Les Sables D'Olonne, Frankrijk, 14-5-2009

Les Sables D'Olonne, Frankrijk
Twee dagen geleden zijn we hier vanaf Ile de Ré aangekomen. Daar lagen we met Engelsen en Zwitsers op een rij. De bedoeling was om allemaal te vertrekken zodra het dok om zeven uur ’s morgens open ging. Natuurlijk na het halen van het onmisbare stokbrood.

Als we willen losmaken, moet onze buurman de Zwitser nog water tanken. Een bijzonder duo, dit echtpaar. De eerste dag heeft de Mevrouw ons uitgebreid haar leven verteld. Als je een kasteelroman zou willen schrijven, was ‘t het ideale verhaal. Dochter van rijke vader wordt heel Europa doorgestuurd, voor het leren van goede omgangsvormen en vreemde talen, in vanzelfsprekend de omgevingen voor het ontmoeten van de goede huwelijkspartners. Op een skivakantie wordt ze verliefd op het hulpje bij de skiliften, ze trouwt met hem. Nu zit Mevrouw al drie dagen met haar kat binnen. Hij is een gezellige prater, als hij niet om boodschappen wordt gestuurd of klusjes heeft te doen.

We besluiten niet op hen te wachten en gaan er tussen uit achter de Engelse motorboot, een Nelson 44, aan. De zee is mooi vlak en van de voorspelde windkracht 4/5 is niets terug te vinden. Het is gewoon windstil. De Engelsman brengt zijn drie motors van 70 pk op zo’n 2000 toeren en haalt een snelheid van rond de 17 mijl. Het duurt dan ook niet lang of hij is uit het zicht verdwenen.

Na 25 mijl komt er wind en gaan de zeilen omhoog. Nu gaat het pas helemaal lekker. We besluiten om Les Sables D’Olonne, dat ongeveer vijf mijl vooruit ligt, voorbij te varen en door te zetten naar Ile d' Yeu, een kleine 30 mijl verder. Rondom ons twee zeiljachten en verscheidene kleine vissersboten. Na een half uur zien we geen andere boten meer: mist.

He bah, dan toch maar de boot laten afvallen en naar de haven zo dicht bij. Als de zeilen zijn opgeruimd, is het zicht weer terug en beginnen we toch weer te twijfelen. Maar vlak voor de haven is de mist in alle hevigheid terug, het zicht is nauwelijks een kwart mijl. Nu is de elektronische kaart ideaal, je kunt er blind op varen.

De jachthaven ligt ongeveer een mijl naar binnen, maar het blijft de rest van de dag en de volgende, mistig. We zien het eind van onze steiger niet eens. Omdat ook het weerbericht voor de komende dagen, veel wind en regen, ons niet aantrekt, zetten we ons naar wonen en richten de schotel.

Geen opmerkingen: