We zitten nu in het gebied van de Loire. De rivier hebben we links laten liggen; dus hebben we ook Saint-Nazaire overgeslagen. De jachthaven ligt bij die van de industrie en is ver van het centrum van de stad. Daar komt nog bij dat er geruchten de ronde doen over een blokkade door vissersschepen. Genoeg redenen om door te varen naar de aantrekkelijkere eilanden.
Als eerste hebben we het eiland Ile De Noirmoutier aangelopen. Eigenlijk is het geen echt eiland, want bij laagwater valt de verbinding met het vaste land droog en er is ook een brug aangelegd. Wel zijn er fietspaden; normaal gebruik je als fietser in Frankrijk de autoweg. Deze routes de velo, gaan door gebieden met moeras, zoutwinning, bos en broedplaatsen van vogels.
Nu liggen we in Port-Joinville op Ile d'Yeu. Een droger en hoger eiland, met bos en open velden omringd door lage struiken en varens. De huizen zijn op beide eilanden wel hetzelfde, wit met rode dakpannen en het houtwerk meestal blauw geverfd. Hier zijn nog plaatsen waar je geen auto- of motorgeluid hoort.
In de jachthaven is dat niet het geval. Hij ligt in de aanvliegroute van de helikopter-luchthaven. Maar dat is altijd nog minder kabaal als in La Turballe, waar een gedeelte van de vissersvloot van Saint-Nazaire ’s nachts binnenkwam, tegenover ons direct gasolie moest tanken, uitladen en toen boven dit geluid uit nog met elkaar wilden praten. Op vissersschepen zetten ze motors en aggregaten zeker niet graag uit.
Ook in Pornichet was het ’s morgens heel vroeg raak. Bij de viswedstrijd gaan de deelnemers met hun eigen boot naar de aangewezen visplekken. Waarom dat dan gepaard moet gaan met zoveel geschreeuw dat de hele haven wakker is, begrijpen we niet, of ze moeten denken dat wij net zo doof zijn als vissen.
In de haven liggen op dit moment ongeveer 50 gasten en de meesten komen uit Engeland. Met verschillende van deze zeiljachten hebben we al vaker in dezelfde haven gelegen of een stuk opgevaren. Het is net of je allemaal oude bekenden tegenkomt en even bijpraten hoort daarbij. We spreken dan ook vaker engels dan frans. Bijna iedereen is voor meerdere maanden onderweg en met een paar van hen hebben we meer contact, omdat ze ook voor meerdere jaren naar de Middellandse Zee gaan.
1 opmerking:
Heey Hallo,
Jullie zijn al weer aardig opgeschoten met de trip. Alleen jammer dat er zow weinig internet verbindingen zijn, want dan duurt het voor de achterblijvers extra lang voordat we mee kunnen genieten van alle gebeurtenissen.
Veel plezier en tot gauw!!!
Popke en piraat
Een reactie posten