Gisteren was onze week in een
boerderijtje op De Pomp ook weer afgelopen. We hebben het best druk
gehad. Paarden die 4x daags gevoerd moeten worden. Een zieke hond,
die voor een operatie verscheidene keren op en neer de veearts moest.
Zij was niet de vrolijkste thuis, toonde geregeld haar tanden en keek
naar zijn oppassers met een blik van 'dit hebben jullie mij
aangedaan!' Ook met het aantrekken van het honden-rompertje, zodat
zij niet bij de wond kon, hebben wij ons zelf niet populairder
gemaakt.
Ondertussen zijn in de boot ook nog de vloer en deuren gelakt. Omdat de stoelen aan het begin van de week al waren afgevoerd en op de vloer zittend tv kijken gauw verveelt, hebben we vandaag de nieuwe stoelen er in gezet. Die waren weken terug al gekocht. Dat was een hele strooptocht, want onze deuropening in de boot is maar 58,5 cm breed. Al metend en in de winkels verscheidene stoelen op hun kop of zij te hebben gezet, was de conclusie dat deze twee er door moesten kunnen.
Alleen nog de los opgezette armstukjes en pootjes verwijderen. Dan op zijn zij draaien, de achterpoten eerst naar binnen en dan als het ware hakend, met aanrechtdoekjes als stootkussentjes, naar binnen duwen. “It kin net!' Er is te weinig ruimte om de achterste poten voorbij het ingangschot te krijgen, zodat ze in de open deur van de wc verder hakend zouden kunnen doordraaien. Schuivend en duwend terug naar de kuip.
Plan B: gewoon recht naar binnen en proberen de leuningen 0,3 cm, de breedte die we te veel hebben, naar elkaar toe te drukken. 'It kin net!' We hebben wel een kwaliteitsproduct gekocht, maar zitten nog steeds in de kuip. Het derde plan is er ééntje waarbij gezaagd moet worden. Met hartzeer zaagt Cees één deurstijl er uit. Nu gaat het op z'n gemakkie, er is zelfs ruimte over. Pootjes en armstukjes, voortaan wel eerst kijken hoe die precies moeten zitten en niet achteraf, er op en we kunnen weer zitten. Zodra de temperaturen lijm-waarden hebben bereikt kan de klus worden afgemaakt.
Ondertussen zijn in de boot ook nog de vloer en deuren gelakt. Omdat de stoelen aan het begin van de week al waren afgevoerd en op de vloer zittend tv kijken gauw verveelt, hebben we vandaag de nieuwe stoelen er in gezet. Die waren weken terug al gekocht. Dat was een hele strooptocht, want onze deuropening in de boot is maar 58,5 cm breed. Al metend en in de winkels verscheidene stoelen op hun kop of zij te hebben gezet, was de conclusie dat deze twee er door moesten kunnen.
Alleen nog de los opgezette armstukjes en pootjes verwijderen. Dan op zijn zij draaien, de achterpoten eerst naar binnen en dan als het ware hakend, met aanrechtdoekjes als stootkussentjes, naar binnen duwen. “It kin net!' Er is te weinig ruimte om de achterste poten voorbij het ingangschot te krijgen, zodat ze in de open deur van de wc verder hakend zouden kunnen doordraaien. Schuivend en duwend terug naar de kuip.
Plan B: gewoon recht naar binnen en proberen de leuningen 0,3 cm, de breedte die we te veel hebben, naar elkaar toe te drukken. 'It kin net!' We hebben wel een kwaliteitsproduct gekocht, maar zitten nog steeds in de kuip. Het derde plan is er ééntje waarbij gezaagd moet worden. Met hartzeer zaagt Cees één deurstijl er uit. Nu gaat het op z'n gemakkie, er is zelfs ruimte over. Pootjes en armstukjes, voortaan wel eerst kijken hoe die precies moeten zitten en niet achteraf, er op en we kunnen weer zitten. Zodra de temperaturen lijm-waarden hebben bereikt kan de klus worden afgemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten