Oktober is een maand met extreme waterstandverschillen. In de Bloc-Marine almanak worden de te verwachten getijden aangegeven met een coëfficiënt; wat een rekenfactor is voor het inschatten van de water-hoogtes en laagtes, en stroomsnelheden. Voor de vijftiende was het cijfer 103, maar op acht oktober was het maar 24. Over het hele jaar 2008 is alleen in april het coëfficiënt hoger geweest. Lagere cijfers komen volgens de Bloc niet voor.
In de praktijk betekent dat hier in de haven: twee weken terug gingen we drie meter op en neer en eind vorige week bijna zes meter. Bij hoogwater komen we dan met de kuip op dezelfde hoogte als de dam, annex promenade en dat geeft een mooi uitzicht over de rivier. Bij laagwater liggen we echter voor de helft droog en daardoor ook een beetje achterover. Het water doet er een kleine acht uur over om naar de oceaan te stromen, maar de vloed doet het in vijf uur. Door deze snelheid kolkt het om de boot en dat is ook binnen goed te horen. Die waterkracht kan toch niet voorkomen dat de haven constant dichtslibt. De altijd aanwezige zandzuiger is dan ook geen overbodige luxe.
Verder is onze winterhaven uitgerust met een kraan voor het zetten en strijken van masten, een bankstelling voor het droogzetten van schepen en een aanlegsteiger voor de rondvaartboot naar de eilanden in De Gironde. Op de wal is er een speelveld voor Jeu de Boules, een terrein voor bootstalling en veel ruimte om te parkeren. De capitainerie op de promenade verzorgt onze wifi-verbinding en ziet er netjes uit, maar het havengebouw op de wal is verwaarloosd en is nu opslagplaats. De toiletten, douches en vuilverzameling zijn van "met de Franse slag". Het uitzicht op de kerncentrale stroomafwaarts aan de overkant proberen we te vergeten.
Er zijn verschillende zeilboten permanent bewoond. Een jong stel knapt een boot op en verdient geld met druiven plukken of varen als bemanning op charterschepen. Het echtpaar dat oorspronkelijk uit Parijs komt en alweer zeventien jaar zeilend zwerft, gaat aan de wal een appartement huren omdat de man te vergeetachtig wordt. Op nog eens vijf schepen brandt ’s avonds ook licht, maar daar zijn we nog niet verder gekomen dan “bonjour”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten