De weersvoorspellingen voor de komende
dagen zijn slecht. Veel regen en pittige onweersbuien. Vanmorgen toen
we wakker werden in Gartow in Duitsland scheen de zon, maar toch
besluiten we om naar de boot terug te gaan. Dat was niet de
bedoeling. We zouden langzaam door Duitsland trekken en dan zou onze
kleinzoon gebracht worden om het laatste weekje met ons mee te
kamperen en dan naar huis. Maar Kia zijn uitlaat stinkt een beetje
veel, die moet weer naar de garage. De wasmand puilt uit, omdat de
campings het op dit moment niet de moeite waard vinden om voor die
enkeling het wasmachinehok te openen. Na 428 km en om 18.30 uur kon
Cees de boot weer open maken.
Polen vonden we erg mooi. Alle vooroordelen hebben we weggegooid. Poolse mensen zijn vriendelijk, maar ze kijken eerst wel een beetje de kat uit de boom. Het zijn harde werkers, overal worden met familiekrachten nieuwe huizen gebouwd. Van diefstal hebben we niets gemerkt, maar dat kan ook komen door de leeftijd van onze Kia en Flipper. De natuur is indrukwekkend, niet zo geordend als bij ons en ook niet zo beperkt door regeltjes en afsluitbomen.
Het Biebrzański en Białowieża Park Narodowy in het oosten van Polen vonden we het mooist. Helaas was het voor de tijd van het jaar te koud in Polen. Door elke nacht vorst bleef de groei van het gras achter en hadden de ruim 800 Poolse Bizons nog niets te zoeken op de open stukken grasland. Het echte stuk, zo'n 7 bij 8 km, oerbos van Białowieża is niet toegankelijk. Een klein beschermd stuk met een route van totaal 7,5 km lengte wel, maar alleen met een gids. Om Cees zijn voet, van die stekels in de eerste week, nog een beetje te sparen, bestellen we een koets. De gids doet zijn best. Hij benoemt elke soort, leeftijd, waarde als hij gekapt zou worden en benadrukt het belang van dit laatste laaglandoerbos. Het wordt een beetje te veel van het goeie, maar als het gesprek over gaat op de geschiedenis, het heden en de toekomst van Polen, wordt het toch noch een hele gezellige tocht.
Van een bioloog kregen we een tip over Wolven die de laatste tijd steeds gezien werden rond een klein dorpje in de buurt. Om 5 uur 's morgens, op zo'n 10 minuten van ons warme bed, rijden we langzaam door het slapende dorpje heen en weer. Eén graad onder nul, de zon komt langzaam op, lage nevel verderop over het open veld. Blaffende honden jagen de stilte weg. Als er een Wolf geweest zou zijn, was het een prachtige foto geworden. Vermoedelijk heeft ééntje er wel veel plezier aan beleefd, heeft ie zich lachend nog een keer omgedraaid in zijn bed en tegen zijn vrouw gezegd: “Die buitenlanders kun je ook alles wijs maken”.
Jammer genoeg dachten ook de vogels in Polen nog dat het winter was. Toen we terug waren in Duitsland, waren de vogels al wel in voorjaarsstemming, maar was het overal zo druk met vaders en moeders en kinderen met voorjaarsvakantie, dat de vogels zich goed verstopten. In 6 weken slechts één nieuwe soort voor mij en die kwam ook nog gebrekkig in beeld, omdat net op dat moment Cees ontdekte dat de koelvloeistofslang van Kia lekte en er geen moment meer getreuzeld mocht worden om een garage te zoeken.
Wat het vervoer betreft was het een reis met hindernissen, maar door het vervangen van al die onderdelen is onze Kia nu weer als nieuw. De verschillende soorten vogels zoals de Drieteenspecht en zoogdieren als Eland, Bizon en Wolf hebben we niet gezien. Maar elk nadeel heeft zijn voordeel. We moeten zeker nog een keertje terug naar Polen.
Polen vonden we erg mooi. Alle vooroordelen hebben we weggegooid. Poolse mensen zijn vriendelijk, maar ze kijken eerst wel een beetje de kat uit de boom. Het zijn harde werkers, overal worden met familiekrachten nieuwe huizen gebouwd. Van diefstal hebben we niets gemerkt, maar dat kan ook komen door de leeftijd van onze Kia en Flipper. De natuur is indrukwekkend, niet zo geordend als bij ons en ook niet zo beperkt door regeltjes en afsluitbomen.
Het Biebrzański en Białowieża Park Narodowy in het oosten van Polen vonden we het mooist. Helaas was het voor de tijd van het jaar te koud in Polen. Door elke nacht vorst bleef de groei van het gras achter en hadden de ruim 800 Poolse Bizons nog niets te zoeken op de open stukken grasland. Het echte stuk, zo'n 7 bij 8 km, oerbos van Białowieża is niet toegankelijk. Een klein beschermd stuk met een route van totaal 7,5 km lengte wel, maar alleen met een gids. Om Cees zijn voet, van die stekels in de eerste week, nog een beetje te sparen, bestellen we een koets. De gids doet zijn best. Hij benoemt elke soort, leeftijd, waarde als hij gekapt zou worden en benadrukt het belang van dit laatste laaglandoerbos. Het wordt een beetje te veel van het goeie, maar als het gesprek over gaat op de geschiedenis, het heden en de toekomst van Polen, wordt het toch noch een hele gezellige tocht.
Van een bioloog kregen we een tip over Wolven die de laatste tijd steeds gezien werden rond een klein dorpje in de buurt. Om 5 uur 's morgens, op zo'n 10 minuten van ons warme bed, rijden we langzaam door het slapende dorpje heen en weer. Eén graad onder nul, de zon komt langzaam op, lage nevel verderop over het open veld. Blaffende honden jagen de stilte weg. Als er een Wolf geweest zou zijn, was het een prachtige foto geworden. Vermoedelijk heeft ééntje er wel veel plezier aan beleefd, heeft ie zich lachend nog een keer omgedraaid in zijn bed en tegen zijn vrouw gezegd: “Die buitenlanders kun je ook alles wijs maken”.
Jammer genoeg dachten ook de vogels in Polen nog dat het winter was. Toen we terug waren in Duitsland, waren de vogels al wel in voorjaarsstemming, maar was het overal zo druk met vaders en moeders en kinderen met voorjaarsvakantie, dat de vogels zich goed verstopten. In 6 weken slechts één nieuwe soort voor mij en die kwam ook nog gebrekkig in beeld, omdat net op dat moment Cees ontdekte dat de koelvloeistofslang van Kia lekte en er geen moment meer getreuzeld mocht worden om een garage te zoeken.
Wat het vervoer betreft was het een reis met hindernissen, maar door het vervangen van al die onderdelen is onze Kia nu weer als nieuw. De verschillende soorten vogels zoals de Drieteenspecht en zoogdieren als Eland, Bizon en Wolf hebben we niet gezien. Maar elk nadeel heeft zijn voordeel. We moeten zeker nog een keertje terug naar Polen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten