Afgelopen dinsdag is onze 15-daagse werkvakantie begonnen. Na de laatste “nog even dit en datjes” halen we de verse boodschappen. Het is de bedoeling om 'e Lauwersmar rond te varen, te klussen en ondertussen “Alles wat groeit en bloeit en ons altijd weer boeit” (titel van een radioprogramma, toen we nog heel jong waren) in de gaten te houden. Omdat we deze twee weken zelf-supporting willen blijven, zijn er ook pakken broodmeel aan boord. Op de middag gaan de touwen los.
Bij de eerste de beste vrije steiger, de laatste in 't Dokkumerdjip, leggen we aan. Na een boerennacht en late koffie start ik de computer op. We gaan deze dagen proberen basic te leven, maar in de praktijk kun je wel zonder de bakker maar niet zonder laptop en telefoon. Onze verbinding met de buitenwereld heeft kuren, het beeld blijft zwart. Bellen met de hulpdienst-zoon. Komt nog dezelfde avond. Terug naar de haven komt onze eer te na, dus terug naar de bocht bij de jeugdkampgebouwen en voor anker. Hij start allerlei controle- en reparatieprogramma's op en Cees brengt hem met de rubberboot terug naar de wal. 's Nachts bij tweeën maakt de laptop ons wakker met z'n bekende tingeltje dat ie is opgestart. Probleem opgelost.
Volgende ochtend door naar de steiger bij 't Marrekrite haventje. Aan de slag. Opbouw schoonmaken, poetsen en in de was zetten. Ramen schoonmaken en ventilatoren laten glimmen. Als Cees over de ingewaterde randen van de zonnepanelen antislip-tape vast plakt en kit, mag ik met twee fototoestellen de wal op. De dag is te kort om de zonnepaneelklus af te maken. Volgende dag verder plakken, maar 't waait nog al hard, toch maar terug naar de bocht en voor anker in de beschutting achter de bomen.
Telefoon: het pakje met bestelde flesjes Nano-was is aangekomen. Dat hebben we nodig. Op de wal is de romp al in de was gezet, maar dat moet nog met opbouw, luikenhoofd, dekranden, berghout en kuip gebeuren. Dan maar even met de rubberboot naar de kant, auto ophalen en omdat je dan toch onderweg bent, voor deze keer toch maar een brood bij de bakker meegenomen.
Weer op pad. De enige plek waar we op Senneroog, eerste steiger links, kunnen liggen is bezet. Terug naar de laatste steiger. De rest van die dag nemen we vrij. Al vijf dagen onderweg en niet verder dan een dikke kilometer van de haven gekomen. De luchthappers krijgen een nieuw kleurtje, de luikranden een opfrissertje en de ankerbak wordt helemaal leeg gehaald. Zondagmiddag hebben we een plekje op Senneroog veroverd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten