7965 Jachthaven De Welle bij Hearrenfean
7966 Verhuisdozen sjouwen in De Gerdyk
7967 Gerke viert zijn 11de verjaardag
Fotobericht, 30-9-2018
Hearrenfean, 20-9-2018
De zeilen zijn ingepakt. De auto is opgehaald uit Dokkumer Nije Silen. We blijven hier in jachthaven De Welle een poosje liggen.
Onze jongste zoon en zijn gezin verhuizen van 't Hearrenfean naar de Gerdyk en ze hebben ons uitgenodigd om mee te helpen met verhuisdozen sjouwen.
Ook wordt onze oudste kleinzoon volgende week al weer 11 jaar en dat willen we natuurlijk niet missen. Dat gaan we een hele dag vieren.
Koersbericht
16 sept - Lelystad
16 mijl - anker Lelystad Haven
17 sept - Blocq van Kuffeler
23 mijl
18 sept - Enkhuizen
18 mijl - Gemeentelijke haven
19 sept - Snits
31 mijl - Marrekrite eilandje Houkesleat
20 sept - Hearrenfean
10 mijl - Jachthaven De Welle
16 mijl - anker Lelystad Haven
17 sept - Blocq van Kuffeler
23 mijl
18 sept - Enkhuizen
18 mijl - Gemeentelijke haven
19 sept - Snits
31 mijl - Marrekrite eilandje Houkesleat
20 sept - Hearrenfean
10 mijl - Jachthaven De Welle
Fotobericht, 20-9-2018
7952 Hoog aan de wind, via Enkhuizen naar Lelystad
7953 De Marker Wadden laten we onbezocht aan bakboord liggen
7954 Vanaf ankerplaats Lelystad een 'skiere' tussenstop aan de Oostvaardersdijk
7955 Bij Pampushaven breekt de zon door
7956 Tijd om op zoek te gaan naar levende wezens
7957 Diezelfde dag nog terug naar De Blocq van Kuffeler
7958 Morgen weer een mooie dag, maar wel met een voorspelde wind van 6 tot 7 Beaufort
Enkhuizen, 15-9-2018
Vandaag vanuit Warkum in Enkhuizen aangekomen. Op de Friese kust kwamen Luitzen en Vanja langszij en zijn we weer helemaal bijgepraat.
Op het IJsselmeer heerst een muggenplaag. Eénmaal in de haven zijn ze weg, behalve dan de vele vertrapte en naar binnengewipte exemplaren, maar op 't water leer je dat het soms verstandig is om je mond dicht te houden.
Morgen gaan we het Markermeer op. We duimen dat de muggen daar niet naar toe willen.
Koersbericht
09 sept - De Fluezen
8 mijl - Marrekrite steiger Nije Krúzpôle
10 sept - De Morra
4 mijl - Marrekrite steiger Krúsfeart
12 sept - Starum
5 mijl - Gemeentelijke buitenhaven
13 sept - Warkum
6 mijl - Gemeentelijke buitenhaven
15 sept - Enkhuizen
19 mijl - anker Compagnieshaven
8 mijl - Marrekrite steiger Nije Krúzpôle
10 sept - De Morra
4 mijl - Marrekrite steiger Krúsfeart
12 sept - Starum
5 mijl - Gemeentelijke buitenhaven
13 sept - Warkum
6 mijl - Gemeentelijke buitenhaven
15 sept - Enkhuizen
19 mijl - anker Compagnieshaven
Fotobericht, 15-9-2018
7945 Over de Fryske Marren naar Koudum
7946 Na een dag harde wind op de fok richting Starum
7947 September-temperatuur
Diken, 8-9-2018
Voor de IJsselmeer-scharreltocht hebben
we 3 plaatsen op het Ketelmeer bezocht. Eerst was IJsseloog aan de
beurt met aan de oostzijde een mooie beschermde geul waar volop
ankerplekken zijn. Dan de Kattenplaat, waar je aan de zuidzijde van
een brede dam goed kunt liggen en met een loopbrug naar een
zandstrandje kunt komen. En als derde het Kattegat.
