Cees is bezig een gat in de kuip te zagen. In de achterkajuit, door ons altijd het hok genoemd, maar nu omgedoopt tot slaapkamer van Gerke, komt een patrijspoort die open kan. In de zomer, niet die van dit jaar, is het er bij warm weer te benauwd om te slapen. Eerst uitrekenen waar het gat moet komen en of je er met de decoupeerzaag ook nog bij kunt; dan zagen en weer passen en meten en dan moet de afwerking binnen nog zo gemaakt worden alsof het altijd al zo geweest is. Cees heeft er erg veel werk van en om solidair over te komen, ben ik begonnen met elke dag één kastje op te ruimen en schoon te maken.
Dat solidair wezen is natuurlijk maar kletspraat, de echte reden is dat er aan boord altijd een stuk of vier memorysticks rondslingerden van computertas naar pennenetui, brillenbakje, fruitschaal, handtas en alle andere rommelhoekjes. Een paar maanden terug is in een opruimende bui besloten om die sticks een vast plaatsje te geven. Zo gezegd zo gedaan. Maar ja, welke logische plek was dat ook al weer? Ik begin met de voor de hand liggende makkelijke kastjes. Geen succes, maar wel vind ik een stukje teakhout onder in het kastje met de vulkranen van de watertanks.
Twee jaar terug, ergens op zee, brak op de rand van de teakhouten kuipbank een grote splinter van 15 cm lengte af. Omdat ie met z'n halve cm breedte erg kwetsbaar was en niet direct terug gelijmd kon worden, zochten we een goed en veilig plekje om hem heel te houden. Jammergenoeg waren we dat goede plekje later vergeten. Maar nu hebben we hem weer! Cees zegt nog: “Direct er op lijmen, dan raken we hem niet weer kwijt.” Achter aan de langsbank, wat ongemakkelijk bij het roer, precies boven de kuipafvoer, passen we het ontbrekende stukje en … laten het vallen! Ja precies in de loospijp.
Met een zaklamp en twee hoofden boven een buisdiameter van 63 mm proberen we of we hem kunnen zien. Als ik de vloekwoorden weglaat? We zeiden niets! Eerst maar koffie. Als we zo en als we zus? Hebben we niet ergens nog zo'n grijpertje aan een flexibel stukje draad? En het belangrijkste: Op welke logische plek is die dan opgeborgen? Gereedschap is Cees z'n pakkie an. En zo komt het dus dat Cees zich door de nauwe opening van het achterluik wurmt op zoek naar heel goed weggezette gereedschapskistjes en ik op m´n knieën moeilijk bereikbare rommelkastjes leeg haal in de hoop geheugen terug te vinden.
3 opmerkingen:
Goed bezig jullie, wij herkennen het verhaal heel erg van waar is iets opgeborgen. Ook wij hebben te veel kastjes, laden en vakjes waarin natuurlijk van alles ligt, immers zonde om weg te doen? Als Cees toch eenmaal bezig is, vergeet hij dan niet om ook gelijk een hor te maken voor het nieuwe patrijspoort?
Groeten vanuit Dronten, Zilla.
Cees heeft de patrijspoort mooi gemaakt en zo te zien zonder te zweten,overhemd is nog als nieuw.
Ps,bedankt voor de boekjes
groeten Cumulus
Aan vliegen en wespen dit jaar geen gebrek, gelukkig zat er een muggenhor bij de patrijspoort, die al vier jaar klaar lag om ingebouwd te worden.
Het mooie aan kastjes opruimen is: je vind een oud overhemd, doet het één dag aan om een patrijspoort te plaatsen en 's avonds scheur je het aan stukken om de raamkit-smeerboel mee schoon te maken. Weer wat opgeruimd!
Een reactie posten