Is de hittegolf voorbij, kun je er donder opzeggen dat er onweersbuien volgen. Na een regendag ankeren in de neus van Jutland in de “Knebel Vig”, willen we voorbij Århus een haven opzoeken. De tweede stad van Denemarken hebben we twee jaar terug nog met de auto en op de fiets bekeken, die slaan we deze keer over. Met gereefd grootzeil en iets ingerolde fok, windje 5, zeilen we hoog aan de wind voor de monding van de industriehaven. Boven de stad pakt zich een donkerblauwe bui samen. De golven worden onrustiger. Uit voorzorg gaan we een reef bijzetten, maar eerst gaat Cees naar binnen om extra diesel in de dagtank te pompen.
Dan hang ik aan het stuurwiel en is de kuipvloer alles behalve horizontaal. Het gaat allemaal ontzettend vlug. De windmeter geeft meer dan 10 Beaufort aan. Donderslagen, hagelstenen en slagregens maken de sfeer er niet beter op. Cees heeft steun bij de kaartentafel gevonden en klautert naar buiten. Hij zegt: “De stuurboordramen van de kajuit stonden even onder water!”
Intussen kunnen we weer op de vloer staan. Gooien de grootschoot los, laten de boot meer voor de wind wegvaren, trekken er snel een reef bij en draaien de rolfok nog een flink stuk terug. Opeens wordt Århus een heel aantrekkelijke haven om naar toe te gaan. Pas als de voor- en achtertouwen op de wal belegd zijn, horen we de paniek op marifoonkanaal 16. In het gebied, waar wij die morgen vandaan kwamen, worden vuurpijlen afgeschoten en vragen diverse boten om hulp van de reddingsboot. Dat kon niet uitblijven. Wij zijn nog nooit zo op onze zij gegaan. Ik zeg niet dat we plat gingen, dat is overdreven, maar het was wel zo scheef dat het niet voor herhaling vatbaar is.
Binnen ligt de inhoud van elk keukenkastje tegen het deurtje. Je doet het open en dan als een soort kermisattractie de vallende blikken, doosjes, potjes, glazen en kopjes vangen. Van mijn op de dressoir vastgeplakte kinderserviesje, een halve eeuw geleden gekregen op Douwe Egberts punten, heeft het suikerpotje een oortje verloren. Verder geen schade. Dat gaan we in de stad vieren.
2 opmerkingen:
Heftig, dat kun je wel zeggen.Weer mooi beschreven maar ik denk wel dat jullie wel een schietgebedje hebben gedaan voor de goede afloop. Hopelijk blijft het weer zich de komende tijd wat beter gedragen.
Groet,
Hennie
Het ging allemaal zo snel, dat er geen tijd was voor een schietgebedje. Gelukkig gingen de knieën pas in de haven knikken. Het blijft vast weer, veel zon en windkracht dat wel een tikje minder kon.
Een reactie posten