Niet het Kattegat in Denemarken, maar gewoon in de IJsselmonding. Met onze diepgang van 1,45 mtr kunnen we er net liggen. Die diepgang van 1,45 mtr kan overigens alleen gehaald worden met halfvolle water- en dieseltanks. Bij de ingang aan de linkerzijde is voor ons de beste plek, maar daar ligt al een platbodem. De eigenaars kijken ons aan op een manier die niet uitnodigt om te vragen of ze willen opschuiven. Daarom varen we ze voorbij en met de motor verschillende keren in zijn voor- en achteruit, nestelen we ons in de modder aan de kant.
Helaas staan er geen paaltjes of bolders om aan te leggen en verdwijnt Cees op de kop in de kuipbank om de spitten te zoeken. Het zijn er maar twee en in de toch een beetje zachte walgrond geeft dat niet genoeg houvast. Gelukkig staat er een bank met betonnen poten, hartstikke geschikt om de voor- en achterspring aan vast te maken. We liggen prima voor het zo nu en dan getouwtrek door grote vrachtschepen in de IJssel.
De volgende morgen is er geen haast aan boord. Het is mistig en de Zeearend die we gisteren zagen, kwam toch pas later op de middag voorbij. Er komt een klein bootje binnen. De eigenaar komt op ons aflopen. Hij stelt zich voor als de vrijwillige beheerder van dit haventje en landvasten vastmaken aan de voorzieningen op de wal zijn niet toegestaan. Het is een aardige man en nadat ie ons vertelt dat aankomende oktober er wordt gebaggerd en er paaltjes op de kant komen om je touwen aan vast te maken, bevrijden wij de tuinbank en roepen: “Tot ziens”.
Die IJsselmonding is één groot natuurgebied en in het gebied waar we de Zeearend verwachten gooien we het anker d'er in. Wachten, wachten, nog langer wachten. Geen Zeearend te zien. Verderop zweven 2 visarenden. We schuiven een stuk in die richting op. Midden tussen heel veel krakeenden en zwanen gaat zachtjes het anker overboord. Het is een hele rustige plek, al kwaakt en gakt het hevig om ons heen.
Bij de oversteekplaats voor kano's verschijnen een man en een vrouw over de IJsseldijk. Ze peddelen midden door onze vogelvijver. Daarvan zijn die natuurlijk niet gediend en gaan er massaal vandoor. Plotseling liggen we helemaal eenzaam en alleen. Als dan ook nog de visarenden besluiten te gaan vissen op de plek waar we vanmorgen eerst voor anker lagen, zijn we er klaar mee. De motor gaat aan en we varen terug naar de ankergeul op IJsseloog.
Niet het Kattegat in Denemarken, maar gewoon in de IJsselmonding. Met onze diepgang van 1,45 mtr kunnen we er net liggen. Die diepgang van 1,45 mtr kan overigens alleen gehaald worden met halfvolle water- en dieseltanks. Bij de ingang aan de linkerzijde is voor ons de beste plek, maar daar ligt al een platbodem. De eigenaars kijken ons aan op een manier die niet uitnodigt om te vragen of ze willen opschuiven. Daarom varen we ze voorbij en met de motor verschillende keren in zijn voor- en achteruit, nestelen we ons in de modder aan de kant.
Helaas staan er geen paaltjes of bolders om aan te leggen en verdwijnt Cees op de kop in de kuipbank om de spitten te zoeken. Het zijn er maar twee en in de toch een beetje zachte walgrond geeft dat niet genoeg houvast. Gelukkig staat er een bank met betonnen poten, hartstikke geschikt om de voor- en achterspring aan vast te maken. We liggen prima voor het zo nu en dan getouwtrek door grote vrachtschepen in de IJssel.
De volgende morgen is er geen haast aan boord. Het is mistig en de Zeearend die we gisteren zagen, kwam toch pas later op de middag voorbij. Er komt een klein bootje binnen. De eigenaar komt op ons aflopen. Hij stelt zich voor als de vrijwillige beheerder van dit haventje en landvasten vastmaken aan de voorzieningen op de wal zijn niet toegestaan. Het is een aardige man en nadat ie ons vertelt dat aankomende oktober er wordt gebaggerd en er paaltjes op de kant komen om je touwen aan vast te maken, bevrijden wij de tuinbank en roepen: “Tot ziens”.
Die IJsselmonding is één groot natuurgebied en in het gebied waar we de Zeearend verwachten gooien we het anker d'er in. Wachten, wachten, nog langer wachten. Geen Zeearend te zien. Verderop zweven 2 visarenden. We schuiven een stuk in die richting op. Midden tussen heel veel krakeenden en zwanen gaat zachtjes het anker overboord. Het is een hele rustige plek, al kwaakt en gakt het hevig om ons heen.
Bij de oversteekplaats voor kano's verschijnen een man en een vrouw over de IJsseldijk. Ze peddelen midden door onze vogelvijver. Daarvan zijn die natuurlijk niet gediend en gaan er massaal vandoor. Plotseling liggen we helemaal eenzaam en alleen. Als dan ook nog de visarenden besluiten te gaan vissen op de plek waar we vanmorgen eerst voor anker lagen, zijn we er klaar mee. De motor gaat aan en we varen terug naar de ankergeul op IJsseloog.
Koersbericht
02 sept - IJsselmonding
2 mijl - steiger Kattenplaat
03 sept - IJsselmonding
3 mijl - haventje Kattegat
04 sept - IJsseloog
4 mijl - anker
05 sept - De Lemmer
25 mijl - Marrekrite eilandje Langesleat
06 sept - Diken
8 mijl - Marrekrite steiger
2 mijl - steiger Kattenplaat
03 sept - IJsselmonding
3 mijl - haventje Kattegat
04 sept - IJsseloog
4 mijl - anker
05 sept - De Lemmer
25 mijl - Marrekrite eilandje Langesleat
06 sept - Diken
8 mijl - Marrekrite steiger
Fotobericht, 8-9-2018
7938 Drukte op de ankerplaats
IJsseloog, 1-9-2018
We zijn het Ketelmeer opgevaren. Op het
IJsselmeer is het in de werkhavens erg druk met beroepsvaart. Zo
lagen er in Oude Zeug, toen wij binnenkwamen, al 2 grote pontons met
werkschip en 3 vissersschepen.
Gelukkig is de westkade bijna helemaal vrij en om anderen ook een plaatsje te gunnen, parkeren wij onze Antje C helemaal in het hoekje. Het begint een beetje te miezeren en de koffie is nog niet eens klaar als er een sleepboot onze voorlijn raakt. Hij zoekt een plaats aan de noordkade ook zo ver mogelijk in de hoek. Cees schiet naar buiten, maar de sleepbootkapitein heeft 'm al in de achteruit en roept: “Blijf maar rustig liggen, ik ga wel iets naar achteren!”
De regen tikt op het dak, het eerste bakje koffie staat op tafel. Geklop op de boot. De havenmeester uit Den Oever. Hij is speciaal voor ons met de auto hier naar toe gereden, hij had ons gezien op de AIS. Hij wijst op het grote bord op de wal. Ja, dat hebben we wel gelezen. We dachten dat het melden bij de havenmeester alleen voor de beroepsvaart was. “Sorry, sorry, misverstand, we zullen het nooit weer doen, bla bla bla, voortaan melden we ons altijd.” Er komt straks een zandschip van 100 mtr en wij moeten weg! We staan niet te juichen om met dit weer nog naar Medemblik of Den Oever te varen. Trekken ons aardigste gezicht en veroveren vergunning om naast de materiaalopslag van walbeschoeiïng achter het hek af te meren. Op de kade staat een bord met de tekst: verboden aan wal te gaan, cameratoezicht. We worden bewaakt!
Bij de invaart van Trintelhaven staat een bord: Verboden voor de pleziervaart! Tijdelijk wordt de werkhaven gebruikt door vaartuigen die helpen bij het versterken van de dijk en schepen die aan de Markerwadden werken. We waren hier in juni ook en zijn toen netjes omgedraaid en door gevaren naar Urk. Daar vertelde men ons dat je in het weekend dat bord gerust kunt negeren, alle werkschepen liggen dan toch stil.
