Na een deinende week liggen we nog
steeds in Visby. Met prachtig zonnig weer hebben we eerst een dag de
oude stad verkend. Tegen een helling gebouwd en helemaal ommuurd. We
proberen zo lang mogelijk te fietsen, maar de straatjes zijn soms zo
steil dat onze elektrische fiets het opgeeft. Lopend en duwend
bekijken we ruïnes van kerken, een nog gave kerk, genieten van
vergezichten en winkelen in het gezellige centrum.
Met datzelfde mooie weer toeren we 2 dagen met een gehuurde auto langs de kust van Gotland. Dat is nog best aanpoten als je een 125 km lang en 55 km breed eiland in zo'n korte tijd wilt ronden en ook nog geregeld wilt uitstappen bij alle 'places of interest'. De havens vallen ons tegen. Of ze zijn zo klein dat we er niet in gaan passen, of het zijn ongezellige industriehavens. Er blijven maar een paar havens over en die zijn ook nog niet allemaal beschut voor alle windrichtingen.
Dat beschut zijn is ook maar een loos begrip. Kijk hoe we hier liggen nu het weer is omgeslagen en de wind zijn kop heeft opgestoken. De bijna één kilometer lange haven is open naar het westen. De wind doet nu erg zijn best om met windkracht 7 golven de haven in te blazen. Maar wij liggen halverwege de haven, achter de veerbootkade en dan moet je nog om een andere kademuur heen om bij ons in de oude visserijhaven te komen. Op papier beschut voor alle winden. Maar in de praktijk verplaatsen die golven zich tot helemaal achter in de haven en hotsebotsen dan overal tegen de betonnen kademuren met gevolg dat wij, misschien nog niet eens het ergste in de haven, met gang heen en weer trekken, kopjes amper op tafel blijven staan en slapen moeilijk wordt door 't kabaal van rekkende touwen en een over haar zij rollende boot. Het zwaard 2 meter uit heeft nauwelijks effect. Dus besteden we overdag onze tijd op de wal. Fietsen rond de ommuurde stad. Proberen luwte te zoeken in de supermarkt. Fietsen maar weer eens naar de beboste natuurgebieden aan weerszijden van de stad. Blijven een dag binnen schommelen omdat het plensregent, de schotjes moeten zelfs voor de deur om het water buiten te houden.
Gelukkig is er verder afleiding genoeg in de stad. Het is Almedalsveckan. Een soort beurs in de open lucht voor politieke partijen, bedrijven, organisaties, media, hulpverleners, enz, enz. Verscheidene stands hebben een podium met een rist stoelen er voor en dan worden er sociale vraagstukken besproken. We staan er versteld van hoeveel mensen daar rustig van tent naar tent trekken en de debatten volgen. Op verscheidene motorboten presenteren mensen hun bedrijf. Anderen staan met hun tent in de tuin bij bewoners, in cafe's of langs de straat. Bussen op biogas van over het hele eiland rijden af en aan en de veerboot op LNG doet extra vaarten voor de Zweden van het vasteland.
Zoals het weerbericht er nu uitziet gaan we de komende dagen hier nog niet weg. Morgen wordt er frisse wind met wat regen voorspeld. Later op de dag, avond en nacht krijgen we westerstorm windkracht 8. De vriendelijk lachende havenmeester blijft optimistisch en zegt dat de wind dan meer naar het noordwesten gaat draaien en het een stuk rustiger in de haven moet worden.
Daar lijkt het nu nog niet op. Als we zo heen en weer gaan kan onze schotel van de tv geen ontvangst vast houden. Gelukkig is de Zweedse tv via de antenne goed te ontvangen en omdat ons vrouwenelftal moet voetballen tegen de Zweden, wordt er veel aandacht aan besteed. We kunnen het niet verstaan, maar zien des te beter. Als ze dan ook nog nipt van Zweden winnen wordt ons deinende bestaan even vrolijker.
Met datzelfde mooie weer toeren we 2 dagen met een gehuurde auto langs de kust van Gotland. Dat is nog best aanpoten als je een 125 km lang en 55 km breed eiland in zo'n korte tijd wilt ronden en ook nog geregeld wilt uitstappen bij alle 'places of interest'. De havens vallen ons tegen. Of ze zijn zo klein dat we er niet in gaan passen, of het zijn ongezellige industriehavens. Er blijven maar een paar havens over en die zijn ook nog niet allemaal beschut voor alle windrichtingen.
Dat beschut zijn is ook maar een loos begrip. Kijk hoe we hier liggen nu het weer is omgeslagen en de wind zijn kop heeft opgestoken. De bijna één kilometer lange haven is open naar het westen. De wind doet nu erg zijn best om met windkracht 7 golven de haven in te blazen. Maar wij liggen halverwege de haven, achter de veerbootkade en dan moet je nog om een andere kademuur heen om bij ons in de oude visserijhaven te komen. Op papier beschut voor alle winden. Maar in de praktijk verplaatsen die golven zich tot helemaal achter in de haven en hotsebotsen dan overal tegen de betonnen kademuren met gevolg dat wij, misschien nog niet eens het ergste in de haven, met gang heen en weer trekken, kopjes amper op tafel blijven staan en slapen moeilijk wordt door 't kabaal van rekkende touwen en een over haar zij rollende boot. Het zwaard 2 meter uit heeft nauwelijks effect. Dus besteden we overdag onze tijd op de wal. Fietsen rond de ommuurde stad. Proberen luwte te zoeken in de supermarkt. Fietsen maar weer eens naar de beboste natuurgebieden aan weerszijden van de stad. Blijven een dag binnen schommelen omdat het plensregent, de schotjes moeten zelfs voor de deur om het water buiten te houden.
Gelukkig is er verder afleiding genoeg in de stad. Het is Almedalsveckan. Een soort beurs in de open lucht voor politieke partijen, bedrijven, organisaties, media, hulpverleners, enz, enz. Verscheidene stands hebben een podium met een rist stoelen er voor en dan worden er sociale vraagstukken besproken. We staan er versteld van hoeveel mensen daar rustig van tent naar tent trekken en de debatten volgen. Op verscheidene motorboten presenteren mensen hun bedrijf. Anderen staan met hun tent in de tuin bij bewoners, in cafe's of langs de straat. Bussen op biogas van over het hele eiland rijden af en aan en de veerboot op LNG doet extra vaarten voor de Zweden van het vasteland.
Zoals het weerbericht er nu uitziet gaan we de komende dagen hier nog niet weg. Morgen wordt er frisse wind met wat regen voorspeld. Later op de dag, avond en nacht krijgen we westerstorm windkracht 8. De vriendelijk lachende havenmeester blijft optimistisch en zegt dat de wind dan meer naar het noordwesten gaat draaien en het een stuk rustiger in de haven moet worden.
Daar lijkt het nu nog niet op. Als we zo heen en weer gaan kan onze schotel van de tv geen ontvangst vast houden. Gelukkig is de Zweedse tv via de antenne goed te ontvangen en omdat ons vrouwenelftal moet voetballen tegen de Zweden, wordt er veel aandacht aan besteed. We kunnen het niet verstaan, maar zien des te beter. Als ze dan ook nog nipt van Zweden winnen wordt ons deinende bestaan even vrolijker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten