Op de Elbe wordt stroomopwaarts nauwelijks gevaren, daarom zoeken we wat spannende dingen rondom de rivier. Deze week was dat ‘Autostadt’ van de Volkswagenfabrieken in Wolfsberg. We staan op een camping vlakbij en gaan er op de fiets heen. Nog maar net op het terrein en we worden al aangehouden door de beveiliging. Verboden te fietsen op het terrein! Van de meer dan 2000 bezoekers per dag komen er weinig op de fiets, er staan er maar tien. We zijn niet bang dat onze nieuwe fietsen gestolen worden, overal loopt beveiliging rond. We zijn al flauw van het hele gebeuren voor we binnen zijn.
In de hal van de toegangsgebouw: nog meer beveiliging. Horen we bij een groep of halen we onze nieuwe auto af? Geen van beide. “Willen gewoon wat rondkijken”. Dan kunt U kiezen uit: Tageskarte 12 Euro per persoon. GeländeParcours, dat is met een VW rijden, vanaf 25 Euro. SicherheidsTraining 28. Turmfahrt, naar de toren met nieuwe auto’s, 6 Euro. Erlebnisführung, wat dat ook wezen mag, 11 Euro. Doen we het thema Design en Technik voor 11 Euro, of Cars & Stars voor 5, of Produktionswelten voor 11, of Manufaktur- Kulinarikführung voor 33 Euro? Wat een geldklopperij en die bewaking overal zijn we ook zat. Met onze goed bewaakte fietsen kiezen we voor de uitgang en maken een mooie tocht langs het Mittellandkanal.
Magdeburg stond ook op het programma. We kiezen voor de zondag, altijd rustiger in de stad, en omdat we later op de middag nog verder willen gaat Flipper ook mee. Route gepland langs de Elbe en dan zo door naar de Dom. De stad binnenrijden is een makkie, maar dan: een omleiding. Duitsland heeft daar een heel makkelijk systeem voor. Geel bord met daarop een U en het nummer, deze heeft een 1, van jouw wegversperring.
O jee, het lijkt wel of de hele stad op z’n kop ligt. We gaan van U1 naar 2, 3 en weet ik veel. Bij U41 geeft TomTom er de brui aan onder het motto ‘als jullie niet weten waar je heen wil, hoe kan ik het dan weten’. En als Kia dan Flipper tussen twee trams duwt en daarop onze caravan autoziek wordt van de oude bestrating en zijn kastjes leeg spuit, gooien ook wij de handdoek in de ring. We moeten deze stad uit en snel. We navigeren op de zon: houd de zon in het voorraam, dan moet er een moment komen dat je naar het zuiden de stad verlaat.
Eindelijk bevrijd zoeken we een stil plekje aan de Elbe. Duwen alles terug in de kastjes, zetten koffie en nemen er zo’n lekker Duits broodje bij. Op onze tuinstoelen genieten we van het rustig voortkabbelende Elbe-water.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten