Dit jaar wonen we 10 jaar aan boord van onze Antje C. Vol trots noemen we ons zelf Nomaden. Om dat te realiseren heb je op de wal ergens een adres nodig, waar je post kunt ontvangen, waar je ingeschreven staat in de gemeente en waar de belastingdienst je kan vinden. Dat heet een briefadres. Voor ons was dat gemakkelijk. Toen we nog een huis op vaste grond hadden, woonden we al in de gemeente Kollumerland en Nieuwkruisland en daar zijn we nog ingeschreven, maar nu op het adres van onze dochter. Geen enkel probleem. We verlengen ons paspoort en rijbewijs, betalen belasting en krijgen meer post dan we wel willen.
Nu we langzamerhand opschuiven naar de 65, de uitkeringen-leeftijd, begint de tijd van ontvangen, in plaats van belasting betalen. Geld afgeven is nooit een probleem geweest, maar krijgen is een kunst. Bij het inloggen met DigiD op de site van de belastingdienst is er nog niets aan de hand: Welkom op uw persoonlijke pagina, klik maar aan wat u wilt. Oké, we kiezen het blokje teruggaaf. Het schermt springt op rood: uw adres is onbekend, u kunt geen teruggave aanvragen, raadpleeg uw gemeente. Dat scherm hadden we liever gezien toen we, nog deelnemend aan de arbeidsmarkt, die hoge bedragen betaalden!
Uit een belletje naar burger zaken van Kollumerland blijkt dat daar alles officieel is geregistreed. We bellen de belastingtelefoon. Effe wachten, de schuld geven aan digid, nog meer praten en als ze dan zelf op de computer inloggen, krijgen ze het zelfde, vrij vertaalde, antwoord: Die meneer Boonstra kennen we niet. Er worden collega’s geraadpleegd. Wij blijven aan de telefoon hangen, we wachten wel, we hebben als vrije nomaden alle tijd.
Bij de belastingdienst kennen ze het fenomeen briefadres, zegt onze belastingman, maar deze groep wordt door de computer automatisch geselecteerd en geweigerd. “Ja? En? Waarom? We hebben altijd belasting betaald!” "Ja, eh, dat kan wel, eh, maar voor de belastingdienst blijven die briefadres-eigenaars verdacht." De Nederlandse overheid deelt u in bij de groep van, hij geeft de benamingen in Algemeen Beschaafd Nederlands, maar in de volksmond noemen we dat: kermisklanten, landlopers, opgenomen psychisch gestoorden en bajesklanten.
3 opmerkingen:
Dat heb je als nomade je kunt het woord wel veranderen, maar je blijft een met niet vaste woon
en verblijf plaats het ruige volkje van de zee varende schippers.
Al vast gefeliciteerd Kees met je verjaardag morgen. dat etentje komt nog .
Maaike
Hoe was het ook weer "Leuker kunnen we het niet maken".
Ik heb jaren het zelfde probleem gehad, bij de belastingtelefoon, steevast kreeg ik het antwoord helaas kunnen wij u niet helpen. En ik was zelfs een ambtenaar, die op nog geen 350 m van zijn werk woonde.
Sucses.
Ik ben benieuwd hoe ze dat met de varende beroepsgroep doen.
Of, neem eens contact op met een van de bewoners van een varend monument. http://anthonetta.blogspot.nl/
Iedereen bedankt voor de felicitaties voor Cees z'n verjaardag.
Het zou eerlijker zijn als de belastingdienst, in hun reclame-leus, het woord kunnen door willen vervangt.
Een reactie posten