Fécamp, Frankrijk, 29-4-2008

Op dit moment komt er een lagedrukgebied over ons heen. Het is van dat weer, dat als de zon doorbreekt en de wind wegvalt, zeg je: “waarom varen we niet”. En als even later de lucht weer betrekt, het gaat regenen en de wind aantrekt, denk je: lekker dat we in de haven zijn gebleven. De windvoorspelling voor de komende dagen is van het zelfde laken een pak: kracht 6 met uitschieters naar 7 en 8.

In deze haven betekent zoveel wind, dat wij met onze twintig ton gewicht niet meer aan de drijvende steigers mogen liggen. De zeilschepen zijn hier over het algemeen niet groot en de meeste motorboten zijn vissersbootjes met een klein kajuitje. Het houtwerk is licht en de boxen zijn voor ons ook veel te kort.

Wij liggen nu op onze derde plek: aan de kade in het dok. De deur van het dok gaat ca. 2,5 uur voor hoog water open en een dik half uur na hw weer dicht. In die tijd heb je dus te maken met een klein tij-verschil. De kademuur is maar drie meter hoog en we liggen mooi voor een trapje; toen een groot vissersschip weg was, hebben we snel zijn plaats ingepikt.

Een tweede dag in dezelfde haven stil liggen, is een werkdag. Vandaag worden de laatste dingen vastgezet. De tafel en stoelen stonden nog steeds los, en als we gingen zeilen dan moesten ze worden vastgebonden aan de radiator en de ladenkast. Ook de fruitschaal kwam tussen de hoofkussens op ons bed.

De krijtrotsen zijn hier de hoogsten van deze kust. Naar Fécamp toe hebben we dan ook heerlijk gezeild. Met een zuidelijke wind, dus vanaf het land, van zo’n 10 mtr/sec, raceden we vlak langs de kust in vlak water. Omdat in lagere stukken tussen die rotsen, de wind extra wordt versterkt, haalden we op die plaatsen een snelheid van rond de 11 mijl. Met een kleine stroom van minder dan één mijl mee, deden we de dertig mijl Dieppe – Fécamp in drie uur.