Terneuzen, 8-4-2008

Drie dagen lang hebben we op de fiets Antwerpen onveilig gemaakt. De fietspaden zijn in België toch anders dan bij ons. Ze liggen in de middenberm of op maar één kant van de weg en dan heb je plotseling tegenliggers. Soms zijn ze op de stoep of middenin de wandelstraat; tenminste daar hebben wij gefietst.

Intussen weten we alles van Rubens, hebben we het beeldenpark en de botanische tuin bezocht en op de vogeltjesmarkt rond gebanjerd. Elke dag zijn we bij de Schelde geweest; je vindt er het scheepvaartmuseum Steen, het mooie gebouw van het Loodswezen en er ligt altijd wel een bijzonder schip afgemeerd. Zoals nu een fregat van onze Marine dat verkocht is aan de Belgische. Vandaag heeft koningin Paola het opnieuw gedoopt; maar volgens de radio moest er naar twee mislukte pogingen iemand met een hamer aan te pas komen. We laten Antwerpen dus weer veilig achter ons.

Vanmorgen ging de wekker om kwart voor zes, snel alles klaarmaken voor vertrek, want ons gunstige tij loopt al vanaf half zes. Het is nog donker als we al uitglijdend op het dek, het heeft vannacht twee graden gevroren, eerst twee bruggen en een sluis moeten passeren en dan zal het wel licht zijn als we de Schelde opvaren. Dat de brugwachter zich heeft verslapen en het sluispersoneel het langzaam aan doet, daar hadden we geen rekening mee gehouden. Het is over achten als we eindelijk met een stroom van drie knopen mee koers zetten naar Terneuzen.

Deze keer gaan we door de sluis naar binnen en meren af bij de werf waar vier jaar terug de mast is geplaatst. Hier komt de mastenmaker langs om de mast en verstaging nog een keer helemaal na te lopen en morgenvroeg gaan we in de botenkraan de wal op. Het omlaag draaien van de kiel loopt toch niet lekker, we willen het eerst beter bekijken. In het water kan dat niet, want als je de afdekplaat eraf haalt, loopt de boot vol water. We doen een schietgebedje dat het maar een kleinigheid is.