De zon heeft het weer gewonnen van de regen en de mist, en heeft ook de harde wind van de laatste twee dagen verjaagd; dus tijd om te vertrekken. St Malo is een plaats die je als toerist niet mag overslaan en dus nemen we de omweg voor lief. Om ondiepe stukken heen en een pittige dwarsstroom soms tegen, lopen we na acht uur de vuurtoren Le Grand Jardin aan.
Verder gaat het nog twee mijl naar binnen, voor je de stad St Malo hebt bereikt. Tussen stenen, rode en groene tonnen, gevaren-tonnen en torentjes zoeken we de vaargeul. Door een prachtige omgeving van kleine rotseilandjes, waarvan sommige met een oude uitkijktoren of fort, vaar je dan recht op de groen begroeide bunkers aan. Scherp naar links draaien en daar is de voorhaven.
De mooiste ligplek hier is door de grote sluis in het dok naast de oude stad. Omdat de sluis twee en een half uur voor hoogwater open gaat, moeten we ongeveer twee uur wachten. Het is zulk mooi weer, we gaan lekker voor anker.
Lui drinken we onze koffie en Cees begint vast de aardappelen te schillen. Ik doe even een puzzeltje. Ondertussen zetten we de marifoon op 12, het kanaal voor le port et l’écluse. Het is een drukte van belang op de marifoon, maar wij verstaan dat rappe Frans toch niet en trekken ons er niets van aan.
Plots gaat het gesprek over in het Engels en verstaan we duidelijk het woord “strike”. Nu zijn we wel wakker en besluiten de sluis maar eens op te roepen. “Nee, de sluis gaat de eerste twee dagen niet open, er is een staking van de vissers. Ja, we kunnen gerust in de andere jachthaven gaan liggen.”
Dus anker op en naar de jachthaven naast de ferry-terminal. Met wat moeite vinden we een vrije kopsteiger voor onze lengte. Omdat we niet zeker weten of er bij laag water genoeg water voor ons blijft staan, gaat Cees op zoek naar de havenmeester. Die wil net naar huis gaan, maar is toch zo vriendelijk om ons te vertellen dat we op de plaats van de gendarme liggen. Hij belt ze nog even.
Het goede nieuws is dat we tot morgenmiddag twaalf uur daar mogen blijven liggen, eerder komt de politie toch niet terug. Het slechte nieuws is dat als de vissers ook de jachthaven blokkeren, de politie helemaal niet terug komt en wij er dan verplicht langer mogen blijven liggen. Elk nadeel heb z’n voordeel. We zullen het morgen wel beleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten