Na een winderige week met regen en hagelstenen zijn we weer in de thuishaven. Onze Luitzen is afgelopen dinsdag met de auto naar Cuxhaven gekomen en nadat ze mij op een nachtje in een hotelletje hebben getrakteerd, zijn ze woensdagmorgenvroeg net na drieën vertrokken. Wind west 5. De golven zijn nog zo hoog dat ze Antje C danig afremmen en de motor op hoger toerental dan normaal moet om toch enige vaart te maken.
Zelf rijd ik met de auto in de zon, lekker warm, door het polderlandschap naar Norddeich. Daar even wachten op een telefoontje vanaf zee of de mannen doorvaren naar Lauwersoog of dat ze er bij Norderney genoeg van hebben. Het wordt het Duitse eiland en dus parkeer ik de auto en neem de veerboot. Cees en Luitzen liggen er al. Het was een rottocht volgens de mannen. Ik wil het wel geloven, van al het lekkers dat was ingeslagen voor hun overtocht, hebben ze bijna niets gegeten. Gelukkig is het havenrestaurant open en halen we de schade in. Dan krijgt Luitzen mijn veerbootretourtje en ’t parkeerkaartje van de Kia. Voor elven kan ie weer thuis in Groningen zijn.
Na een boerennacht vertrekken we drie en een
half uur voor hoogwater vanaf Norderney. Ondiepste stukje, direct naast Juist,
is twee meter en zeilend met op het laatste stuk de motor toch nog bij om het
wantij tegenover de Eemscentrale te halen, is het bij aflopend water ook daar een
dikke twee meter diep. Binnendoor via de stad Groningen, ze verdienen een pluim
voor de snelle brugbedieningen, is de planning om een paar dagen op ’t
Lauwersmeer te aklamatiseren.
Dan komt er een telefoontje van Luitzen
binnen. Zijn bemanning voor de wedstrijd “Kruis van Heeg” voor zaterdag, dat is
morgen al, heeft afgezegd. Of heit zin heeft. Nou dat heeft ie. Het anker gaat
direct op en vanmiddag om één uur zijn we na een dikke drie maanden terug in
jachthaven Lunegat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten