in een flatgebouw kom je ook niet veel bezoekers van buiten tegen. Al maken de twee Smaragdhagedissen die een paar meter van onze tuinstoelen vandaan zitten, heel veel goed.
2 opmerkingen:
Dat schippersbloed kruipt waar het niet gaan kan. De carvan vast binden aan een boom. Net als met de boot ergens onder weg waar geen aanleg plek is! Was het wel een camping? of was het wild camperen.
Groet Popke
Die plekjes waar je eigenlijk niet mag overnachten, die zijn toch altijd het mooist? Deze keer was het wel een beetje wild kamperen, maar wel op een echte kasteelcamping!
Een reactie posten