Nu komen we er op vrijdagmiddag aan. De zeiler die er al ligt wijst ons een plek waar we vermoedelijk kunnen blijven liggen. Hij verwacht dat er nog één werkschip binnenkomt. En dat klopt. Er komt ook nog een tweede binnen, maar die draait achter ons zijn kont even naar de kant en laat wat personeel afstappen en vertrekt weer. Zo liggen we tussen 2 werkschepen mooi aan de kade. Zij liggen zo'n 2 mtr van de kant, spudpalen in de grond. Met een ladder bereiken ze de wal, schuiven de ladder in hun auto en gaan naar moeder de vrouw. Vermoedelijk wordt hier regelmatig iets gestolen. Toevallig heeft Rijkswaterstaat deze nacht uitgekozen om de weg Lelystad-Enkhuizen opnieuw te asfalteren, die is dus helemaal afgesloten. We liggen inbraak-veilig!
Voor de tweede keer deze week hadden we een prachtige, rustige plek, waar het eigenlijk niet mag. We hebben heerlijk geslapen.
Gelukkig is de westkade bijna helemaal vrij en om anderen ook een plaatsje te gunnen, parkeren wij onze Antje C helemaal in het hoekje. Het begint een beetje te miezeren en de koffie is nog niet eens klaar als er een sleepboot onze voorlijn raakt. Hij zoekt een plaats aan de noordkade ook zo ver mogelijk in de hoek. Cees schiet naar buiten, maar de sleepbootkapitein heeft 'm al in de achteruit en roept: “Blijf maar rustig liggen, ik ga wel iets naar achteren!”
De regen tikt op het dak, het eerste bakje koffie staat op tafel. Geklop op de boot. De havenmeester uit Den Oever. Hij is speciaal voor ons met de auto hier naar toe gereden, hij had ons gezien op de AIS. Hij wijst op het grote bord op de wal. Ja, dat hebben we wel gelezen. We dachten dat het melden bij de havenmeester alleen voor de beroepsvaart was. “Sorry, sorry, misverstand, we zullen het nooit weer doen, bla bla bla, voortaan melden we ons altijd.” Er komt straks een zandschip van 100 mtr en wij moeten weg! We staan niet te juichen om met dit weer nog naar Medemblik of Den Oever te varen. Trekken ons aardigste gezicht en veroveren vergunning om naast de materiaalopslag van walbeschoeiïng achter het hek af te meren. Op de kade staat een bord met de tekst: verboden aan wal te gaan, cameratoezicht. We worden bewaakt!
Bij de invaart van Trintelhaven staat een bord: Verboden voor de pleziervaart! Tijdelijk wordt de werkhaven gebruikt door vaartuigen die helpen bij het versterken van de dijk en schepen die aan de Markerwadden werken. We waren hier in juni ook en zijn toen netjes omgedraaid en door gevaren naar Urk. Daar vertelde men ons dat je in het weekend dat bord gerust kunt negeren, alle werkschepen liggen dan toch stil.
Nu komen we er op vrijdagmiddag aan. De zeiler die er al ligt wijst ons een plek waar we vermoedelijk kunnen blijven liggen. Hij verwacht dat er nog één werkschip binnenkomt. En dat klopt. Er komt ook nog een tweede binnen, maar die draait achter ons zijn kont even naar de kant en laat wat personeel afstappen en vertrekt weer. Zo liggen we tussen 2 werkschepen mooi aan de kade. Zij liggen zo'n 2 mtr van de kant, spudpalen in de grond. Met een ladder bereiken ze de wal, schuiven de ladder in hun auto en gaan naar moeder de vrouw. Vermoedelijk wordt hier regelmatig iets gestolen. Toevallig heeft Rijkswaterstaat deze nacht uitgekozen om de weg Lelystad-Enkhuizen opnieuw te asfalteren, die is dus helemaal afgesloten. We liggen inbraak-veilig!
Voor de tweede keer deze week hadden we een prachtige, rustige plek, waar het eigenlijk niet mag. We hebben heerlijk geslapen.
Abonneren op:
Posts (Atom)